مزامیر 105

۱ 1 یهوه را حمد گویید و نام او رابخوانید. اعمال او را در میان قوم هااعلام نمایید.

¡Alabado sea el Señor! den honor a su nombre, hablando de sus obras entre los pueblos.

۲ 2 او را بسرایید برای او تسبیح بخوانید. در تمام کارهای عجیب او تفکر نمایید.

Deje que su voz suene en canciones y melodía; deja que todos tus pensamientos sean de la maravilla de sus obras.

۳ 3 در نام قدوس او فخر کنید. دل طالبان خداوندشادمان باشد.

Ten la gloria en su santo nombre; que los corazones de aquellos que están buscando al Señor estén contentos.

۴ 4 خداوند و قوت او را بطلبید. روی او را پیوسته طالب باشید.

Que tu búsqueda sea para el Señor y para su fortaleza; deja que tus corazones vuelvan a él.

۵ 5 کارهای عجیب را که او کرده است به یاد آورید. آیات او و داوریهای دهان او را.

Recuerden las grandes obras que ha hecho; sus maravillas y las decisiones de su boca;

۶ 6 ‌ای ذریت بنده او ابراهیم! ای فرزندان یعقوب، برگزیده او!

Oh descendencia de Abraham, su siervo, hijos de Jacob, sus amados.

۷ 7 یهوه خدای ماست. داوریهای او در تمامی جهان است.

Él es el Señor nuestro Dios; él es el juez de toda la tierra.

۸ 8 عهد خود رایاد می‌دارد تا ابدالاباد و کلامی را که بر هزاران پشت فرموده است.

Ha guardado para siempre su pacto, la palabra que dio por mil generaciones;

۹ 9 آن عهدی را که با ابراهیم بسته و قسمی را که برای اسحاق خورده است.

El acuerdo que hizo con Abraham, y su juramento a Isaac;

۱۰ 10 و آن را برای یعقوب فریضه‌ای استوار ساخت و برای اسرائیل عهد جاودانی.

Y la dio a Jacob por ley, y a Israel por eterno acuerdo;

۱۱ 11 و گفت که زمین کنعان را به تو خواهم داد تا حصه میراث شماشود.

Diciendo: A ti daré la tierra de Canaán, como herencia que te toca.

۱۲ 12 هنگامی که عددی معدود بودند، قلیل العدد و غربا در آنجا.

Cuando todavía eran pequeños en número, y extraños en la tierra;

۱۳ 13 و از امتی تا امتی سرگردان می‌بودند و از یک مملکت تا قوم دیگر.

Cuando anduvieron de una nación a otra, y de un reino a otro pueblo.

۱۴ 14 او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند بلکه پادشاهان را به‌خاطر ایشان توبیخ نمود

Él no dejaría que nadie los hiciera mal; incluso advirtió a reyes,

۱۵ 15 که بر مسیحان من دست مگذارید. و انبیای مرا ضررمرسانید.

Diciendo: No pongas tu mano sobre los que han sido marcados con mi aceite santo, y no hagan mal a mis profetas.

۱۶ 16 پس قحطی را بر آن زمین خواند وتمامی قوام نان را شکست،

Y quitó toda la comida de la tierra, y la gente quedó sin pan.

۱۷ 17 و مردی پیش روی ایشان فرستاد، یعنی یوسف را که او را به غلامی فروختند.

Envió un hombre delante de ellos, a José, que fue dado como siervo por un precio:

۱۸ 18 پایهای وی را به زنجیرها خستند وجان او در آهن بسته شد

Sus pies estaban fijos en cadenas; su cuello fue puesto en la cárcel;

۱۹ 19 تا وقتی که سخن اوواقع شد. و کلام خداوند او را امتحان نمود.

Hasta el momento en que su palabra se hizo realidad; fue probado por la palabra del Señor.

۲۰ 20 آنگاه پادشاه فرستاده، بندهای او را گشاد وسلطان قوم‌ها او را آزاد ساخت.

El rey envió hombres a quitar sus cadenas; el gobernante de la gente, que lo dejó en libertad.

۲۱ 21 او را بر خانه خود حاکم قرار داد و مختار بر تمام مایملک خویش.

Lo hizo señor de su casa y gobernador de todo lo que tenía;

۲۲ 22 تا به اراده خود سروران او را بند نمایدو مشایخ او را حکمت آموزد.

Para dar a sus jefes que enseñanza a su placer, y para que sus legisladores puedan obtener la sabiduría de él.

۲۳ 23 پس اسرائیل به مصر درآمدند و یعقوب درزمین حام غربت پذیرفت.

