مزامیر 108
| سرود و مزمور داود ای خدا دل من مستحکم است. من خواهم سرایید و ترنم خواهم نمودو جلال من نیز. | ۱ 1 |
Preparado está o meu coração, ó Deus; cantarei e direi salmos até com a minha glória.
| ای عود و بربط بیدار شوید! من نیز در سحرگاه بیدار خواهم شد. | ۲ 2 |
Desperta-te, saltério e harpa; eu mesmo despertarei ao romper da alva.
| ای خداوند، تو را در میان قوم‌ها حمد خواهم گفت و در میان طایفه‌ها تو را خواهم سرایید. | ۳ 3 |
Louvar-te-ei entre os povos, Senhor, e a ti cantarei salmos entre as nações.
| زیرا که رحمت توعظیم است، فوق آسمانها! و راستی تو تا افلاک می‌رسد! | ۴ 4 |
Porque a tua benignidade se estende até aos céus, e a tua verdade chega até às mais altas nuvens.
| ای خدا، بر فوق آسمانها متعال باش وجلال تو بر تمامی زمین! | ۵ 5 |
Exalta-te sobre os céus, ó Deus, e a tua glória sobre toda a terra,
| تا محبوبان تو خلاصی یابند. به‌دست راست خود نجات ده و مرا اجابت فرما. | ۶ 6 |
Para que sejam livres os teus amados: salva-nos com a tua dextra, e ouve-nos.
| خدا در قدوسیت خود سخن گفته است، پس وجد خواهم نمود. شکیم را تقسیم می‌کنم و وادی سکوت را خواهم پیمود. | ۷ 7 |
Deus falou na sua santidade: eu me regozijarei; repartirei a Sichem, e medirei o vale de Succoth.
| جلعاد از آن من است و منسی از آن من. و افرایم خود سر من. ویهودا عصای سلطنت من. | ۸ 8 |
Meu é Galaad, meu é Manassés; e Ephraim a força da minha cabeça, Judá o meu legislador,
| موآب ظرف شست وشوی من است، و بر ادوم نعلین خود را خواهم‌انداخت و بر فلسطین فخر خواهم نمود. | ۹ 9 |
Moab o meu vaso de lavar: sobre Edom lançarei o meu sapato, sobre a Palestina jubilarei.
| کیست که مرا به شهر حصین درآورد؟ کیست که مرا به ادوم رهبری نماید؟ | ۱۰ 10 |
Quem me levará à cidade forte? Quem me guiará até Edom?
| آیا نه تو‌ای خداکه ما را ترک کرده‌ای؟ و تو‌ای خدا که بالشکرهای ما بیرون نمی آیی؟ | ۱۱ 11 |
Porventura não serás tu, ó Deus, que nos rejeitaste? E não sairás, ó Deus, com os nossos exércitos?
| ما را بر دشمن امداد فرما، زیرا که مدد انسان باطل است. | ۱۲ 12 |
Dá-nos auxílio para sair da angústia, porque vão é o socorro da parte do homem.
| درخدا با شجاعت کار خواهیم کرد و او دشمنان مارا پایمال خواهد نمود. | ۱۳ 13 |
Em Deus faremos proezas, pois ele calcará aos pés os nossos inimigos.
