مزامیر 105
| یهوه را حمد گویید و نام او رابخوانید. اعمال او را در میان قوم هااعلام نمایید. | ۱ 1 |
| הודו ליהוה קראו בשמו הודיעו בעמים עלילותיו׃ |
| او را بسرایید برای او تسبیح بخوانید. در تمام کارهای عجیب او تفکر نمایید. | ۲ 2 |
| שירו לו זמרו לו שיחו בכל נפלאותיו׃ |
| در نام قدوس او فخر کنید. دل طالبان خداوندشادمان باشد. | ۳ 3 |
| התהללו בשם קדשו ישמח לב מבקשי יהוה׃ |
| خداوند و قوت او را بطلبید. روی او را پیوسته طالب باشید. | ۴ 4 |
| דרשו יהוה ועזו בקשו פניו תמיד׃ |
| کارهای عجیب را که او کرده است به یاد آورید. آیات او و داوریهای دهان او را. | ۵ 5 |
| זכרו נפלאותיו אשר עשה מפתיו ומשפטי פיו׃ |
| ای ذریت بنده او ابراهیم! ای فرزندان یعقوب، برگزیده او! | ۶ 6 |
| זרע אברהם עבדו בני יעקב בחיריו׃ |
| یهوه خدای ماست. داوریهای او در تمامی جهان است. | ۷ 7 |
| הוא יהוה אלהינו בכל הארץ משפטיו׃ |
| عهد خود رایاد می‌دارد تا ابدالاباد و کلامی را که بر هزاران پشت فرموده است. | ۸ 8 |
| זכר לעולם בריתו דבר צוה לאלף דור׃ |
| آن عهدی را که با ابراهیم بسته و قسمی را که برای اسحاق خورده است. | ۹ 9 |
| אשר כרת את אברהם ושבועתו לישחק׃ |
| و آن را برای یعقوب فریضه‌ای استوار ساخت و برای اسرائیل عهد جاودانی. | ۱۰ 10 |
| ויעמידה ליעקב לחק לישראל ברית עולם׃ |
| و گفت که زمین کنعان را به تو خواهم داد تا حصه میراث شماشود. | ۱۱ 11 |
| לאמר לך אתן את ארץ כנען חבל נחלתכם׃ |
| هنگامی که عددی معدود بودند، قلیل العدد و غربا در آنجا. | ۱۲ 12 |
| בהיותם מתי מספר כמעט וגרים בה׃ |
| و از امتی تا امتی سرگردان می‌بودند و از یک مملکت تا قوم دیگر. | ۱۳ 13 |
| ויתהלכו מגוי אל גוי מממלכה אל עם אחר׃ |
| او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند بلکه پادشاهان را به‌خاطر ایشان توبیخ نمود | ۱۴ 14 |
| לא הניח אדם לעשקם ויוכח עליהם מלכים׃ |
| که بر مسیحان من دست مگذارید. و انبیای مرا ضررمرسانید. | ۱۵ 15 |
| אל תגעו במשיחי ולנביאי אל תרעו׃ |
| پس قحطی را بر آن زمین خواند وتمامی قوام نان را شکست، | ۱۶ 16 |
| ויקרא רעב על הארץ כל מטה לחם שבר׃ |
| و مردی پیش روی ایشان فرستاد، یعنی یوسف را که او را به غلامی فروختند. | ۱۷ 17 |
| שלח לפניהם איש לעבד נמכר יוסף׃ |
| پایهای وی را به زنجیرها خستند وجان او در آهن بسته شد | ۱۸ 18 |
| ענו בכבל רגליו ברזל באה נפשו׃ |
| تا وقتی که سخن اوواقع شد. و کلام خداوند او را امتحان نمود. | ۱۹ 19 |
| עד עת בא דברו אמרת יהוה צרפתהו׃ |
| آنگاه پادشاه فرستاده، بندهای او را گشاد وسلطان قوم‌ها او را آزاد ساخت. | ۲۰ 20 |
| שלח מלך ויתירהו משל עמים ויפתחהו׃ |
| او را بر خانه خود حاکم قرار داد و مختار بر تمام مایملک خویش. | ۲۱ 21 |
| שמו אדון לביתו ומשל בכל קנינו׃ |
| تا به اراده خود سروران او را بند نمایدو مشایخ او را حکمت آموزد. | ۲۲ 22 |
| לאסר שריו בנפשו וזקניו יחכם׃ |
| پس اسرائیل به مصر درآمدند و یعقوب درزمین حام غربت پذیرفت. | ۲۳ 23 |
