خداوند را حمد بگویید زیرا که اونیکو است و رحمت او باقی است تا ابدالاباد. | ۱ 1 |
הדו ליהוה כי טוב כי לעולם חסדו׃ |
فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است. | ۲ 2 |
יאמרו גאולי יהוה אשר גאלם מיד צר׃ |
وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب. | ۳ 3 |
ומארצות קבצם ממזרח וממערב מצפון ומים׃ |
در صحرا آواره شدند و دربادیهای بیطریق و شهری برای سکونت نیافتند. | ۴ 4 |
תעו במדבר בישימון דרך עיר מושב לא מצאו׃ |
گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید. | ۵ 5 |
רעבים גם צמאים נפשם בהם תתעטף׃ |
آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۶ 6 |
ויצעקו אל יהוה בצר להם ממצוקותיהם יצילם׃ |
و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند. | ۷ 7 |
וידריכם בדרך ישרה ללכת אל עיר מושב׃ |
پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب وی با بنی آدم. | ۸ 8 |
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃ |
زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت. | ۹ 9 |
כי השביע נפש שקקה ונפש רעבה מלא טוב׃ |
آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند. | ۱۰ 10 |
ישבי חשך וצלמות אסירי עני וברזל׃ |
زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند. | ۱۱ 11 |
כי המרו אמרי אל ועצת עליון נאצו׃ |
و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کنندهای نبود. | ۱۲ 12 |
ויכנע בעמל לבם כשלו ואין עזר׃ |
آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند وایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۱۳ 13 |
ויזעקו אל יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם׃ |
ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست. | ۱۴ 14 |
יוציאם מחשך וצלמות ומוסרותיהם ינתק׃ |
پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب او با بنی آدم. | ۱۵ 15 |
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃ |
زیرا که دروازه های برنجین را شکسته، وبندهای آهنین را پاره کرده است. | ۱۶ 16 |
כי שבר דלתות נחשת ובריחי ברזל גדע׃ |
احمقان بهسبب طریق شریرانه خود و بهسبب گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند. | ۱۷ 17 |
אולים מדרך פשעם ומעונתיהם יתענו׃ |
جان ایشان هرقسم خوراک را مکروه داشت و به دروازه های موت نزدیک شدند. | ۱۸ 18 |
כל אכל תתעב נפשם ויגיעו עד שערי מות׃ |
آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۱۹ 19 |
ויזעקו אל יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם׃ |
کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و ایشان را از هلاکتهای ایشان رهانید. | ۲۰ 20 |
ישלח דברו וירפאם וימלט משחיתותם׃ |
پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب او با بنی آدم. | ۲۱ 21 |
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃ |
و قربانی های تشکر را بگذرانند و اعمال وی رابه ترنم ذکر کنند. | ۲۲ 22 |
ויזבחו זבחי תודה ויספרו מעשיו ברנה׃ |
آنانی که در کشتیها به دریارفتند، و در آبهای کثیر شغل کردند. | ۲۳ 23 |
יורדי הים באניות עשי מלאכה במים רבים׃ |
اینان کارهای خداوند را دیدند و اعمال عجیب او را درلجهها. | ۲۴ 24 |
המה ראו מעשי יהוה ונפלאותיו במצולה׃ |
او گفت پس باد تند را وزانید و امواج آن را برافراشت. | ۲۵ 25 |
ויאמר ויעמד רוח סערה ותרומם גליו׃ |
به آسمانها بالا رفتند و به لجهها فرود شدند و جان ایشان از سخنی گداخته گردید. | ۲۶ 26 |
יעלו שמים ירדו תהומות נפשם ברעה תתמוגג׃ |
سرگردان گشته، مثل مستان افتان وخیزان شدند و عقل ایشان تمام حیران گردید. | ۲۷ 27 |
יחוגו וינועו כשכור וכל חכמתם תתבלע׃ |
آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریادبرآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۲۸ 28 |
ויצעקו אל יהוה בצר להם וממצוקתיהם יוציאם׃ |
طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش ساکن گردید. | ۲۹ 29 |
יקם סערה לדממה ויחשו גליהם׃ |
پس مسرور شدندزیرا که آسایش یافتند و ایشان را به بندر مرادایشان رسانید. | ۳۰ 30 |
וישמחו כי ישתקו וינחם אל מחוז חפצם׃ |
پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب او با بنی آدم. | ۳۱ 31 |
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃ |
و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و درمجلس مشایخ او را تسبیح بگویند. | ۳۲ 32 |
וירממוהו בקהל עם ובמושב זקנים יהללוהו׃ |
او نهرها رابه بادیه مبدل کرد و چشمه های آب را به زمین تشنه. | ۳۳ 33 |
ישם נהרות למדבר ומצאי מים לצמאון׃ |
و زمین بارور را نیز به شوره زار، بهسبب شرارت ساکنان آن. | ۳۴ 34 |
ארץ פרי למלחה מרעת ישבי בה׃ |
بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک را به چشمه های آب. | ۳۵ 35 |
ישם מדבר לאגם מים וארץ ציה למצאי מים׃ |
و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت بنا نمودند. | ۳۶ 36 |
ויושב שם רעבים ויכוננו עיר מושב׃ |
و مزرعهها کاشتند وتاکستانها غرس نمودند و حاصل غله به عمل آوردند. | ۳۷ 37 |
ויזרעו שדות ויטעו כרמים ויעשו פרי תבואה׃ |
و ایشان را برکت داد تا به غایت کثیرشدند و بهایم ایشان را نگذارد کم شوند. | ۳۸ 38 |
ויברכם וירבו מאד ובהמתם לא ימעיט׃ |
و بازکم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن. | ۳۹ 39 |
וימעטו וישחו מעצר רעה ויגון׃ |
ذلت را بر روسا میریزد و ایشان را در بادیهای که راه ندارد آواره میسازد. | ۴۰ 40 |
שפך בוז על נדיבים ויתעם בתהו לא דרך׃ |
اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیلهها را مثل گله هابرایش پیدا میکند. | ۴۱ 41 |
וישגב אביון מעוני וישם כצאן משפחות׃ |
صالحان این را دیده، شادمان میشوند و تمامی شرارت دهان خود راخواهد بست. | ۴۲ 42 |
יראו ישרים וישמחו וכל עולה קפצה פיה׃ |
کیست خردمند تا بدین چیزهاتفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند راخواهند فهمید. | ۴۳ 43 |
מי חכם וישמר אלה ויתבוננו חסדי יהוה׃ |