مزامیر 120

۱ 1 سرود درجات نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود.

Cantique des degrés. À l’Éternel, en ma détresse, j’ai crié; et il m’a répondu.

۲ 2 ‌ای خداوند جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله گر.

Éternel! délivre mon âme de la lèvre menteuse, de la langue qui trompe.

۳ 3 چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر توافزوده گردد، ای زبان حیله گر؟

Que te donnera-t-on, et que t’ajoutera-t-on, langue trompeuse? –

۴ 4 تیرهای تیزجباران با اخگرهای طاق!

Des flèches aiguës d’un homme puissant, et des charbons ardents de genêt.

۵ 5 وای بر من که در ماشک ماوا گزیده‌ام و در خیمه های قیدار ساکن شده‌ام.

Malheur à moi de ce que je séjourne en Méshec, de ce que je demeure avec les tentes de Kédar; –

۶ 6 چه طویل شدسکونت جان من با کسی‌که سلامتی را دشمن می‌دارد.

Que mon âme ait tant demeuré avec ceux qui haïssent la paix!

۷ 7 من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن می‌گویم، ایشان آماده جنگ می‌باشند.

Je veux la paix; mais si j’en parle, ils sont, eux, pour la guerre.