| ויבא ישראל מצרים ויעקב גר בארץ חם׃ |
| و او قوم خود را به غایت بارور گردانید و ایشان را از دشمنان ایشان قوی تر ساخت. | ۲۴ 24 |
| ויפר את עמו מאד ויעצמהו מצריו׃ |
| لیکن دل ایشان را برگردانید تابر قوم او کینه ورزند و بر بندگان وی حیله نمایند. | ۲۵ 25 |
| הפך לבם לשנא עמו להתנכל בעבדיו׃ |
| بنده خود موسی را فرستاد و هارون را که برگزیده بود. | ۲۶ 26 |
| שלח משה עבדו אהרן אשר בחר בו׃ |
| کلمات و آیات او را در میان ایشان اقامه کردند و عجایب او را در زمین حام. | ۲۷ 27 |
| שמו בם דברי אתותיו ומפתים בארץ חם׃ |
| ظلمت را فرستاد که تاریک گردید. پس به کلام او مخالفت نورزیدند. | ۲۸ 28 |
| שלח חשך ויחשך ולא מרו את דבריו׃ |
| آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و ماهیان ایشان را میرانید. | ۲۹ 29 |
| הפך את מימיהם לדם וימת את דגתם׃ |
| زمین ایشان غوکها را به ازدحام پیدا نمود، حتی درحرمهای پادشاهان ایشان. | ۳۰ 30 |
| שרץ ארצם צפרדעים בחדרי מלכיהם׃ |
| او گفت و انواع مگسها پدید آمد و پشه هادر همه حدود ایشان. | ۳۱ 31 |
| אמר ויבא ערב כנים בכל גבולם׃ |
| تگرگ را به عوض باران بارانید و آتش مشتعل را در زمین ایشان. | ۳۲ 32 |
| נתן גשמיהם ברד אש להבות בארצם׃ |
| موهاو انجیرهای ایشان را زد و درختان محال ایشان رابشکست. | ۳۳ 33 |
| ויך גפנם ותאנתם וישבר עץ גבולם׃ |
| او گفت و ملخ پدید آمد و کرمها ازحد شماره افزون. | ۳۴ 34 |
| אמר ויבא ארבה וילק ואין מספר׃ |
| و هر سهم را در زمین ایشان بخوردند و میوه های زمین ایشان را خوردند. | ۳۵ 35 |
| ויאכל כל עשב בארצם ויאכל פרי אדמתם׃ |
| وجمیع نخست زادگان را در زمین ایشان زد، اوائل تمامی قوت ایشان را. | ۳۶ 36 |
| ויך כל בכור בארצם ראשית לכל אונם׃ |
| و ایشان را با طلا و نقره بیرون آورد که در اسباط ایشان یکی ضعیف نبود. | ۳۷ 37 |
| ויוציאם בכסף וזהב ואין בשבטיו כושל׃ |
| مصریان از بیرون رفتن ایشان شاد بودند زیرا که خوف ایشان بر آنها مستولی گردیده بود. | ۳۸ 38 |
| שמח מצרים בצאתם כי נפל פחדם עליהם׃ |
| ابری برای پوشش گسترانید و آتشی که شامگاه روشنایی دهد. | ۳۹ 39 |
| פרש ענן למסך ואש להאיר לילה׃ |
| سوال کردند پس سلوی برای ایشان فرستاد و ایشان را از نان آسمان سیرگردانید. | ۴۰ 40 |
| שאל ויבא שלו ולחם שמים ישביעם׃ |
| صخره را بشکافت و آب جاری شد؛ در جایهای خشک مثل نهر روان گردید. | ۴۱ 41 |
| פתח צור ויזובו מים הלכו בציות נהר׃ |
| زیراکلام مقدس خود را به یاد آورد و بنده خویش ابراهیم را. | ۴۲ 42 |
| כי זכר את דבר קדשו את אברהם עבדו׃ |
| و قوم خود را با شادمانی بیرون آورد و برگزیدگان خویش را با ترنم. | ۴۳ 43 |
| ויוצא עמו בששון ברנה את בחיריו׃ |
| وزمینهای امتها را بدیشان داد و زحمت قوم‌ها راوارث شدند. | ۴۴ 44 |
| ויתן להם ארצות גוים ועמל לאמים יירשו׃ |
| تا آنکه فرایض او را نگاه دارند وشریعت او را حفظ نمایند. هللویاه! | ۴۵ 45 |
| בעבור ישמרו חקיו ותורתיו ינצרו הללו יה׃ |
