مزامیر 105
| یهوه را حمد گویید و نام او رابخوانید. اعمال او را در میان قوم هااعلام نمایید. | ۱ 1 |
[Vergl. 1. Chron. 16,8-22] N Preiset [O. Danket] Jehova, rufet an seinen Namen, machet kund unter den Völkern seine Taten!
| او را بسرایید برای او تسبیح بخوانید. در تمام کارهای عجیب او تفکر نمایید. | ۲ 2 |
Singet ihm, singet ihm Psalmen; sinnet über alle [O. redet von allen] seine Wunderwerke!
| در نام قدوس او فخر کنید. دل طالبان خداوندشادمان باشد. | ۳ 3 |
Rühmet euch seines heiligen Namens! es freue sich das Herz derer, die Jehova suchen!
| خداوند و قوت او را بطلبید. روی او را پیوسته طالب باشید. | ۴ 4 |
Trachtet nach Jehova und seiner Stärke, suchet sein Angesicht beständig!
| کارهای عجیب را که او کرده است به یاد آورید. آیات او و داوریهای دهان او را. | ۵ 5 |
Gedenket seiner Wunderwerke, die er getan hat, seiner Wunderzeichen und der Gerichte [O. Urteile, Rechte] seines Mundes!
| ای ذریت بنده او ابراهیم! ای فرزندان یعقوب، برگزیده او! | ۶ 6 |
Du Same Abrahams, seines Knechtes, [O. sein Knecht] ihr Söhne Jakobs, seine Auserwählten!
| یهوه خدای ماست. داوریهای او در تمامی جهان است. | ۷ 7 |
Er, Jehova, ist unser Gott; seine Gerichte sind auf der ganzen Erde.
| عهد خود رایاد می‌دارد تا ابدالاباد و کلامی را که بر هزاران پشت فرموده است. | ۸ 8 |
Er gedenkt ewiglich seines Bundes, des Wortes, das er geboten hat auf tausend Geschlechter hin,
| آن عهدی را که با ابراهیم بسته و قسمی را که برای اسحاق خورده است. | ۹ 9 |
Den er gemacht hat mit Abraham, und seines Eides, den er Isaak geschworen hat. [W. seines Eides an Isaak]
| و آن را برای یعقوب فریضه‌ای استوار ساخت و برای اسرائیل عهد جاودانی. | ۱۰ 10 |
Und er stellte ihn Jakob zur Satzung, Israel zum ewigen Bunde,
| و گفت که زمین کنعان را به تو خواهم داد تا حصه میراث شماشود. | ۱۱ 11 |
Indem er sprach: Dir will ich das Land Kanaan geben als Schnur eures Erbteils;
| هنگامی که عددی معدود بودند، قلیل العدد و غربا در آنجا. | ۱۲ 12 |
Als sie ein zählbares Häuflein [Eig. eine zählbare Mannschaft] waren, gar wenige und Fremdlinge darin;
| و از امتی تا امتی سرگردان می‌بودند و از یک مملکت تا قوم دیگر. | ۱۳ 13 |
Und als sie wanderten von Nation zu Nation, von einem Reiche zu einem anderen Volke.
| او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند بلکه پادشاهان را به‌خاطر ایشان توبیخ نمود | ۱۴ 14 |
Er ließ keinem Menschen zu, sie zu bedrücken, und ihretwegen strafte er Könige:
| که بر مسیحان من دست مگذارید. و انبیای مرا ضررمرسانید. | ۱۵ 15 |
"Tastet meine Gesalbten nicht an, und meinen Propheten tut nichts Übles!"
| پس قحطی را بر آن زمین خواند وتمامی قوام نان را شکست، | ۱۶ 16 |
Und er rief eine Hungersnot über das Land herbei; jede Stütze des Brotes zerbrach er.
| و مردی پیش روی ایشان فرستاد، یعنی یوسف را که او را به غلامی فروختند. | ۱۷ 17 |
Er sandte einen Mann vor ihnen her, Joseph wurde zum Knechte verkauft.
| پایهای وی را به زنجیرها خستند وجان او در آهن بسته شد | ۱۸ 18 |
Man preßte seine Füße in den Stock, [Eig. in das Fußeisen] er [W. seine Seele] kam in das Eisen.
| تا وقتی که سخن اوواقع شد. و کلام خداوند او را امتحان نمود. | ۱۹ 19 |
Bis zur Zeit, da sein Wort eintraf; das Wort Jehovas läuterte ihn. [O. ihn geläutert hatte]
| آنگاه پادشاه فرستاده، بندهای او را گشاد وسلطان قوم‌ها او را آزاد ساخت. | ۲۰ 20 |
Der König sandte hin und ließ ihn los, der Herrscher über Völker, und befreite ihn;
| او را بر خانه خود حاکم قرار داد و مختار بر تمام مایملک خویش. | ۲۱ 21 |
Er setzte ihn zum Herrn über sein Haus, und zum Herrscher über all sein Besitztum,
| تا به اراده خود سروران او را بند نمایدو مشایخ او را حکمت آموزد. | ۲۲ 22 |
Um seine Fürsten zu fesseln nach seiner Lust, und daß er seine Ältesten Weisheit lehre.
