مزامیر 109

۱ 1 برای سالار مغنیان. مزمور داودای خدای تسبیح من، خاموش مباش!

Боже, хвалы моея не премолчи:

۲ 2 زیرا که دهان شرارت ودهان فریب را بر من گشوده‌اند، و به زبان دروغ برمن سخن گفته‌اند.

яко уста грешнича и уста льстиваго на мя отверзошася, глаголаша на мя языком льстивым,

۳ 3 به سخنان کینه مرا احاطه کرده‌اند و بی‌سبب با من جنگ نموده‌اند.

и словесы ненавистными обыдоша мя, и брашася со мною туне.

۴ 4 به عوض محبت من، با من مخالفت می‌کنند، و اما من دعا.

Вместо еже любити мя, оболгаху мя, аз же моляхся:

۵ 5 و به عوض نیکویی به من بدی کرده‌اند. و به عوض محبت، عداوت نموده.

и положиша на мя злая за благая, и ненависть за возлюбление мое.

۶ 6 مردی شریر را براو بگمار، و دشمن به‌دست راست او بایستد.

Постави на него грешника, и диавол да станет одесную его:

۷ 7 هنگامی که در محاکمه بیاید، خطا کار بیرون آیدو دعای او گناه بشود.

внегда судитися ему, да изыдет осужден, и молитва его да будет в грех.

۸ 8 ایام عمرش کم شود ومنصب او را دیگری ضبط نماید.

Да будут дние его мали, и епископство его да приимет ин:

۹ 9 فرزندان اویتیم بشوند و زوجه وی بیوه گردد.

да будут сынове его сири, и жена его вдова:

۱۰ 10 و فرزندان او آواره شده، گدایی بکنند و از خرابه های خودقوت را بجویند.

движущеся да преселятся сынове его и воспросят, да изгнани будут из домов своих.

۱۱ 11 طلبکار تمامی مایملک او را ضبط نماید و اجنبیان محنت او را تاراج کنند.

Да взыщет заимодавец вся, елика суть его: и да восхитят чуждии труды его.

۱۲ 12 کسی نباشد که بر او رحمت کند و بر یتیمان وی احدی رافت ننماید.

Да не будет ему заступника, ниже да будет ущедряяй сироты его:

۱۳ 13 ذریت وی منقطع گردند و در طبقه بعد نام ایشان محو شود.

да будут чада его в погубление, в роде единем да потребится имя его.

۱۴ 14 عصیان پدرانش نزد خداوند به یاد آورده شودو گناه مادرش محو نگردد.

Да воспомянется беззаконие отец его пред Господем, и грех матере его да не очистится:

۱۵ 15 و آنها در مد نظرخداوند دائم بماند تا یادگاری ایشان را از زمین ببرد.

да будут пред Господем выну, и да потребится от земли память их:

۱۶ 16 زیرا که رحمت نمودن را به یاد نیاورد، بلکه بر فقیر و مسکین جفا کرد و بر شکسته دل تااو را به قتل رساند.

занеже не помяну сотворити милость, и погна человека нища и убога, и умилена сердцем умертвити.

۱۷ 17 چون که لعنت را دوست می‌داشت بدو رسیده و چون که برکت رانمی خواست، از او دور شده است.

И возлюби клятву, и приидет ему: и не восхоте благословения, и удалится от него.

۱۸ 18 و لعنت رامثل ردای خود در بر‌گرفت و مثل آب به شکمش درآمد و مثل روغن در استخوانهای وی.

И облечеся в клятву яко в ризу, и вниде яко вода во утробу его и яко елей в кости его:

۱۹ 19 پس مثل جامه‌ای که او را می‌پوشاند، و چون کمربندی که به آن همیشه بسته می‌شود، خواهدبود.

да будет ему яко риза, в нюже облачится, и яко пояс, имже выну опоясуется.

۲۰ 20 این است اجرت مخالفانم از جانب خداوند و برای آنانی که بر جان من بدی می‌گویند.

Сие дело оболгающих мя у Господа и глаголющих лукавая на душу мою.

۲۱ 21 اما تو‌ای یهوه خداوند به‌خاطر نام خود بامن عمل نما؛ چون که رحمت تو نیکوست، مراخلاصی ده.

И Ты, Господи, Господи, сотвори со мною имене ради Твоего, яко блага милость Твоя:

۲۲ 22 زیرا که من فقیر و مسکین هستم ودل من در اندرونم مجروح است.

избави мя, яко нищь и убог есмь аз, и сердце мое смятеся внутрь мене.

۲۳ 23 مثل سایه‌ای که در زوال باشد رفته‌ام و مثل ملخ رانده شده‌ام.

Яко сень, внегда уклонитися ей, отяхся: стрясохся яко прузи.

۲۴ 24 زانوهایم از روزه داشتن می‌لرزد و گوشتم ازفربهی کاهیده می‌شود.

Колена моя изнемогоста от поста, и плоть моя изменися елеа ради.

۲۵ 25 و من نزد ایشان عارگردیده‌ام. چون مرا می‌بینند سر خود رامی جنبانند.

И аз бых поношение им: видеша мя, покиваша главами своими.

۲۶ 26 ‌ای یهوه خدای من مرا اعانت فرما، و به حسب رحمت خود مرا نجات ده،

Помози ми, Господи Боже мой, и спаси мя по милости Твоей:

۲۷ 27 تا بدانند که این است دست تو، و تو‌ای خداوند این را کرده‌ای.

и да разумеют, яко рука Твоя сия, и Ты, Господи, сотворил еси ю.

۲۸ 28 ایشان لعنت بکنند، اما تو برکت بده. ایشان برخیزند و خجل گردند و اما بنده توشادمان شود.

Прокленут тии, и Ты благословиши: востающии на мя да постыдятся, раб же Твой возвеселится.

۲۹ 29 جفا کنندگانم به رسوایی ملبس شوند و خجالت خویش را مثل ردا بپوشند.

Да облекутся оболгающии мя в срамоту и одеждутся яко одеждою студом своим.

۳۰ 30 خداوند را به زبان خود بسیار تشکر خواهم کرد و او را در جماعت کثیر حمد خواهم گفت.

Исповемся Господеви зело усты моими и посреде многих восхвалю Его:

۳۱ 31 زیرا که به‌دست راست مسکین خواهد ایستادتا او را از آنانی که بر جان او فتوا می‌دهندبرهاند.

яко преста одесную убогаго, еже спасти от гонящих душу мою.