مزامیر 103
| مزمور داود ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و هرچه در درون من است نام قدوس او را متبارک خواند. | ۱ 1 |
(Af David.) Min Sjæl, lov Herren, og alt i mig love hans hellige navn!
| ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و جمیع احسان های اورا فراموش مکن! | ۲ 2 |
Min Sjæl, lov HERREN, og glem ikke alle hans Velgerninger!
| که تمام گناهانت را می‌آمرزدو همه مرض های تو را شفا می‌بخشد. | ۳ 3 |
Han, som tilgiver alle dine Misgerninger og læger alle dine Sygdomme,
| که حیات تو را از هاویه فدیه می‌دهد و تاج رحمت و رافت را بر سر تو می‌نهد. | ۴ 4 |
han, som udløser dit Liv fra Graven og kroner dig med Miskundhed og Barmhjertighed,
| که جان تو را به چیزهای نیکو سیر می‌کند تا جوانی تو مثل عقاب تازه شود. | ۵ 5 |
han, som mætter din Sjæl med godt, så du bliver ung igen som Ørnen!
| خداوند عدالت را به‌جا می‌آورد و انصاف رابرای جمیع مظلومان. | ۶ 6 |
HERREN øver Retfærdighed og Ret mod alle fortrykte.
| طریق های خویش را به موسی تعلیم داد و عمل های خود را به بنی‌اسرائیل. | ۷ 7 |
Han lod Moses se sine Veje, Israels Børn sine Gerninger;
| خداوند رحمان و کریم است دیرغضب و بسیار رحیم. | ۸ 8 |
barmhjertig og nådig er HERREN, langmodig og rig på Miskundhed;
| تا به ابد محاکمه نخواهدنمود و خشم را همیشه نگاه نخواهد داشت. | ۹ 9 |
han går ikke bestandig i Rette, gemmer ej evigt på Vrede;
| باما موافق گناهان ما عمل ننموده، و به ما به حسب خطایای ما جزا نداده است. | ۱۰ 10 |
han handled ej med os efter vore Synder, gengældte os ikke efter vor Brøde.
| زیرا آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است، به همان قدر رحمت او بر ترسندگانش عظیم است. | ۱۱ 11 |
Men så højt som Himlen er over Jorden, er hans Miskundhed stor over dem, der frygter ham.
| به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است، به همان اندازه گناهان ما را از ما دور کرده است. | ۱۲ 12 |
Så langt som Østen er fra Vesten, har han fjernet vore Synder fra os.
| چنانکه پدر برفرزندان خود رئوف است همچنان خداوند برترسندگان خود رافت می‌نماید. | ۱۳ 13 |
Som en Fader forbarmer sig over sine Børn, forbarmer HERREN sig over dem, der frygter ham.
| زیرا جبلت مارا می‌داند و یاد می‌دارد که ما خاک هستیم. | ۱۴ 14 |
Thi han kender vor Skabning, han kommer i Hu, vi er Støv;
| واما انسان، ایام او مثل گیاه است، مثل گل صحراهمچنان می‌شکفد. | ۱۵ 15 |
som Græs er Menneskets dage, han blomstrer som Markens Blomster;
| زیرا که باد بر آن می‌وزد ونابود می‌گردد و مکانش دیگر آن را نمی شناسد. | ۱۶ 16 |
når et Vejr farer over ham, er han ej mere, hans Sted får ham aldrig at se igen.
| لیکن رحمت خداوند بر ترسندگانش ازازل تا ابدالاباد است و عدالت او بر فرزندان فرزندان. | ۱۷ 17 |
Men HERRENs Miskundhed varer fra Evighed og til Evighed over dem, der frygter ham, og hans Retfærd til Børnenes Børn
| بر آنانی که عهد او را حفظ می‌کنند وفرایض او را یاد می‌دارند تا آنها را به‌جا آورند. | ۱۸ 18 |
for dem, der holder hans Pagt og kommer hans Bud i Hu, så de gør derefter.
| خداوند تخت خود را بر آسمانها استوارنموده، و سلطنت او بر همه مسلط است. | ۱۹ 19 |
HERREN har rejst sin Trone i Himlen, alt er hans Kongedømme underlagt.
| خداوند را متبارک خوانید، ای فرشتگان او که در قوت زورآورید و کلام او را به‌جا می‌آورید وآواز کلام او را گوش می‌گیرید! | ۲۰ 20 |
Lov HERREN, I hans Engle, I vældige i Kraft, som gør, hvad han byder, så snart I hører hans Røst.
| ای جمیع لشکرهای او خداوند را متبارک خوانید! و‌ای خادمان او که اراده او را بجا می‌آورید! | ۲۱ 21 |
Lov HERREN, alle hans Hærskarer, hans Tjenere, som fuldbyrder hans Vilje.
| ای همه کارهای خداوند او را متبارک خوانید! در همه مکان های سلطنت او. ای جان من خداوند رامتبارک بخوان! | ۲۲ 22 |
Lov HERREN, alt, hvad han skabte, på hvert eneste Sted i hans Rige! Min Sjæl, lov HERREN!
