< مزامیر 120 >
سرود درجات نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود. | ۱ 1 |
Ко Господу, внегда скорбети ми, воззвах, и услыша мя.
ای خداوند جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله گر. | ۲ 2 |
Господи, избави душу мою от устен неправедных и от языка льстива.
چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر توافزوده گردد، ای زبان حیله گر؟ | ۳ 3 |
Что дастся тебе, или что приложится тебе к языку льстиву?
تیرهای تیزجباران با اخگرهای طاق! | ۴ 4 |
Стрелы сильнаго изощрены, со угльми пустынными.
وای بر من که در ماشک ماوا گزیدهام و در خیمه های قیدار ساکن شدهام. | ۵ 5 |
Увы мне, яко пришелствие мое продолжися, вселихся с селении Кидарскими:
چه طویل شدسکونت جان من با کسیکه سلامتی را دشمن میدارد. | ۶ 6 |
много пришелствова душа моя: с ненавидящими мира бех мирен:
من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن میگویم، ایشان آماده جنگ میباشند. | ۷ 7 |
егда глаголах им, боряху мя туне.