< مزامیر 120 >

سرود درجات نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود. ۱ 1
Ka Gospodu zavikah u nevolji svojoj, i usliši me.
‌ای خداوند جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله گر. ۲ 2
Gospode! izbavi dušu moju od usta lažljivijeh i od jezika lukavoga.
چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر توافزوده گردد، ای زبان حیله گر؟ ۳ 3
Šta æe ti dati i šta æe ti prinijeti jezik lukavi?
تیرهای تیزجباران با اخگرهای طاق! ۴ 4
On je kao oštre strijele u jakoga, kao ugljevlje smrekovo.
وای بر من که در ماشک ماوا گزیده‌ام و در خیمه های قیدار ساکن شده‌ام. ۵ 5
Teško meni kad sam tuðin kod Meseha, živim kod šatora Kidarskih.
چه طویل شدسکونت جان من با کسی‌که سلامتی را دشمن می‌دارد. ۶ 6
Dugo je živjela duša moja s onima koji mrze na mir.
من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن می‌گویم، ایشان آماده جنگ می‌باشند. ۷ 7
Ja sam miran; ali kad stanem govoriti, u njih je rat.

< مزامیر 120 >