مزامیر 106
| هللویاه! خداوند را حمد بگوییدزیرا که او نیکو است و رحمت او تاابدالاباد! | ۱ 1 |
Lobet Jehova! Preiset Jehova! Denn er ist gut, denn seine Güte währt ewiglich.
| کیست که اعمال عظیم خداوند رابگوید و همه تسبیحات او را بشنواند؟ | ۲ 2 |
Wer wird aussprechen die Machttaten Gottes, hören lassen all sein Lob?
| خوشابحال آنانی که انصاف را نگاه دارند و آن که عدالت را در همه وقت به عمل آورد. | ۳ 3 |
Glückselig die das Recht bewahren, der Gerechtigkeit übt zu aller Zeit!
| ای خداوند مرا یاد کن به رضامندیی که با قوم خودمی داری و به نجات خود از من تفقد نما. | ۴ 4 |
Gedenke meiner, Jehova, mit der Gunst gegen dein Volk; suche mich heim mit deiner Rettung!
| تاسعادت برگزیدگان تو را ببینم و به شادمانی قوم تو مسرور شوم و با میراث تو فخر نمایم. | ۵ 5 |
Daß ich anschaue die Wohlfahrt deiner Auserwählten, mich erfreue an der Freude deiner Nation, mich rühme mit deinem Erbteil.
| با پدران خود گناه نموده‌ایم و عصیان ورزیده، شرارت کرده‌ایم. | ۶ 6 |
Wir haben gesündigt samt unseren Vätern, haben unrecht getan, haben gesetzlos gehandelt.
| پدران ما کارهای عجیب تو را در مصر نفهمیدند و کثرت رحمت تو را به یاد نیاوردند بلکه نزد دریا یعنی بحر قلزم فتنه انگیختند. | ۷ 7 |
Unsere Väter in Ägypten beachteten nicht deine Wundertaten, gedachten nicht der Menge deiner Gütigkeiten und waren widerspenstig am Meere, beim Schilfmeere.
| لیکن به‌خاطر اسم خود ایشان رانجات داد تا توانایی خود را اعلان نماید. | ۸ 8 |
Aber er rettete sie um seines Namens willen, um kundzutun seine Macht.
| و بحرقلزم را عتاب کرد که خشک گردید. پس ایشان رادر لجه‌ها مثل بیابان رهبری فرمود. | ۹ 9 |
Und er schalt das Schilfmeer, und es ward trocken; und er ließ sie durch die Tiefen gehen wie durch eine Wüste.
| و ایشان رااز دست دشمن نجات داد و از دست خصم رهایی بخشید. | ۱۰ 10 |
Und er rettete sie aus der Hand des Hassers, und erlöste sie aus der Hand des Feindes.
| و آب، دشمنان ایشان را پوشانید که یکی از ایشان باقی نماند. | ۱۱ 11 |
Und die Wasser bedeckten ihre Bedränger, nicht einer von ihnen blieb übrig.
| آنگاه به کلام اوایمان آوردند و حمد او را سراییدند. | ۱۲ 12 |
Da glaubten sie seinen Worten, sie sangen sein Lob.
| لیکن اعمال او را به زودی فراموش کردند و مشورت اورا انتظار نکشیدند. | ۱۳ 13 |
Schnell vergaßen sie seine Taten, warteten nicht auf seinen Rat;
| بلکه شهوت‌پرستی نمودنددر بادیه؛ و خدا را امتحان کردند در هامون. | ۱۴ 14 |
und sie wurden lüstern in der Wüste und versuchten Gott in der Einöde.
| ومسالت ایشان را بدیشان داد. لیکن لاغری درجانهای ایشان فرستاد. | ۱۵ 15 |
Da gab er ihnen ihr Begehr, aber er sandte Magerkeit in ihre Seelen.
| پس به موسی در اردو حسد بردند و به هارون، مقدس یهوه. | ۱۶ 16 |
Und sie wurden eifersüchtig auf Mose im Lager, auf Aaron, den Heiligen Jehovas.
