مزامیر 121

۱ 1 سرود درجات چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. [ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا می‌آید؟» ]

Een bedevaartslied. Ik hef mijn ogen omhoog naar de bergen: "Vanwaar komt mijn hulp?"

۲ 2 اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید.

Mijn hulp komt van Jahweh, Die hemel en aarde heeft gemaakt!

۳ 3 او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید.

Neen, Hij laat uw voeten niet struikelen, Hij slaapt niet, uw Wachter;

۴ 4 اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود.

Neen, Hij sluimert noch dommelt, Israëls Beschermer!

۵ 5 خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به‌دست راستت سایه تو است.

Jahweh is uw Behoeder, Uw schaduw aan uw rechterhand:

۶ 6 آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب.

Overdag zal de zon u niet hinderen, En de maan niet des nachts.

۷ 7 خداوندتو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظخواهد کرد.

Jahweh behoedt u voor iedere ramp, Hij is bezorgd voor uw leven;

۸ 8 خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد.

Jahweh waakt over uw komen en gaan Van nu af tot in eeuwigheid.