| پس اسرائیل به مصر درآمدند و یعقوب درزمین حام غربت پذیرفت. | ۲۳ 23 |
Und Israel kam nach Ägypten, und Jakob hielt sich auf im Lande Hams.
| و او قوم خود را به غایت بارور گردانید و ایشان را از دشمنان ایشان قوی تر ساخت. | ۲۴ 24 |
Und er machte sein Volk sehr fruchtbar, und machte es stärker [O. zahlreicher] als seine Bedränger.
| لیکن دل ایشان را برگردانید تابر قوم او کینه ورزند و بر بندگان وی حیله نمایند. | ۲۵ 25 |
Er wandelte ihr Herz, sein Volk zu hassen, Arglist zu üben an seinen Knechten.
| بنده خود موسی را فرستاد و هارون را که برگزیده بود. | ۲۶ 26 |
Er sandte Mose, seinen Knecht, Aaron, den er auserwählt hatte.
| کلمات و آیات او را در میان ایشان اقامه کردند و عجایب او را در زمین حام. | ۲۷ 27 |
Sie taten unter ihnen seine Zeichen, und Wunder im Lande Hams.
| ظلمت را فرستاد که تاریک گردید. پس به کلام او مخالفت نورزیدند. | ۲۸ 28 |
Er sandte Finsternis und machte finster; und sie waren nicht widerspenstig gegen seine Worte.
| آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و ماهیان ایشان را میرانید. | ۲۹ 29 |
Er verwandelte ihre Wasser in Blut, und ließ sterben ihre Fische.
| زمین ایشان غوکها را به ازدحام پیدا نمود، حتی درحرمهای پادشاهان ایشان. | ۳۰ 30 |
Es wimmelte ihr Land von Fröschen, in den Gemächern ihrer Könige.
| او گفت و انواع مگسها پدید آمد و پشه هادر همه حدود ایشان. | ۳۱ 31 |
Er sprach, und es kamen Hundsfliegen, Stechmücken in alle ihre Grenzen.
| تگرگ را به عوض باران بارانید و آتش مشتعل را در زمین ایشان. | ۳۲ 32 |
Er gab ihnen Hagel als Regen, flammendes Feuer in ihrem Lande;
| موهاو انجیرهای ایشان را زد و درختان محال ایشان رابشکست. | ۳۳ 33 |
Und er schlug ihre Weinstöcke und Feigenbäume, und zerbrach die Bäume ihres Landes. [Eig. ihrer Grenzen]
| او گفت و ملخ پدید آمد و کرمها ازحد شماره افزون. | ۳۴ 34 |
Er sprach, und es kamen Heuschrecken und Grillen [Eig. Abfresser; eine Heuschreckenart] ohne Zahl;
| و هر سهم را در زمین ایشان بخوردند و میوه های زمین ایشان را خوردند. | ۳۵ 35 |
Und sie fraßen alles Kraut in ihrem Lande und fraßen die Frucht ihres Bodens.
| وجمیع نخست زادگان را در زمین ایشان زد، اوائل تمامی قوت ایشان را. | ۳۶ 36 |
Und er schlug alle Erstgeburt in ihrem Lande, die Erstlinge all ihrer Kraft.
| و ایشان را با طلا و نقره بیرون آورد که در اسباط ایشان یکی ضعیف نبود. | ۳۷ 37 |
Und er führte sie heraus mit Silber und Gold, und kein Strauchelnder war in seinen Stämmen.
| مصریان از بیرون رفتن ایشان شاد بودند زیرا که خوف ایشان بر آنها مستولی گردیده بود. | ۳۸ 38 |
Froh war Ägypten, daß [O. als] sie auszogen; denn ihr Schrecken war auf sie gefallen.
| ابری برای پوشش گسترانید و آتشی که شامگاه روشنایی دهد. | ۳۹ 39 |
Er breitete eine Wolke aus zur Decke, und ein Feuer, die Nacht zu erleuchten.
| سوال کردند پس سلوی برای ایشان فرستاد و ایشان را از نان آسمان سیرگردانید. | ۴۰ 40 |
Sie forderten, und er ließ Wachteln kommen; und mit Himmelsbrot sättigte er sie.
| صخره را بشکافت و آب جاری شد؛ در جایهای خشک مثل نهر روان گردید. | ۴۱ 41 |
Er öffnete den Felsen, und es flossen Wasser heraus; sie liefen in den dürren Örtern wie ein Strom.
| زیراکلام مقدس خود را به یاد آورد و بنده خویش ابراهیم را. | ۴۲ 42 |
Denn er gedachte seines heiligen Wortes, Abrahams, seines Knechtes;
| و قوم خود را با شادمانی بیرون آورد و برگزیدگان خویش را با ترنم. | ۴۳ 43 |
Und er führte sein Volk heraus mit Freuden, mit Jubel seine Auserwählten.
| وزمینهای امتها را بدیشان داد و زحمت قوم‌ها راوارث شدند. | ۴۴ 44 |
Und er gab ihnen die Länder der Nationen, und die Mühe [d. h. das mühsam Errungene] der Völkerschaften nahmen sie in Besitz;
| تا آنکه فرایض او را نگاه دارند وشریعت او را حفظ نمایند. هللویاه! | ۴۵ 45 |
Damit sie seine Satzungen beobachteten und seine Gesetze bewahrten. Lobet Jehova! [Hallelujah!]
