مزامیر 105

۱ 1 یهوه را حمد گویید و نام او رابخوانید. اعمال او را در میان قوم هااعلام نمایید.

Célébrez l'Eternel, invoquez son Nom, faites connaître parmi les peuples ses exploits.

۲ 2 او را بسرایید برای او تسبیح بخوانید. در تمام کارهای عجیب او تفکر نمایید.

Chantez-lui, psalmodiez-lui, parlez de toutes ses merveilles.

۳ 3 در نام قدوس او فخر کنید. دل طالبان خداوندشادمان باشد.

Glorifiez-vous du Nom de sa sainteté, [et] que le cœur de ceux qui cherchent l'Eternel se réjouisse.

۴ 4 خداوند و قوت او را بطلبید. روی او را پیوسته طالب باشید.

Recherchez l'Eternel, et sa force; cherchez continuellement sa face.

۵ 5 کارهای عجیب را که او کرده است به یاد آورید. آیات او و داوریهای دهان او را.

Souvenez-vous de ses merveilles qu'il a faites, de ses miracles, et des jugements de sa bouche.

۶ 6 ‌ای ذریت بنده او ابراهیم! ای فرزندان یعقوب، برگزیده او!

La postérité d'Abraham sont ses serviteurs; les enfants de Jacob sont ses élus;

۷ 7 یهوه خدای ماست. داوریهای او در تمامی جهان است.

Il est l'Eternel notre Dieu; ses jugements sont sur toute la terre.

۸ 8 عهد خود رایاد می‌دارد تا ابدالاباد و کلامی را که بر هزاران پشت فرموده است.

Il s'est souvenu à toujours de son alliance, de la parole qu'il a commandée en mille générations;

۹ 9 آن عهدی را که با ابراهیم بسته و قسمی را که برای اسحاق خورده است.

Du traité qu'il a fait avec Abraham, et du serment qu'il a fait à Isaac,

۱۰ 10 و آن را برای یعقوب فریضه‌ای استوار ساخت و برای اسرائیل عهد جاودانی.

Lequel il a ratifié pour être une ordonnance à Jacob, [et] à Israël [pour] être une alliance éternelle;

۱۱ 11 و گفت که زمین کنعان را به تو خواهم داد تا حصه میراث شماشود.

En disant: je te donnerai le pays de Canaan, pour le lot de ton héritage;

۱۲ 12 هنگامی که عددی معدود بودند، قلیل العدد و غربا در آنجا.

Encore qu'ils fussent un petit nombre de gens, et qu'ils y séjournassent peu de temps comme étrangers.

۱۳ 13 و از امتی تا امتی سرگردان می‌بودند و از یک مملکت تا قوم دیگر.

Car ils allaient de nation en nation, et d'un Royaume vers un autre peuple.

۱۴ 14 او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند بلکه پادشاهان را به‌خاطر ایشان توبیخ نمود

Il ne souffrit pas qu'aucun les opprimât: et il a même châtié des Rois pour l'amour d'eux.

۱۵ 15 که بر مسیحان من دست مگذارید. و انبیای مرا ضررمرسانید.

[Disant]: Ne touchez point à mes Oints, et ne faites point de mal à mes Prophètes.

۱۶ 16 پس قحطی را بر آن زمین خواند وتمامی قوام نان را شکست،

Il appela aussi la famine sur la terre, [et] rompit tout le bâton du pain.

۱۷ 17 و مردی پیش روی ایشان فرستاد، یعنی یوسف را که او را به غلامی فروختند.

Il envoya un personnage devant eux; Joseph fut vendu pour esclave.

۱۸ 18 پایهای وی را به زنجیرها خستند وجان او در آهن بسته شد

On lui enserra les pieds en des ceps, sa personne fut mise aux fers.

۱۹ 19 تا وقتی که سخن اوواقع شد. و کلام خداوند او را امتحان نمود.

Jusqu’au temps que sa parole fût venue, et que la parole de l'Eternel l'eût éprouvé.

۲۰ 20 آنگاه پادشاه فرستاده، بندهای او را گشاد وسلطان قوم‌ها او را آزاد ساخت.

Le Roi envoya, et on le relâcha; le dominateur des peuples [envoya], et on le délia.

۲۱ 21 او را بر خانه خود حاکم قرار داد و مختار بر تمام مایملک خویش.

Il l'établit pour maître sur sa maison, et pour dominateur sur tout son domaine;

۲۲ 22 تا به اراده خود سروران او را بند نمایدو مشایخ او را حکمت آموزد.

Pour soumettre les principaux à ses désirs, et pour instruire ses Anciens.

۲۳ 23 پس اسرائیل به مصر درآمدند و یعقوب درزمین حام غربت پذیرفت.

Puis Israël entra en Egypte, et Jacob séjourna au pays de Cam.

