مزامیر 120

۱ 1 سرود درجات نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود.

[A Song of Ascents.] In my distress, I cried to the LORD. He answered me.

۲ 2 ‌ای خداوند جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله گر.

Deliver my soul, LORD, from lying lips, from a deceitful tongue.

۳ 3 چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر توافزوده گردد، ای زبان حیله گر؟

What will be given to you, and what will be done more to you, you deceitful tongue?

۴ 4 تیرهای تیزجباران با اخگرهای طاق!

Sharp arrows of the mighty, with coals of juniper.

۵ 5 وای بر من که در ماشک ماوا گزیده‌ام و در خیمه های قیدار ساکن شده‌ام.

Woe is me, that I live in Meshech, that I dwell among the tents of Kedar.

۶ 6 چه طویل شدسکونت جان من با کسی‌که سلامتی را دشمن می‌دارد.

My soul has had her dwelling too long with him who hates peace.

۷ 7 من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن می‌گویم، ایشان آماده جنگ می‌باشند.

I am for peace, but when I speak, they are for war.