< مزامیر 105 >
یهوه را حمد گویید و نام او رابخوانید. اعمال او را در میان قوم هااعلام نمایید. | ۱ 1 |
Pris Herren, påkald hans navn, gør hans Gerninger kendte blandt Folkeslag!
او را بسرایید برای او تسبیح بخوانید. در تمام کارهای عجیب او تفکر نمایید. | ۲ 2 |
Syng og spil til hans Pris, tal om alle hans Undere;
در نام قدوس او فخر کنید. دل طالبان خداوندشادمان باشد. | ۳ 3 |
ros jer af hans hellige Navn, eders Hjerte glæde sig, I, som søger HERREN;
خداوند و قوت او را بطلبید. روی او را پیوسته طالب باشید. | ۴ 4 |
spørg efter HERREN og hans magt, søg bestandig hans Åsyn;
کارهای عجیب را که او کرده است به یاد آورید. آیات او و داوریهای دهان او را. | ۵ 5 |
kom i Hu de Undere, han gjorde, hans Tegn og hans Munds Domme,
ای ذریت بنده او ابراهیم! ای فرزندان یعقوب، برگزیده او! | ۶ 6 |
I, hans Tjener Abrahams Sæd, hans udvalgte, Jakobs Sønner!
یهوه خدای ماست. داوریهای او در تمامی جهان است. | ۷ 7 |
Han, HERREN, er vor Gud, hans Domme når ud over Jorden;
عهد خود رایاد میدارد تا ابدالاباد و کلامی را که بر هزاران پشت فرموده است. | ۸ 8 |
han ihukommer for evigt sin Pagt, i tusind Slægter sit Tilsagn,
آن عهدی را که با ابراهیم بسته و قسمی را که برای اسحاق خورده است. | ۹ 9 |
Pagten, han slutted med Abraham, Eden, han tilsvor Isak;
و آن را برای یعقوب فریضهای استوار ساخت و برای اسرائیل عهد جاودانی. | ۱۰ 10 |
han holdt den i Hævd som Ret for Jakob, en evig Pagt for Israel,
و گفت که زمین کنعان را به تو خواهم داد تا حصه میراث شماشود. | ۱۱ 11 |
idet han sagde: "Dig giver jeg Kana'ans Land som eders Arvelod."
هنگامی که عددی معدود بودند، قلیل العدد و غربا در آنجا. | ۱۲ 12 |
Da de kun var en liden Hob, kun få og fremmede der,
و از امتی تا امتی سرگردان میبودند و از یک مملکت تا قوم دیگر. | ۱۳ 13 |
og vandrede fra Folk til Folk, fra et Rige til et andet,
او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند بلکه پادشاهان را بهخاطر ایشان توبیخ نمود | ۱۴ 14 |
tillod han ingen at volde dem Men, men tugted for deres Skyld Konger
که بر مسیحان من دست مگذارید. و انبیای مرا ضررمرسانید. | ۱۵ 15 |
"Rør ikke mine Salvede, gør ikke mine Profeter ondt!"
پس قحطی را بر آن زمین خواند وتمامی قوام نان را شکست، | ۱۶ 16 |
Hungersnød kaldte han frem over Landet, hver Brødets Støttestav brød han;
و مردی پیش روی ایشان فرستاد، یعنی یوسف را که او را به غلامی فروختند. | ۱۷ 17 |
han sendte forud for dem en Mand, Josef solgtes som Træl;
پایهای وی را به زنجیرها خستند وجان او در آهن بسته شد | ۱۸ 18 |
de tvang hans Fødder med Lænker, han kom i Lænker af Jern,
تا وقتی که سخن اوواقع شد. و کلام خداوند او را امتحان نمود. | ۱۹ 19 |
indtil hans Ord blev opfyldt; ved HERRENs Ord stod han Prøven igennem.
آنگاه پادشاه فرستاده، بندهای او را گشاد وسلطان قومها او را آزاد ساخت. | ۲۰ 20 |
På Kongens Bud blev han fri, Folkenes Hersker lod ham løs:
او را بر خانه خود حاکم قرار داد و مختار بر تمام مایملک خویش. | ۲۱ 21 |
han tog ham til Herre for sit Hus, til Hersker over alt sit Gods;
تا به اراده خود سروران او را بند نمایدو مشایخ او را حکمت آموزد. | ۲۲ 22 |
han styred hans Øverster efter sin Vilje og viste hans Ældste til Rette.
پس اسرائیل به مصر درآمدند و یعقوب درزمین حام غربت پذیرفت. | ۲۳ 23 |
Og Israel kom til Ægypten, Jakob boede som Gæst i Kamiternes Land.