۲۴ 24 و او قوم خود را به غایت بارور گردانید و ایشان را از دشمنان ایشان قوی تر ساخت.

Et l'[Eternel] fit extrêmement multiplier son peuple, et le rendit plus puissant que ceux qui l'opprimaient.

۲۵ 25 لیکن دل ایشان را برگردانید تابر قوم او کینه ورزند و بر بندگان وی حیله نمایند.

Il changea leur cœur, de sorte qu'ils eurent son peuple en haine, jusques à conspirer contre ses serviteurs.

۲۶ 26 بنده خود موسی را فرستاد و هارون را که برگزیده بود.

Il envoya Moïse son serviteur, [et] Aaron, qu'il avait élu.

۲۷ 27 کلمات و آیات او را در میان ایشان اقامه کردند و عجایب او را در زمین حام.

[Lesquels] accomplirent sur eux les prodiges, et les miracles qu'ils avaient eu charge de faire dans le pays de Cam.

۲۸ 28 ظلمت را فرستاد که تاریک گردید. پس به کلام او مخالفت نورزیدند.

Il envoya les ténèbres, et fit obscurcir [l'air]; et ils ne furent point rebelles à ses ordres.

۲۹ 29 آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و ماهیان ایشان را میرانید.

Il convertit leurs eaux en sang, et fit mourir leurs poissons.

۳۰ 30 زمین ایشان غوکها را به ازدحام پیدا نمود، حتی درحرمهای پادشاهان ایشان.

Leur terre produisit en abondance des grenouilles, jusqu’au dedans des cabinets de leurs Rois.

۳۱ 31 او گفت و انواع مگسها پدید آمد و پشه هادر همه حدود ایشان.

Il parla, et une mêlée de bêtes vint, et des poux sur tout leur pays.

۳۲ 32 تگرگ را به عوض باران بارانید و آتش مشتعل را در زمین ایشان.

Il fit que leurs pluies furent de la grêle, [et] qu'il y eut sur leur terre un feu flamboyant.

۳۳ 33 موهاو انجیرهای ایشان را زد و درختان محال ایشان رابشکست.

Il frappa leurs vignes, et leurs figuiers, et il brisa les arbres de leur pays.

۳۴ 34 او گفت و ملخ پدید آمد و کرمها ازحد شماره افزون.

Il commanda, et les sauterelles vinrent, et des hurebecs sans nombre;

۳۵ 35 و هر سهم را در زمین ایشان بخوردند و میوه های زمین ایشان را خوردند.

Qui broutèrent toute l'herbe en leur pays, et qui dévorèrent le fruit de leur terroir.

۳۶ 36 وجمیع نخست زادگان را در زمین ایشان زد، اوائل تمامی قوت ایشان را.

Et il frappa tout premier-né dans leur pays, qui étaient les prémices de toute leur vigueur.

۳۷ 37 و ایشان را با طلا و نقره بیرون آورد که در اسباط ایشان یکی ضعیف نبود.

Puis il les tira dehors avec de l'or et de l'argent, et il n'y eut aucun qui chancelât parmi ses Tribus.

۳۸ 38 مصریان از بیرون رفتن ایشان شاد بودند زیرا که خوف ایشان بر آنها مستولی گردیده بود.

L'Egypte se réjouit à leur départ; car la peur qu'ils avaient d'eux, les avait saisis.

۳۹ 39 ابری برای پوشش گسترانید و آتشی که شامگاه روشنایی دهد.

Il étendit la nuée pour couverture, et le feu pour éclairer la nuit.

۴۰ 40 سوال کردند پس سلوی برای ایشان فرستاد و ایشان را از نان آسمان سیرگردانید.

[Le peuple] demanda, et il fit venir des cailles, et il les rassasia du pain des cieux.

۴۱ 41 صخره را بشکافت و آب جاری شد؛ در جایهای خشک مثل نهر روان گردید.

Il ouvrit le rocher, et les eaux en coulèrent; et coururent par les lieux secs, [comme] une rivière.

۴۲ 42 زیراکلام مقدس خود را به یاد آورد و بنده خویش ابراهیم را.

Car il se souvint de la parole de sa sainteté, laquelle il avait donnée à Abraham son serviteur.

۴۳ 43 و قوم خود را با شادمانی بیرون آورد و برگزیدگان خویش را با ترنم.

Et il tira dehors son peuple avec allégresse, et ses élus avec chant de joie.

۴۴ 44 وزمینهای امتها را بدیشان داد و زحمت قوم‌ها راوارث شدند.

Il leur donna les pays des nations, et ils possédèrent le fruit du travail des peuples.

۴۵ 45 تا آنکه فرایض او را نگاه دارند وشریعت او را حفظ نمایند. هللویاه!

Afin qu'ils gardassent ses statuts, et qu'ils observassent ses lois. Louez l'Eternel.