< مزامیر 107 >

خداوند را حمد بگویید زیرا که اونیکو است و رحمت او باقی است تا ابدالاباد. ۱ 1
Хвалите Господа, јер је добар; јер је довека милост Његова.
فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است. ۲ 2
Тако нека кажу које је избавио Господ, које је избавио из руке непријатељеве,
وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب. ۳ 3
Скупио их из земаља, од истока и запада, од севера и мора.
در صحرا آواره شدند و دربادیه‌ای بی‌طریق و شهری برای سکونت نیافتند. ۴ 4
Луташе по пустињи где се не живи, пута граду насељеном не находише;
گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید. ۵ 5
Беху гладни и жедни, и душа њихова изнемагаше у њима;
آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. ۶ 6
Али завикаше ка Господу у тузи својој; и избави их из невоље њихове.
و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند. ۷ 7
И изведе их на прав пут, који иде у град насељени.
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب وی با بنی آدم. ۸ 8
Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت. ۹ 9
Јер сити душу ташту, и душу гладну пуни добра.
آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند. ۱۰ 10
Седеше у тами и у сену смртном, оковани у тугу и у гвожђе;
زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند. ۱۱ 11
Јер не слушаше речи Божијих, и не марише за вољу Вишњег.
و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کننده‌ای نبود. ۱۲ 12
Он поништи срце њихово страдањем; спотакоше се, и не беше кога да помогне.
آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند وایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. ۱۳ 13
Али завикаше ка Господу у тузи својој, и избави их из невоље њихове;
ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست. ۱۴ 14
Изведе их из таме и сена смртног, и раскиде окове њихове.
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم. ۱۵ 15
Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
زیرا که دروازه های برنجین را شکسته، وبندهای آهنین را پاره کرده است. ۱۶ 16
Јер разби врата бронзана, и преворнице гвоздене сломи.
احمقان به‌سبب طریق شریرانه خود و به‌سبب گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند. ۱۷ 17
Безумници страдаше за неваљале путеве своје, и за неправде своје.
جان ایشان هرقسم خوراک را مکروه داشت و به دروازه های موت نزدیک شدند. ۱۸ 18
Свако се јело гадило души њиховој, и дођоше до врата смртних.
آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. ۱۹ 19
Али завикаше ка Господу у тузи својој, и избави их из невоље њихове.
کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و ایشان را از هلاکتهای ایشان رهانید. ۲۰ 20
Посла реч своју и исцели их, и избави их из гроба њиховог.
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم. ۲۱ 21
Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
و قربانی های تشکر را بگذرانند و اعمال وی رابه ترنم ذکر کنند. ۲۲ 22
И нека принесу жртву за хвалу, и казују дела Његова у песмама!
آنانی که در کشتیها به دریارفتند، و در آبهای کثیر شغل کردند. ۲۳ 23
Који плове по мору на корабљима, и раде на великим водама,
اینان کارهای خداوند را دیدند و اعمال عجیب او را درلجه‌ها. ۲۴ 24
Они су видели дела Господња, и чудеса Његова у дубини.
او گفت پس باد تند را وزانید و امواج آن را برافراشت. ۲۵ 25
Каже, и диже се силан ветар, и устају вали на њему,
به آسمانها بالا رفتند و به لجه‌ها فرود شدند و جان ایشان از سخنی گداخته گردید. ۲۶ 26
Дижу се до небеса и спуштају до бездана: душа се њихова у невољи разлива;
سرگردان گشته، مثل مستان افتان وخیزان شدند و عقل ایشان تمام حیران گردید. ۲۷ 27
Посрћу и љуљају се као пијани; све мудрости њихове нестаје.
آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریادبرآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. ۲۸ 28
Али завикаше ка Господу у тузи својој, и изведе их из невоље њихове.
طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش ساکن گردید. ۲۹ 29
Он обраћа ветар у тишину, и вали њихови умукну.
پس مسرور شدندزیرا که آسایش یافتند و ایشان را به بندر مرادایشان رسانید. ۳۰ 30
Веселе се кад се стишају, и води их у пристаниште које желе.
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم. ۳۱ 31
Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و درمجلس مشایخ او را تسبیح بگویند. ۳۲ 32
Нека Га узвишују на сабору народном, на скупштини старешинској славе Га!
او نهرها رابه بادیه مبدل کرد و چشمه های آب را به زمین تشنه. ۳۳ 33
Он претвара реке у пустињу, и изворе водене у сухоту,
و زمین بارور را نیز به شوره زار، به‌سبب شرارت ساکنان آن. ۳۴ 34
Родну земљу у слану пустару за неваљалство оних који живе на њој.
بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک را به چشمه های آب. ۳۵ 35
Он претвара пустињу у језера, и суву земљу у изворе водене,
و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت بنا نمودند. ۳۶ 36
И насељава онамо гладне. Они зидају градове за живљење;
و مزرعه‌ها کاشتند وتاکستانها غرس نمودند و حاصل غله به عمل آوردند. ۳۷ 37
Сеју поља, саде винограде и сабирају летину.
و ایشان را برکت داد تا به غایت کثیرشدند و بهایم ایشان را نگذارد کم شوند. ۳۸ 38
Благосиља их и множе се јако, и стоке им не умањује.
و بازکم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن. ۳۹ 39
Пре их беше мало, падаху од зла и невоље, што их стизаше.
ذلت را بر روسا می‌ریزد و ایشان را در بادیه‌ای که راه ندارد آواره می‌سازد. ۴۰ 40
Он сипа срамоту на кнезове, и оставља их да лутају по пустињи где нема путева.
اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیله‌ها را مثل گله هابرایش پیدا می‌کند. ۴۱ 41
Он извлачи убогога из невоље, и племена множи као стадо.
صالحان این را دیده، شادمان می‌شوند و تمامی شرارت دهان خود راخواهد بست. ۴۲ 42
Добри виде и радују се, а свако неваљалство затискује уста своја.
کیست خردمند تا بدین چیزهاتفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند راخواهند فهمید. ۴۳ 43
Ко је мудар, нека запамти ово, и нека познају милости Господње.

< مزامیر 107 >