مزامیر 102
| دعای مسکین وقتی که پریشان حال شده، ناله خود را به حضور یهوه می‌ریزد ای خداوند دعای مرا بشنو، و فریادمن نزد تو برسد. | ۱ 1 |
Escucha mi oración, oh Señor, y deja que mi clamor llegue a ti.
| در روز تنگی‌ام روی خود را از من مپوشان. گوش خود را به من فراگیر، و روزی که بخوانم مرا به زودی اجابت فرما. | ۲ 2 |
No se me oculte tu rostro en el día de mi angustia; escúchame y deja que mi clamor sea respondido rápidamente.
| زیرا روزهایم مثل دود تلف شد واستخوانهایم مثل هیزم سوخته گردید. | ۳ 3 |
Mis días se desperdician como humo, y mis huesos se queman como en un fuego.
| دل من مثل گیاه زده شده و خشک گردیده است زیراخوردن غذای خود را فراموش می‌کنم. | ۴ 4 |
Mi corazón está roto; se ha secado y muerto como la hierba, por lo que no pienso en la comida.
| به‌سبب آواز ناله خود، استخوانهایم به گوشت من چسبیده است. | ۵ 5 |
Debido a la voz de mi dolor, mi carne se desperdicia hasta los huesos.
| مانند مرغ سقای صحرا شده، ومثل بوم خرابه‌ها گردیده‌ام. | ۶ 6 |
Soy como un pájaro que vive solo en el desierto; como el pájaro nocturno en un desperdicio de arena.
| پاسبانی می‌کنم ومثل گنجشک بر پشت بام، منفرد گشته‌ام. | ۷ 7 |
Mantengo la vigilancia como un pájaro solo en la parte superior de la casa.
| تمامی روز دشمنانم مرا سرزنش می‌کنند و آنانی که برمن دیوانه شده‌اند مرا لعنت می‌نمایند. | ۸ 8 |
Mis enemigos dicen mal de mí todo el día; aquellos que son violentos contra mí hacen uso de mi nombre como una maldición.
| زیراخاکستر را مثل نان خورده‌ام و مشروب خود را بااشک آمیخته‌ام، | ۹ 9 |
Tengo polvo para el pan y mi bebida se ha mezclado con llanto.
| به‌سبب غضب و خشم توزیرا که مرا برافراشته و به زیر افکنده‌ای. | ۱۰ 10 |
Por tu pasión y tu ira, porque yo fui enaltecido y humillado.
| روزهایم مثل سایه زوال پذیر گردیده و من مثل گیاه پژمرده شده‌ام. | ۱۱ 11 |
Mis días son como una sombra que se extiende; Estoy seco como la hierba.
| لیکن تو‌ای خداوند جلوس فرموده‌ای تاابدالاباد! و ذکر تو تا جمیع نسل هاست! | ۱۲ 12 |
Pero tú, oh Señor, eres eterno; y tu nombre nunca llegará a su fin.
| توبرخاسته، بر صهیون ترحم خواهی نمود زیراوقتی است که بر او رافت کنی و زمان معین رسیده است. | ۱۳ 13 |
De nuevo te levantarás y tendrás piedad de Sión; porque ha llegado el momento de que ella sea consolada.
| چونکه بندگان تو در سنگهای وی رغبت دارند و بر خاک او شفقت می‌نمایند. | ۱۴ 14 |
Porque tus siervos se complacen en sus piedras, sienten dolor por sus ruinas.
| پس امتها از نام خداوند خواهند ترسید وجمیع پادشاهان جهان از کبریایی تو. | ۱۵ 15 |
Entonces las naciones darán honor al nombre del Señor, y todos los reyes de la tierra temerán a su gloria.
| زیراخداوند صهیون را بنا نموده، و در جلال خودظهور فرموده است. | ۱۶ 16 |
Cuando el Señor haya levantado los muros de Sión, y sea visto en su gloria;
| به دعای مسکینان توجه نموده، و دعای ایشان را خوار نشمرده است. | ۱۷ 17 |
Cuando ha oído la oración de los pobres, y no ha puesto su solicitud de lado.
| این برای نسل آینده نوشته می‌شود تا قومی که آفریده خواهند شد خداوند را تسبیح بخوانند. | ۱۸ 18 |
Esto se pondrá por escrito para la generación venidera, y las personas del futuro alabarán al Señor.
| زیرا که از بلندی قدس خودنگریسته، خداوند از آسمان بر زمین نظر افکنده است. | ۱۹ 19 |
Porque desde su lugar santo el Señor lo ha visto, desde lo alto del cielo mira desde lo alto la tierra;
| تا ناله اسیران را بشنود و آنانی را که به موت سپرده شده‌اند آزاد نماید. | ۲۰ 20 |
Al oír el clamor del prisionero, liberando a aquellos por quienes se ordena la muerte;
| تا نام خداوندرا در صیهون ذکر نمایند و تسبیح او را دراورشلیم، | ۲۱ 21 |
Para que se proclame el nombre del Señor en Sión, y su alabanza en Jerusalén;
| هنگامی که قوم‌ها با هم جمع شوند وممالک نیز تا خداوند را عبادت نمایند. | ۲۲ 22 |
Cuando se junten los pueblos, y los reinos, para adorar al Señor.
| توانایی مرا در راه ناتوان ساخت و روزهای مرا کوتاه گردانید. | ۲۳ 23 |
Él retiró de mí mi fortaleza en el camino; él ha acortado mis días.
| گفتم‌ای خدای من مرا در نصف روزهایم برمدار. سالهای تو تا جمیع نسل‌ها است. | ۲۴ 24 |
Diré: Dios mío, no me lleves antes de mi tiempo; tus años pasan por todas las generaciones.
| از قدیم بنیاد زمین را نهادی وآسمان‌ها عمل دستهای تو است. | ۲۵ 25 |
En el pasado pusiste la tierra sobre su base, y los cielos son obra de tus manos.
| آنها فانی می‌شوند، لیکن تو باقی هستی و جمیع آنها مثل جامه مندرس خواهند شد. و مثل ردا آنها راتبدیل خواهی کرد و مبدل خواهند شد. | ۲۶ 26 |
Ellos llegarán a su fin, pero tú seguirás adelante; todos ellos envejecerán como un abrigo, y como una túnica serán cambiados:
| لیکن تو همان هستی و سالهای تو تمام نخواهد گردید. | ۲۷ 27 |
Pero tú eres el inmutable, y tus años no tendrán fin.
| فرزندان بندگانت باقی خواهند ماند و ذریت ایشان در حضور تو پایدار خواهند بود. | ۲۸ 28 |
Los hijos de tus siervos tendrán un lugar seguro para descansar, y su descendencia estará siempre delante de ti.
