مزامیر 109

۱ 1 برای سالار مغنیان. مزمور داودای خدای تسبیح من، خاموش مباش!

Til sangmesteren; av David; en salme. Min lovsangs Gud, ti ikke!

۲ 2 زیرا که دهان شرارت ودهان فریب را بر من گشوده‌اند، و به زبان دروغ برمن سخن گفته‌اند.

For ugudelighets munn og falskhets munn har de oplatt imot mig, de har talt med mig med løgnens tunge.

۳ 3 به سخنان کینه مرا احاطه کرده‌اند و بی‌سبب با من جنگ نموده‌اند.

Og med hatets ord har de omgitt mig og stridt imot mig uten årsak.

۴ 4 به عوض محبت من، با من مخالفت می‌کنند، و اما من دعا.

Til lønn for min kjærlighet stod de mig imot, enda jeg er bare bønn.

۵ 5 و به عوض نیکویی به من بدی کرده‌اند. و به عوض محبت، عداوت نموده.

Og de la ondt på mig til lønn for godt og hat til lønn for min kjærlighet.

۶ 6 مردی شریر را براو بگمار، و دشمن به‌دست راست او بایستد.

Sett en ugudelig over ham, og la en anklager stå ved hans høire hånd!

۷ 7 هنگامی که در محاکمه بیاید، خطا کار بیرون آیدو دعای او گناه بشود.

Når han dømmes, da la ham gå ut som skyldig, og la hans bønn bli til synd!

۸ 8 ایام عمرش کم شود ومنصب او را دیگری ضبط نماید.

La hans dager bli få, la en annen få hans embede!

۹ 9 فرزندان اویتیم بشوند و زوجه وی بیوه گردد.

La hans barn bli farløse og hans hustru enke,

۱۰ 10 و فرزندان او آواره شده، گدایی بکنند و از خرابه های خودقوت را بجویند.

og la hans barn flakke omkring og tigge, og la dem gå som tiggere fra sine ødelagte hjem!

۱۱ 11 طلبکار تمامی مایملک او را ضبط نماید و اجنبیان محنت او را تاراج کنند.

La ågerkaren kaste garn ut efter alt det han har, og fremmede røve frukten av hans arbeid!

۱۲ 12 کسی نباشد که بر او رحمت کند و بر یتیمان وی احدی رافت ننماید.

La ham ikke finne nogen som bevarer miskunnhet imot ham og la ingen forbarme sig over hans farløse barn!

۱۳ 13 ذریت وی منقطع گردند و در طبقه بعد نام ایشان محو شود.

La hans fremtid bli avskåret, deres navn bli utslettet i det annet ættledd!

۱۴ 14 عصیان پدرانش نزد خداوند به یاد آورده شودو گناه مادرش محو نگردد.

Hans fedres misgjerning bli ihukommet hos Herren, og hans mors synd bli ikke utslettet!

۱۵ 15 و آنها در مد نظرخداوند دائم بماند تا یادگاری ایشان را از زمین ببرد.

De være alltid for Herrens øine, og han utrydde deres minne av jorden,

۱۶ 16 زیرا که رحمت نمودن را به یاد نیاورد، بلکه بر فقیر و مسکین جفا کرد و بر شکسته دل تااو را به قتل رساند.

fordi han ikke kom i hu å gjøre barmhjertighet, men forfulgte en mann som var fattig og elendig og bedrøvet i hjertet, og vilde drepe ham.

۱۷ 17 چون که لعنت را دوست می‌داشت بدو رسیده و چون که برکت رانمی خواست، از او دور شده است.

Han elsket forbannelse, og den kom over ham; han hadde ikke lyst til velsignelse, og den blev langt borte fra ham;

۱۸ 18 و لعنت رامثل ردای خود در بر‌گرفت و مثل آب به شکمش درآمد و مثل روغن در استخوانهای وی.

han klædde sig i forbannelse som sin klædning, og den trengte som vann inn i hans liv og som olje i hans ben.

۱۹ 19 پس مثل جامه‌ای که او را می‌پوشاند، و چون کمربندی که به آن همیشه بسته می‌شود، خواهدبود.

La den være ham som et klædebon som han dekker sig med, og som et belte som han alltid omgjorder sig med!

۲۰ 20 این است اجرت مخالفانم از جانب خداوند و برای آنانی که بر جان من بدی می‌گویند.

Dette være mine motstanderes lønn fra Herren, og deres som taler ondt imot min sjel!

۲۱ 21 اما تو‌ای یهوه خداوند به‌خاطر نام خود بامن عمل نما؛ چون که رحمت تو نیکوست، مراخلاصی ده.

Og du, Herre, Herre, gjør vel imot mig for ditt navns skyld! Fordi din miskunnhet er god, så redde du mig!

۲۲ 22 زیرا که من فقیر و مسکین هستم ودل من در اندرونم مجروح است.

For jeg er elendig og fattig, og mitt hjerte er gjennemboret i mitt indre.

۲۳ 23 مثل سایه‌ای که در زوال باشد رفته‌ام و مثل ملخ رانده شده‌ام.

Som en skygge, når den heller, farer jeg avsted; jeg blir jaget bort som en gresshoppe.

۲۴ 24 زانوهایم از روزه داشتن می‌لرزد و گوشتم ازفربهی کاهیده می‌شود.

Mine knær vakler av faste, og mitt kjød svinner og er uten fedme.

۲۵ 25 و من نزد ایشان عارگردیده‌ام. چون مرا می‌بینند سر خود رامی جنبانند.

Og jeg er blitt til spott for dem; de ser mig og ryster på hodet.

۲۶ 26 ‌ای یهوه خدای من مرا اعانت فرما، و به حسب رحمت خود مرا نجات ده،

Hjelp mig, Herre min Gud, frels mig efter din miskunnhet,

۲۷ 27 تا بدانند که این است دست تو، و تو‌ای خداوند این را کرده‌ای.

så de må kjenne at dette er din hånd, at du, Herre, har gjort det!

۲۸ 28 ایشان لعنت بکنند، اما تو برکت بده. ایشان برخیزند و خجل گردند و اما بنده توشادمان شود.

De forbanner, men du velsigner; de reiser sig og blir til skamme, men din tjener gleder sig.

۲۹ 29 جفا کنندگانم به رسوایی ملبس شوند و خجالت خویش را مثل ردا بپوشند.

Mine motstandere skal klæ sig i vanære og svøpe sig i sin skam som i en kappe.

۳۰ 30 خداوند را به زبان خود بسیار تشکر خواهم کرد و او را در جماعت کثیر حمد خواهم گفت.

Jeg vil storlig prise Herren med min munn, og midt iblandt mange vil jeg love ham;

۳۱ 31 زیرا که به‌دست راست مسکین خواهد ایستادتا او را از آنانی که بر جان او فتوا می‌دهندبرهاند.

for han står ved den fattiges høire hånd for å frelse ham fra dem som dømmer hans sjel.