مزامیر 115

۱ 1 ما را نی، ای خداوند! ما را نی، بلکه نام خود را جلال ده! به‌سبب رحمتت و به‌سبب راستی خویش.

Ikke oss, Herre, ikke oss, men ditt navn gi du ære for din miskunnhets, for din trofasthets skyld!

۲ 2 امتها چرابگویند که «خدای ایشان الان کجاست؟»

Hvorfor skal hedningene si: Hvor er nu deres Gud?

۳ 3 اماخدای ما در آسمانهاست. آنچه را که اراده نموده به عمل آورده است.

Vår Gud er jo i himmelen; han gjør alt det han vil.

۴ 4 بتهای ایشان نقره وطلاست، از صنعت دستهای انسان.

Deres avguder er sølv og gull, et verk av menneskehender.

۵ 5 آنها را دهان است و سخن نمی گویند. آنها را چشمهاست ونمی بینند.

De har munn, men taler ikke; de har øine, men ser ikke;

۶ 6 آنها را گوشهاست و نمی شنوند. آنهارا بینی است و نمی بویند.

de har ører, men hører ikke; de har nese, men lukter ikke.

۷ 7 دستها دارند و لمس نمی کنند. و پایها و راه نمی روند. و به گلوی خودتنطق نمی نمایند.

Deres hender føler ikke, deres føtter går ikke; de gir ingen lyd med sin strupe.

۸ 8 سازندگان آنها مثل آنهاهستند، و هر‌که بر آنها توکل دارد.

Som de selv er, blir de som gjør dem, hver den som setter sin lit til dem.

۹ 9 ‌ای اسرائیل بر خداوند توکل نما. او معاون وسپر ایشان است.

Israel, sett din lit til Herren! Han er deres hjelp og deres skjold.

۱۰ 10 ‌ای خاندان هارون بر خداوندتوکل نمایید. او معاون و سپر ایشان است.

Arons hus, sett eders lit til Herren! Han er deres hjelp og deres skjold.

۱۱ 11 ‌ای ترسندگان خداوند، بر خداوند توکل نمایید. او معاون و سپر ایشان است.

I som frykter Herren, sett eders lit til Herren! Han er deres hjelp og deres skjold.

۱۲ 12 خداوند ما را به یادآورده، برکت می‌دهد. خاندان اسرائیل را برکت خواهد داد و خاندان هارون را برکت خواهد داد.

Herren kom oss i hu; han skal velsigne, han skal velsigne Israels hus, han skal velsigne Arons hus,

۱۳ 13 ترسندگان خداوند را برکت خواهد داد، چه کوچک و چه بزرگ.

han skal velsigne dem som frykter Herren, de små med de store.

۱۴ 14 خداوند شما را ترقی خواهد داد، شما و فرزندان شما را.

Herren la eder vokse i tall, eder og eders barn!

۱۵ 15 شمامبارک خداوند هستید که آسمان و زمین را آفرید.

Velsignet være I av Herren, himmelens og jordens skaper!

۱۶ 16 آسمانها، آسمانهای خداوند است و اما زمین را به بنی آدم عطا فرمود.

Himmelen er Herrens himmel, men jorden har han gitt menneskenes barn.

۱۷ 17 مردگان نیستند که یاه را تسبیح می‌خوانند؛ و نه آنانی که به خاموشی فرو می‌روند.

De døde lover ikke Herren, ingen av dem som farer ned i dødsrikets stillhet;

۱۸ 18 لیکن ما یاه را متبارک خواهیم خواند، از الان و تا ابدالاباد. هللویاه!

men vi skal love Herren fra nu av og inntil evig tid. Halleluja!