مزامیر 108
| سرود و مزمور داود ای خدا دل من مستحکم است. من خواهم سرایید و ترنم خواهم نمودو جلال من نیز. | ۱ 1 |
Cantique de psaume, de David lui-même. Mon cœur est prêt, ô Dieu, mon cœur est prêt, je chanterai, je jouerai du psaltérion au milieu de ma gloire.
| ای عود و بربط بیدار شوید! من نیز در سحرگاه بیدار خواهم شد. | ۲ 2 |
Lève-toi, ô ma gloire, lève-toi, psaltérion, et toi, harpe: je me lèverai au point du jour.
| ای خداوند، تو را در میان قوم‌ها حمد خواهم گفت و در میان طایفه‌ها تو را خواهم سرایید. | ۳ 3 |
Je vous louerai parmi les peuples. Seigneur, et je dirai un psaume en votre honneur parmi les nations.
| زیرا که رحمت توعظیم است، فوق آسمانها! و راستی تو تا افلاک می‌رسد! | ۴ 4 |
Parce que votre miséricorde est grande au-dessus des cieux, et que votre vérité s’élève jusqu’aux nues.
| ای خدا، بر فوق آسمانها متعال باش وجلال تو بر تمامی زمین! | ۵ 5 |
Soyez exalté au-dessus des cieux, ô Dieu, et que sur toute la terre éclate votre gloire,
| تا محبوبان تو خلاصی یابند. به‌دست راست خود نجات ده و مرا اجابت فرما. | ۶ 6 |
Afin que vos bien-aimés soient délivrés. Sauvez-moi par votre droite, et exaucez-moi;
| خدا در قدوسیت خود سخن گفته است، پس وجد خواهم نمود. شکیم را تقسیم می‌کنم و وادی سکوت را خواهم پیمود. | ۷ 7 |
Dieu a parlé dans son sanctuaire: Je tressaillirai d’allégresse, et je partagerai Sichem, et je mesurerai la vallée des tabernacles.
| جلعاد از آن من است و منسی از آن من. و افرایم خود سر من. ویهودا عصای سلطنت من. | ۸ 8 |
À moi est Galaad, et à moi est Manassé; Ephraïm est l’appui de ma tête. Juda est mon roi,
| موآب ظرف شست وشوی من است، و بر ادوم نعلین خود را خواهم‌انداخت و بر فلسطین فخر خواهم نمود. | ۹ 9 |
Moab est le vase de mon espérance. Jusque dans l’Idumée j’étendrai mes pas: des étrangers me sont devenus amis.
| کیست که مرا به شهر حصین درآورد؟ کیست که مرا به ادوم رهبری نماید؟ | ۱۰ 10 |
Qui me conduira dans une ville fortifiée? qui me conduira jusque dans l’Idumée?
| آیا نه تو‌ای خداکه ما را ترک کرده‌ای؟ و تو‌ای خدا که بالشکرهای ما بیرون نمی آیی؟ | ۱۱ 11 |
Ne sera-ce pas vous, ô Dieu, qui nous avez rejetés? et ne sortirez-vous point, ô Dieu, à la tête de nos armées?
| ما را بر دشمن امداد فرما، زیرا که مدد انسان باطل است. | ۱۲ 12 |
Donnez-nous du secours, pour nous tirer de la tribulation, parce que vain est le salut de l’homme.
| درخدا با شجاعت کار خواهیم کرد و او دشمنان مارا پایمال خواهد نمود. | ۱۳ 13 |
En Dieu nous ferons preuve de valeur, et lui-même réduira au néant nos ennemis.
