مزامیر 120

۱ 1 سرود درجات نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود.

Песнь восхождения. К Господу воззвал я в скорби моей, и Он услышал меня.

۲ 2 ‌ای خداوند جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله گر.

Господи! избавь душу мою от уст лживых, от языка лукавого.

۳ 3 چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر توافزوده گردد، ای زبان حیله گر؟

Что даст тебе и что прибавит тебе язык лукавый?

۴ 4 تیرهای تیزجباران با اخگرهای طاق!

Изощренные стрелы сильного, с горящими углями дроковыми.

۵ 5 وای بر من که در ماشک ماوا گزیده‌ام و در خیمه های قیدار ساکن شده‌ام.

Горе мне, что я пребываю у Мосоха, живу у шатров Кидарских.

۶ 6 چه طویل شدسکونت جان من با کسی‌که سلامتی را دشمن می‌دارد.

Долго жила душа моя с ненавидящими мир.

۷ 7 من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن می‌گویم، ایشان آماده جنگ می‌باشند.

Я мирен: но только заговорю, они - к войне.