مزامیر 105

۱ 1 یهوه را حمد گویید و نام او رابخوانید. اعمال او را در میان قوم هااعلام نمایید.

Louez l'Éternel, invoquez son nom! Publiez ses exploits parmi les peuples!

۲ 2 او را بسرایید برای او تسبیح بخوانید. در تمام کارهای عجیب او تفکر نمایید.

Célébrez-le par vos chants et vos accords! Chantez toutes ses merveilles!

۳ 3 در نام قدوس او فخر کنید. دل طالبان خداوندشادمان باشد.

Glorifiez-vous de son saint nom! Que le cœur de ceux qui le cherchent, se réjouisse!

۴ 4 خداوند و قوت او را بطلبید. روی او را پیوسته طالب باشید.

Méditez sur l'Éternel et sa puissance! Cherchez sans cesse sa présence!

۵ 5 کارهای عجیب را که او کرده است به یاد آورید. آیات او و داوریهای دهان او را.

Pensez aux merveilles qu'il a faites, à ses prodiges et aux jugements émanés de sa bouche,

۶ 6 ‌ای ذریت بنده او ابراهیم! ای فرزندان یعقوب، برگزیده او!

vous, race d'Abraham, vous, ses serviteurs, enfants de Jacob, ses élus!

۷ 7 یهوه خدای ماست. داوریهای او در تمامی جهان است.

Lui, l'Éternel! Il est notre Dieu, ses jugements embrassent toute la terre.

۸ 8 عهد خود رایاد می‌دارد تا ابدالاباد و کلامی را که بر هزاران پشت فرموده است.

Il garde un souvenir éternel de son alliance, de la parole qu'il promulgua pour mille générations,

۹ 9 آن عهدی را که با ابراهیم بسته و قسمی را که برای اسحاق خورده است.

du traité qu'il conclut avec Abraham, du serment qu'il fit à Isaac,

۱۰ 10 و آن را برای یعقوب فریضه‌ای استوار ساخت و برای اسرائیل عهد جاودانی.

et érigea pour Jacob en statut, pour Israël en alliance éternelle,

۱۱ 11 و گفت که زمین کنعان را به تو خواهم داد تا حصه میراث شماشود.

disant: « Je te donnerai la terre de Canaan pour votre lot d'héritage; »

۱۲ 12 هنگامی که عددی معدود بودند، قلیل العدد و غربا در آنجا.

tandis qu'ils étaient encore en petit nombre, peu considérables, et étrangers en elle.

۱۳ 13 و از امتی تا امتی سرگردان می‌بودند و از یک مملکت تا قوم دیگر.

Et ils émigraient de nation en nation, d'un royaume chez un autre peuple.

۱۴ 14 او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند بلکه پادشاهان را به‌خاطر ایشان توبیخ نمود

Il ne permettait à personne de les opprimer, et en leur faveur Il châtia des rois:

۱۵ 15 که بر مسیحان من دست مگذارید. و انبیای مرا ضررمرسانید.

« Ne touchez pas à mes oints, et ne maltraitez pas mes prophètes! »

۱۶ 16 پس قحطی را بر آن زمین خواند وتمامی قوام نان را شکست،

Alors Il appela la famine sur le pays, et lui coupa toutes les subsistances.

۱۷ 17 و مردی پیش روی ایشان فرستاد، یعنی یوسف را که او را به غلامی فروختند.

Il envoya devant eux un homme; comme esclave Joseph fut vendu.

۱۸ 18 پایهای وی را به زنجیرها خستند وجان او در آهن بسته شد

Ils mirent les entraves à ses pieds, et il dut vivre dans les fers,

۱۹ 19 تا وقتی که سخن اوواقع شد. و کلام خداوند او را امتحان نمود.

jusqu'au temps où ce qu'il avait dit, arriva, et où la parole de l'Éternel fut son épreuve.

۲۰ 20 آنگاه پادشاه فرستاده، بندهای او را گشاد وسلطان قوم‌ها او را آزاد ساخت.

Le Roi dépêcha et le fit élargir, le souverain des peuples, et le mit en liberté;

۲۱ 21 او را بر خانه خود حاکم قرار داد و مختار بر تمام مایملک خویش.

il l'établit seigneur sur sa maison, et souverain sur tous ses domaines,

۲۲ 22 تا به اراده خود سروران او را بند نمایدو مشایخ او را حکمت آموزد.

pour qu'il enchaînât ses princes à son gré, et qu'à ses vieillards il enseignât la sagesse.

۲۳ 23 پس اسرائیل به مصر درآمدند و یعقوب درزمین حام غربت پذیرفت.