و او قوم خود را به غایت بارور گردانید و ایشان را از دشمنان ایشان قوی تر ساخت. | ۲۴ 24 |
Han lod sit Folk blive såre frugtbart og stærkere end dets Fjender;
لیکن دل ایشان را برگردانید تابر قوم او کینه ورزند و بر بندگان وی حیله نمایند. | ۲۵ 25 |
han vendte deres Sind til Had mod sit Folk og til Træskhed imod sine Tjenere.
بنده خود موسی را فرستاد و هارون را که برگزیده بود. | ۲۶ 26 |
Da sendte han Moses, sin Tjener, og Aron, sin udvalgte Mand;
کلمات و آیات او را در میان ایشان اقامه کردند و عجایب او را در زمین حام. | ۲۷ 27 |
han gjorde sine Tegn i Ægypten og Undere i Kamiternes Land;
ظلمت را فرستاد که تاریک گردید. پس به کلام او مخالفت نورزیدند. | ۲۸ 28 |
han sendte Mørke, så blev det mørkt, men de ænsede ikke hans Ord;
آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و ماهیان ایشان را میرانید. | ۲۹ 29 |
han gjorde deres Vande til Blod og slog deres Fisk ihjel;
زمین ایشان غوکها را به ازدحام پیدا نمود، حتی درحرمهای پادشاهان ایشان. | ۳۰ 30 |
af Frøer vrimlede Landet, selv i Kongens Sale var de;
او گفت و انواع مگسها پدید آمد و پشه هادر همه حدود ایشان. | ۳۱ 31 |
han talede, så kom der Bremser og Myg i alt deres Land;
تگرگ را به عوض باران بارانید و آتش مشتعل را در زمین ایشان. | ۳۲ 32 |
han sendte dem Hagl for Regn og luende Ild i Landet;
موهاو انجیرهای ایشان را زد و درختان محال ایشان رابشکست. | ۳۳ 33 |
han slog både Vinstok og Figen og splintrede Træerne i deres Land;
او گفت و ملخ پدید آمد و کرمها ازحد شماره افزون. | ۳۴ 34 |
han talede, så kom der Græshopper, Springere uden Tal,
و هر سهم را در زمین ایشان بخوردند و میوه های زمین ایشان را خوردند. | ۳۵ 35 |
de åd alt Græs i Landet, de åd deres Jords Afgrøde;
وجمیع نخست زادگان را در زمین ایشان زد، اوائل تمامی قوت ایشان را. | ۳۶ 36 |
alt førstefødt i Landet slog han, Førstegrøden af al deres Kraft;
و ایشان را با طلا و نقره بیرون آورد که در اسباط ایشان یکی ضعیف نبود. | ۳۷ 37 |
han førte dem ud med Sølv og Guld, ikke een i hans Stammer snubled
مصریان از بیرون رفتن ایشان شاد بودند زیرا که خوف ایشان بر آنها مستولی گردیده بود. | ۳۸ 38 |
Ægypterne glæded sig, da de drog bort, thi de var grebet af Rædsel for dem.
ابری برای پوشش گسترانید و آتشی که شامگاه روشنایی دهد. | ۳۹ 39 |
Han bredte en Sky som Skjul og Ild til at lyse i Natten;
سوال کردند پس سلوی برای ایشان فرستاد و ایشان را از نان آسمان سیرگردانید. | ۴۰ 40 |
de krævede, han bragte Vagtler, med Himmelbrød mættede han dem;
صخره را بشکافت و آب جاری شد؛ در جایهای خشک مثل نهر روان گردید. | ۴۱ 41 |
han åbnede Klippen, og Vand strømmede ud, det løb som en Flod i Ørkenen.
زیراکلام مقدس خود را به یاد آورد و بنده خویش ابراهیم را. | ۴۲ 42 |
Thi han kom sit hellige Ord i Hu til Abraham, sin Tjener;
و قوم خود را با شادمانی بیرون آورد و برگزیدگان خویش را با ترنم. | ۴۳ 43 |
han lod sit Folk drage ud med Fryd, sine udvalgte under Jubel;
وزمینهای امتها را بدیشان داد و زحمت قومها راوارث شدند. | ۴۴ 44 |
han gav dem Folkenes Lande, de fik Folkeslags Gods i Eje.
تا آنکه فرایض او را نگاه دارند وشریعت او را حفظ نمایند. هللویاه! | ۴۵ 45 |
Derfor skulde de holde hans Bud og efterkomme hans Love. Halleluja!