| و زمین شکافته شده، داتان را فرو برد و جماعت ابیرام را پوشانید. | ۱۷ 17 |
Die Erde tat sich auf, und verschlang Dathan und bedeckte die Rotte Abirams;
| وآتش، در جماعت ایشان افروخته شده، شعله آتش شریران را سوزانید. | ۱۸ 18 |
und ein Feuer brannte unter ihrer Rotte, eine Flamme verzehrte die Gesetzlosen.
| گوساله‌ای درحوریب ساختند و بتی ریخته شده را پرستش نمودند. | ۱۹ 19 |
Sie machten ein Kalb am Horeb und bückten sich vor einem gegossenen Bilde;
| و جلال خود را تبدیل نمودند به مثال گاوی که علف می‌خورد. | ۲۰ 20 |
und sie vertauschten ihre Herrlichkeit gegen das Bild eines Stieres, der Gras frißt.
| و خدای نجات‌دهنده خود را فراموش کردند که کارهای عظیم در مصر کرده بود. | ۲۱ 21 |
Sie vergaßen Gottes, ihres Retters, der Großes getan in Ägypten,
| و اعمال عجیبه را در زمین حام و کارهای ترسناک را در بحر قلزم. | ۲۲ 22 |
Wundertaten im Lande Hams, Furchtbares am Schilfmeer.
| آنگاه گفت که ایشان را هلاک بکند. اگر برگزیده اوموسی در شکاف به حضور وی نمی ایستاد، تاغضب او را از هلاکت ایشان برگرداند. | ۲۳ 23 |
Da sprach er, daß er sie vertilgen wollte, wenn nicht Mose, sein Auserwählter, vor ihm in dem Riß gestanden hätte, um seinen Grimm vom Verderben abzuwenden.
| و زمین مرغوب را خوار شمردند و به کلام وی ایمان نیاوردند. | ۲۴ 24 |
Und sie verschmähten das köstliche Land, glaubten nicht seinem Worte;
| و در خیمه های خود همهمه کردندو قول خداوند را استماع ننمودند. | ۲۵ 25 |
und sie murrten in ihren Zelten, hörten nicht auf die Stimme Jehovas.
| لهذا دست خود را برایشان برافراشت، که ایشان را در صحرااز پا درآورد. | ۲۶ 26 |
Da schwur er ihnen, sie niederzuschlagen in der Wüste,
| و ذریت ایشان را در میان امتهابیندازد و ایشان را در زمینها پراکنده کند. | ۲۷ 27 |
und ihren Samen niederzuschlagen unter den Nationen und sie zu zerstreuen in die Länder.
| پس به بعل فغور پیوستند و قربانی های مردگان راخوردند. | ۲۸ 28 |
Und sie hängten sich an Baal-Peor und aßen Schlachtopfer der Toten;
| و به‌کارهای خود خشم او را به هیجان آوردند و وبا بر ایشان سخت آمد. | ۲۹ 29 |
und sie erbitterten ihn durch ihre Handlungen, und eine Plage brach unter sie ein.
| آنگاه فینحاس بر پا ایستاده، داوری نمود ووبا برداشته شد. | ۳۰ 30 |
Da stand Pinehas auf und übte Gericht, und der Plage ward gewehrt.
| و این برای او به عدالت محسوب گردید، نسلا بعد نسل تا ابدالاباد. | ۳۱ 31 |
Und es wurde ihm zur Gerechtigkeit gerechnet von Geschlecht zu Geschlecht bis in Ewigkeit.
| واو را نزد آب مریبه غضبناک نمودند. حتی موسی را به‌خاطر ایشان آزاری عارض گردید. | ۳۲ 32 |
Und sie erzürnten ihn an dem Wasser von Meriba, und es erging Mose übel ihretwegen;
| زیراکه روح او را تلخ ساختند، تا از لبهای خود ناسزاگفت. | ۳۳ 33 |
denn sie reizten seinen Geist, so daß er unbedacht redete mit seinen Lippen.
