مزامیر 108
| سرود و مزمور داود ای خدا دل من مستحکم است. من خواهم سرایید و ترنم خواهم نمودو جلال من نیز. | ۱ 1 |
Canción de Salmo: de David. Mi corazón está firme, oh Dios; cantaré y diré salmos; esta es mi gloria.
| ای عود و بربط بیدار شوید! من نیز در سحرگاه بیدار خواهم شد. | ۲ 2 |
Despiértate, salterio y arpa; despertaré al alba.
| ای خداوند، تو را در میان قوم‌ها حمد خواهم گفت و در میان طایفه‌ها تو را خواهم سرایید. | ۳ 3 |
Te alabaré, oh SEÑOR, entre los pueblos; a ti cantaré salmos entre las naciones.
| زیرا که رحمت توعظیم است، فوق آسمانها! و راستی تو تا افلاک می‌رسد! | ۴ 4 |
Porque grande más que los cielos es tu misericordia, y hasta los cielos tu verdad.
| ای خدا، بر فوق آسمانها متعال باش وجلال تو بر تمامی زمین! | ۵ 5 |
Ensálzate sobre los cielos, oh Dios; sobre toda la tierra sea ensalzada tu gloria.
| تا محبوبان تو خلاصی یابند. به‌دست راست خود نجات ده و مرا اجابت فرما. | ۶ 6 |
Para que sean librados tus amados; salva con tu diestra, y respóndeme.
| خدا در قدوسیت خود سخن گفته است، پس وجد خواهم نمود. شکیم را تقسیم می‌کنم و وادی سکوت را خواهم پیمود. | ۷ 7 |
Dios juró por su santuario, me alegraré; repartiré a Siquem, y mediré el valle de Sucot.
| جلعاد از آن من است و منسی از آن من. و افرایم خود سر من. ویهودا عصای سلطنت من. | ۸ 8 |
Mío será Galaad, mío será Manasés; y Efraín será la fortaleza de mi cabeza; Judá será mi legislador;
| موآب ظرف شست وشوی من است، و بر ادوم نعلین خود را خواهم‌انداخت و بر فلسطین فخر خواهم نمود. | ۹ 9 |
Moab, la vasija de mi lavatorio; sobre Edom echaré mi calzado; sobre Palestina triunfaré con júbilo.
| کیست که مرا به شهر حصین درآورد؟ کیست که مرا به ادوم رهبری نماید؟ | ۱۰ 10 |
¿Quién me guiará a la ciudad fortalecida? ¿Quién me guiará hasta Idumea?
| آیا نه تو‌ای خداکه ما را ترک کرده‌ای؟ و تو‌ای خدا که بالشکرهای ما بیرون نمی آیی؟ | ۱۱ 11 |
Ciertamente tú, oh Dios, que nos habías desechado; y no salías, oh Dios, con nuestros ejércitos.
| ما را بر دشمن امداد فرما، زیرا که مدد انسان باطل است. | ۱۲ 12 |
Danos socorro en la angustia; porque mentirosa es la salud del hombre.
| درخدا با شجاعت کار خواهیم کرد و او دشمنان مارا پایمال خواهد نمود. | ۱۳ 13 |
En Dios haremos proezas; y él hollará de nuevo a nuestros enemigos.
