< مزامیر 116 >

خداوند را محبت می‌نمایم زیرا که آواز من و تضرع مرا شنیده است. ۱ 1
αλληλουια ἠγάπησα ὅτι εἰσακούσεται κύριος τῆς φωνῆς τῆς δεήσεώς μου
زیرا که گوش خود را به من فرا داشته است، پس مدت حیات خود، او را خواهم خواند. ۲ 2
ὅτι ἔκλινεν τὸ οὖς αὐτοῦ ἐμοί καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις μου ἐπικαλέσομαι
ریسمان های موت مرا احاطه کرد و تنگیهای هاویه مرا دریافت، تنگی و غم پیدا کردم. (Sheol h7585) ۳ 3
περιέσχον με ὠδῖνες θανάτου κίνδυνοι ᾅδου εὕροσάν με θλῖψιν καὶ ὀδύνην εὗρον (Sheol h7585)
آنگاه نام خداوند را خواندم. آه‌ای خداوند جان مرارهایی ده! ۴ 4
καὶ τὸ ὄνομα κυρίου ἐπεκαλεσάμην ὦ κύριε ῥῦσαι τὴν ψυχήν μου
خداوند رئوف و عادل است و خدای ما رحیم است. ۵ 5
ἐλεήμων ὁ κύριος καὶ δίκαιος καὶ ὁ θεὸς ἡμῶν ἐλεᾷ
خداوند ساده دلان را محافظت می‌کند. ذلیل بودم و مرا نجات داد. ۶ 6
φυλάσσων τὰ νήπια ὁ κύριος ἐταπεινώθην καὶ ἔσωσέν με
‌ای جان من به آرامی خود برگرد، زیراخداوند به تو احسان نموده است. ۷ 7
ἐπίστρεψον ἡ ψυχή μου εἰς τὴν ἀνάπαυσίν σου ὅτι κύριος εὐηργέτησέν σε
زیرا که جان مرا از موت خلاصی دادی و چشمانم را از اشک و پایهایم را از لغزیدن. ۸ 8
ὅτι ἐξείλατο τὴν ψυχήν μου ἐκ θανάτου τοὺς ὀφθαλμούς μου ἀπὸ δακρύων καὶ τοὺς πόδας μου ἀπὸ ὀλισθήματος
به حضور خداوند سالک خواهم بود، در زمین زندگان. ۹ 9
εὐαρεστήσω ἐναντίον κυρίου ἐν χώρᾳ ζώντων
ایمان آوردم پس سخن گفتم. من بسیار مستمند شدم. ۱۰ 10
αλληλουια ἐπίστευσα διὸ ἐλάλησα ἐγὼ δὲ ἐταπεινώθην σφόδρα
درپریشانی خود گفتم که «جمیع آدمیان دروغ گویند.» ۱۱ 11
ἐγὼ εἶπα ἐν τῇ ἐκστάσει μου πᾶς ἄνθρωπος ψεύστης
خداوند را چه ادا کنم، برای همه احسانهایی که به من نموده است؟ ۱۲ 12
τί ἀνταποδώσω τῷ κυρίῳ περὶ πάντων ὧν ἀνταπέδωκέν μοι
پیاله نجات را خواهم گرفت و نام خداوند را خواهم خواند. ۱۳ 13
ποτήριον σωτηρίου λήμψομαι καὶ τὸ ὄνομα κυρίου ἐπικαλέσομαι
نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد، به حضور تمامی قوم او. ۱۴ 14
موت مقدسان خداونددر نظر وی گرانبها است. ۱۵ 15
τίμιος ἐναντίον κυρίου ὁ θάνατος τῶν ὁσίων αὐτοῦ
آه‌ای خداوند، من بنده تو هستم! من بنده تو و پسر کنیز تو هستم. بندهای مرا گشوده‌ای! ۱۶ 16
ὦ κύριε ἐγὼ δοῦλος σός ἐγὼ δοῦλος σὸς καὶ υἱὸς τῆς παιδίσκης σου διέρρηξας τοὺς δεσμούς μου
قربانی های تشکر نزدتو خواهم گذرانید و نام خداوند را خواهم خواند. ۱۷ 17
σοὶ θύσω θυσίαν αἰνέσεως
نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد، به حضور تمامی قوم وی، ۱۸ 18
τὰς εὐχάς μου τῷ κυρίῳ ἀποδώσω ἐναντίον παντὸς τοῦ λαοῦ αὐτοῦ
در صحن های خانه خداوند، در اندرون تو‌ای اورشلیم. هللویاه! ۱۹ 19
ἐν αὐλαῖς οἴκου κυρίου ἐν μέσῳ σου Ιερουσαλημ

< مزامیر 116 >