| و آن قوم‌ها را هلاک نکردند، که درباره ایشان خداوند امر فرموده بود. | ۳۴ 34 |
Sie vertilgten die Völker nicht, wie doch Jehova ihnen gesagt hatte;
| بلکه خویشتن را با امتها آمیختند و کارهای ایشان را آموختند. | ۳۵ 35 |
und sie vermischten sich mit den Nationen und lernten ihre Werke;
| و بتهای ایشان را پرستش نمودند تا آنکه برای ایشان دام گردید. | ۳۶ 36 |
und sie dienten ihren Götzen, und sie wurden ihnen zum Fallstrick.
| و پسران و دختران خویش رابرای دیوها قربانی گذرانیدند. | ۳۷ 37 |
Und sie opferten ihre Söhne und ihre Töchter den Dämonen.
| و خون بی‌گناه راریختند یعنی خون پسران و دختران خود را که آن را برای بتهای کنعان ذبح کردند و زمین از خون ملوث گردید. | ۳۸ 38 |
Und sie vergossen unschuldiges Blut, das Blut ihrer Söhne und ihrer Töchter, welche sie den Götzen Kanaans opferten; und das Land wurde durch Blut entweiht.
| و از کارهای خود نجس شدند ودر افعال خویش زناکار گردیدند. | ۳۹ 39 |
Und sie verunreinigten sich durch ihre Werke und hurten durch ihre Handlungen.
| لهذا خشم خداوند بر قوم خود افروخته شد و میراث خویش را مکروه داشت. | ۴۰ 40 |
Da entbrannte der Zorn Jehovas wider sein Volk, und er verabscheute sein Erbteil;
| و ایشان را به‌دست امتها تسلیم نمود تا آنانی که از ایشان نفرت داشتند، بر ایشان حکمرانی کردند. | ۴۱ 41 |
und er gab sie in die Hand der Nationen, und ihre Hasser herrschten über sie;
| و دشمنان ایشان بر ایشان ظلم نمودند و زیر دست ایشان ذلیل گردیدند. | ۴۲ 42 |
und ihre Feinde bedrückten sie, und sie wurden gebeugt unter ihre Hand.
| بارهای بسیار ایشان راخلاصی داد. لیکن به مشورتهای خویش براو فتنه کردند و به‌سبب گناه خویش خوار گردیدند. | ۴۳ 43 |
Oftmals errettete er sie; sie aber waren widerspenstig in ihren Anschlägen, und sie sanken hin durch ihre Ungerechtigkeit.
| با وجود این، بر تنگی ایشان نظر کرد، وقتی که فریاد ایشان را شنید. | ۴۴ 44 |
Und er sah an ihre Bedrängnis, wenn er ihr Schreien hörte;
| و به‌خاطر ایشان، عهدخود را به یاد آورد و در کثرت رحمت خویش بازگشت نمود. | ۴۵ 45 |
und er gedachte ihnen zugut an seinen Bund, und es reute ihn nach der Menge seiner Gütigkeiten.
| و ایشان را حرمت داد، در نظرجمیع اسیرکنندگان ایشان. | ۴۶ 46 |
Und er ließ sie Erbarmen finden vor allen, die sie gefangen weggeführt hatten.
| ای یهوه خدای ما، ما را نجات ده! و ما را از میان امتها جمع کن! تا نام قدوس تو را حمد گوییم و در تسبیح تو فخرنماییم. | ۴۷ 47 |
Rette uns, Jehova, unser Gott, und sammle uns aus den Nationen, daß wir deinen heiligen Namen preisen, daß wir uns rühmen deines Lobes!
| یهوه خدای اسرائیل متبارک باد از ازل تا ابدالاباد. و تمامی قوم بگویند آمین. هللویاه! | ۴۸ 48 |
Gepriesen sei Jehova, der Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit! Und alles Volk sage: Amen! Lobet Jehova!
