< مزامیر 116 >
خداوند را محبت مینمایم زیرا که آواز من و تضرع مرا شنیده است. | ۱ 1 |
Szeretem az Urat, mert meghallgatja esedezéseim szavát.
زیرا که گوش خود را به من فرا داشته است، پس مدت حیات خود، او را خواهم خواند. | ۲ 2 |
Mert az ő fülét felém fordítja, azért segítségül hívom őt egész életemben.
ریسمان های موت مرا احاطه کرد و تنگیهای هاویه مرا دریافت، تنگی و غم پیدا کردم. (Sheol ) | ۳ 3 |
Körülvettek engem a halál kötelei, és a pokol szorongattatásai támadtak meg engem; nyomorúságba és ínségbe jutottam. (Sheol )
آنگاه نام خداوند را خواندم. آهای خداوند جان مرارهایی ده! | ۴ 4 |
És az Úrnak nevét segítségül hívám: Kérlek Uram, szabadítsd meg az én lelkemet!
خداوند رئوف و عادل است و خدای ما رحیم است. | ۵ 5 |
Az Úr kegyelmes és igaz, és a mi Istenünk irgalmas.
خداوند ساده دلان را محافظت میکند. ذلیل بودم و مرا نجات داد. | ۶ 6 |
Az Úr megőrzi az alázatosokat; én ügyefogyott voltam és megszabadított engem.
ای جان من به آرامی خود برگرد، زیراخداوند به تو احسان نموده است. | ۷ 7 |
Térj meg én lelkem a te nyugodalmadba, mert az Úr jól tett teveled.
زیرا که جان مرا از موت خلاصی دادی و چشمانم را از اشک و پایهایم را از لغزیدن. | ۸ 8 |
Minthogy megszabadítottad lelkemet a haláltól, szemeimet a könyhullatástól és lábamat az eséstől:
به حضور خداوند سالک خواهم بود، در زمین زندگان. | ۹ 9 |
Az Úr orczája előtt fogok járni az élőknek földén.
ایمان آوردم پس سخن گفتم. من بسیار مستمند شدم. | ۱۰ 10 |
Hittem, azért szóltam; noha igen megaláztatott valék.
درپریشانی خود گفتم که «جمیع آدمیان دروغ گویند.» | ۱۱ 11 |
Csüggedezésemben ezt mondtam én: Minden ember hazug.
خداوند را چه ادا کنم، برای همه احسانهایی که به من نموده است؟ | ۱۲ 12 |
Mivel fizessek az Úrnak minden hozzám való jótéteményéért?
پیاله نجات را خواهم گرفت و نام خداوند را خواهم خواند. | ۱۳ 13 |
A szabadulásért való poharat felemelem, és az Úrnak nevét hívom segítségül.
نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد، به حضور تمامی قوم او. | ۱۴ 14 |
Az Úr iránt való fogadásaimat megadom az ő egész népe előtt.
موت مقدسان خداونددر نظر وی گرانبها است. | ۱۵ 15 |
Az Úr szemei előtt drága az ő kegyeseinek halála.
آهای خداوند، من بنده تو هستم! من بنده تو و پسر کنیز تو هستم. بندهای مرا گشودهای! | ۱۶ 16 |
Uram! én bizonyára a te szolgád vagyok; szolgád vagyok én, a te szolgáló leányodnak fia, te oldoztad ki az én köteleimet.
قربانی های تشکر نزدتو خواهم گذرانید و نام خداوند را خواهم خواند. | ۱۷ 17 |
Néked áldozom hálaadásnak áldozatával, és az Úr nevét hívom segítségül.
نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد، به حضور تمامی قوم وی، | ۱۸ 18 |
Az Úr iránt való fogadásaimat megadom az ő egész népe előtt,
در صحن های خانه خداوند، در اندرون توای اورشلیم. هللویاه! | ۱۹ 19 |
Az Úr házának tornáczaiban, te benned, oh Jeruzsálem! Dicsérjétek az Urat!