Alors Israël vint en Egypte, et Jacob fut comme hôte dans le pays de Cham.

۲۴ 24 و او قوم خود را به غایت بارور گردانید و ایشان را از دشمنان ایشان قوی تر ساخت.

Et Il rendit son peuple très fécond, et plus fort que ses ennemis.

۲۵ 25 لیکن دل ایشان را برگردانید تابر قوم او کینه ورزند و بر بندگان وی حیله نمایند.

Il changea leur cœur qui prit son peuple en haine, et ils traitèrent ses serviteurs avec perfidie.

۲۶ 26 بنده خود موسی را فرستاد و هارون را که برگزیده بود.

Il envoya Moïse, son serviteur, Aaron qu'il avait élu.

۲۷ 27 کلمات و آیات او را در میان ایشان اقامه کردند و عجایب او را در زمین حام.

Ils opérèrent au milieu d'eux ses prodiges, et ses miracles dans la terre de Cham.

۲۸ 28 ظلمت را فرستاد که تاریک گردید. پس به کلام او مخالفت نورزیدند.

Il envoya les ténèbres, et produisit l'obscurité, et ils ne furent pas rebelles à sa parole.

۲۹ 29 آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و ماهیان ایشان را میرانید.

Il changea leurs eaux en sang, et fit périr leurs poissons.

۳۰ 30 زمین ایشان غوکها را به ازدحام پیدا نمود، حتی درحرمهای پادشاهان ایشان.

Leur pays fourmilla de grenouilles, jusques dans les appartements de leurs rois.

۳۱ 31 او گفت و انواع مگسها پدید آمد و پشه هادر همه حدود ایشان.

Il dit, et vinrent les moucherons, les mouches dans tout leur territoire.

۳۲ 32 تگرگ را به عوض باران بارانید و آتش مشتعل را در زمین ایشان.

Il fit tomber leur pluie en grêle, des flammes de feu sur leur pays.

۳۳ 33 موهاو انجیرهای ایشان را زد و درختان محال ایشان رابشکست.

Et Il frappa leurs vignes et leurs figuiers, et fracassa les arbres de leur contrée.

۳۴ 34 او گفت و ملخ پدید آمد و کرمها ازحد شماره افزون.

Il dit, et vinrent les sauterelles, et des insectes voraces sans nombre,

۳۵ 35 و هر سهم را در زمین ایشان بخوردند و میوه های زمین ایشان را خوردند.

qui dévorèrent toute l'herbe du pays, et dévorèrent les fruits de leurs champs.

۳۶ 36 وجمیع نخست زادگان را در زمین ایشان زد، اوائل تمامی قوت ایشان را.

Et Il frappa tous les premiers-nés dans leur pays, toutes les prémices de leur vigueur.

۳۷ 37 و ایشان را با طلا و نقره بیرون آورد که در اسباط ایشان یکی ضعیف نبود.

Et Il fit sortir [Israël] avec de l'argent et de l'or, et il n'y eut pas un homme las dans ses tribus.

۳۸ 38 مصریان از بیرون رفتن ایشان شاد بودند زیرا که خوف ایشان بر آنها مستولی گردیده بود.

L'Egypte se réjouit de leur départ; car la peur d'Israël l'avait saisie.

۳۹ 39 ابری برای پوشش گسترانید و آتشی که شامگاه روشنایی دهد.

Il déploya la nuée pour les mettre à couvert, et le feu pour illuminer la nuit.

۴۰ 40 سوال کردند پس سلوی برای ایشان فرستاد و ایشان را از نان آسمان سیرگردانید.

A leur demande Il fit arriver des cailles, et Il les rassasia avec le pain du ciel.

۴۱ 41 صخره را بشکافت و آب جاری شد؛ در جایهای خشک مثل نهر روان گردید.

Il entrouvrit le rocher, et des eaux jaillirent et coulèrent dans le désert par torrents.

۴۲ 42 زیراکلام مقدس خود را به یاد آورد و بنده خویش ابراهیم را.

Car Il se rappelait sa sainte parole donnée à Abraham, son serviteur.

۴۳ 43 و قوم خود را با شادمانی بیرون آورد و برگزیدگان خویش را با ترنم.

Il fit que son peuple partit avec joie, et ses élus avec allégresse.

۴۴ 44 وزمینهای امتها را بدیشان داد و زحمت قوم‌ها راوارث شدند.

Il leur donna les terres des nations, et ils s'emparèrent du travail des peuples:

۴۵ 45 تا آنکه فرایض او را نگاه دارند وشریعت او را حفظ نمایند. هللویاه!

pour les porter à garder ses commandements, et à observer ses lois. Alléluia!