Entonces Israel vino a Egipto, y Jacob estaba viviendo en la tierra de Cam.

۲۴ 24 و او قوم خود را به غایت بارور گردانید و ایشان را از دشمنان ایشان قوی تر ساخت.

Y su pueblo se engrandeció grandemente, y se hizo más fuerte que los que estaban contra ellos.

۲۵ 25 لیکن دل ایشان را برگردانید تابر قوم او کینه ورزند و بر بندگان وی حیله نمایند.

Sus corazones se volvieron para odiar a su pueblo, por lo que hicieron designios secretos contra ellos.

۲۶ 26 بنده خود موسی را فرستاد و هارون را که برگزیده بود.

Envió a Moisés, su siervo, y Aarón, el hombre de su elección.

۲۷ 27 کلمات و آیات او را در میان ایشان اقامه کردند و عجایب او را در زمین حام.

Hizo ver sus señales entre el pueblo y sus maravillas en la tierra de Cam.

۲۸ 28 ظلمت را فرستاد که تاریک گردید. پس به کلام او مخالفت نورزیدند.

Envió noche negra y oscureció; y ellos no fueron en contra de su palabra.

۲۹ 29 آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و ماهیان ایشان را میرانید.

Según su palabra, sus aguas se convirtieron en sangre, y él envió la muerte sobre todos sus peces.

۳۰ 30 زمین ایشان غوکها را به ازدحام پیدا نمود، حتی درحرمهای پادشاهان ایشان.

Su tierra estaba llena de ranas, incluso en las habitaciones del rey.

۳۱ 31 او گفت و انواع مگسها پدید آمد و پشه هادر همه حدود ایشان.

El dio la palabra, y vino la mosca del perro, y los insectos sobre toda la tierra.

۳۲ 32 تگرگ را به عوض باران بارانید و آتش مشتعل را در زمین ایشان.

Les dio hielo para la lluvia y fuego ardiente en su tierra.

۳۳ 33 موهاو انجیرهای ایشان را زد و درختان محال ایشان رابشکست.

Y destruyó sus viñas y sus higueras, y destruyeron los árboles de su tierra.

۳۴ 34 او گفت و ملخ پدید آمد و کرمها ازحد شماره افزون.

Por su palabra vinieron langostas, y langostas jóvenes más de las que pueden ser contadas,

۳۵ 35 و هر سهم را در زمین ایشان بخوردند و میوه های زمین ایشان را خوردند.

Y pusieron fin a todas las plantas de su tierra, y se comieron todos los frutos de la tierra.

۳۶ 36 وجمیع نخست زادگان را در زمین ایشان زد، اوائل تمامی قوت ایشان را.

Él mató al primer hijo de cada familia en la tierra, los primeros frutos de su fuerza.

۳۷ 37 و ایشان را با طلا و نقره بیرون آورد که در اسباط ایشان یکی ضعیف نبود.

Sacó a su pueblo con plata y oro; no había entre ellos persona débil.

۳۸ 38 مصریان از بیرون رفتن ایشان شاد بودند زیرا که خوف ایشان بر آنها مستولی گردیده بود.

Egipto se alegró cuando se fueron; porque el temor de ellos había caído sobre ellos.

۳۹ 39 ابری برای پوشش گسترانید و آتشی که شامگاه روشنایی دهد.

Una nube se extendía sobre ellos para cubrirse; y él envió fuego para dar luz en la noche.

۴۰ 40 سوال کردند پس سلوی برای ایشان فرستاد و ایشان را از نان آسمان سیرگردانید.

A petición del pueblo, envió pájaros y les dio el pan del cielo como alimento.

۴۱ 41 صخره را بشکافت و آب جاری شد؛ در جایهای خشک مثل نهر روان گردید.

Su mano hizo abrir la roca, y las aguas brotaron; descendieron por los lugares secos como un río.

۴۲ 42 زیراکلام مقدس خود را به یاد آورد و بنده خویش ابراهیم را.

Porque él tuvo presente su santa palabra, y Abraham, su siervo.

۴۳ 43 و قوم خود را با شادمانی بیرون آورد و برگزیدگان خویش را با ترنم.

Y se llevó a su pueblo con alegría, los hombres de su selección con alegres gritos:

۴۴ 44 وزمینهای امتها را بدیشان داد و زحمت قوم‌ها راوارث شدند.

Y les dio las tierras de las naciones; y tomaron el trabajo de los pueblos por herencia;

۴۵ 45 تا آنکه فرایض او را نگاه دارند وشریعت او را حفظ نمایند. هللویاه!

Para que guarden sus órdenes, y sean fieles a sus leyes. Alaba al Señor.