< مزامیر 120 >
سرود درجات نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود. | ۱ 1 |
Ka Gospodu zavikah u nevolji svojoj, i usliši me.
ای خداوند جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله گر. | ۲ 2 |
Gospode! izbavi dušu moju od usta lažljivijeh i od jezika lukavoga.
چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر توافزوده گردد، ای زبان حیله گر؟ | ۳ 3 |
Šta æe ti dati i šta æe ti prinijeti jezik lukavi?
تیرهای تیزجباران با اخگرهای طاق! | ۴ 4 |
On je kao oštre strijele u jakoga, kao ugljevlje smrekovo.
وای بر من که در ماشک ماوا گزیدهام و در خیمه های قیدار ساکن شدهام. | ۵ 5 |
Teško meni kad sam tuðin kod Meseha, živim kod šatora Kidarskih.
چه طویل شدسکونت جان من با کسیکه سلامتی را دشمن میدارد. | ۶ 6 |
Dugo je živjela duša moja s onima koji mrze na mir.
من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن میگویم، ایشان آماده جنگ میباشند. | ۷ 7 |
Ja sam miran; ali kad stanem govoriti, u njih je rat.