مزامیر 1

۱ 1 خوشابحال کسی‌که به مشورت شریران نرود و به راه گناهکاران نایستد، و درمجلس استهزاکنندگان ننشیند؛

Благо човеку који не иде на веће безбожничко, и на путу грешничком не стоји, и у друштву неваљалих људи не седи,

۲ 2 بلکه رغبت اودر شریعت خداوند است و روز و شب درشریعت او تفکر می‌کند.

Него му је омилео закон Господњи и о закону Његовом мисли дан и ноћ!

۳ 3 پس مثل درختی نشانده نزد نهرهای آب خواهد بود، که میوه خودرا در موسمش می‌دهد، و برگش پژمرده نمی گردد و هر‌آنچه می‌کند نیک انجام خواهدبود.

Он је као дрво усађено крај потока, које род свој доноси у своје време, и коме лист не вене: шта год ради, у свему напредује.

۴ 4 شریران چنین نیستند، بلکه مثل کاهند که بادآن را پراکنده می‌کند.

Нису такви безбожници, него су као прах који расипа ветар.

۵ 5 لهذا شریران در داوری نخواهند ایستاد و نه گناهکاران در جماعت عادلان.

Зато се неће безбожници одржати на суду, ни грешници на збору праведничком.

۶ 6 زیرا خداوند طریق عادلان را می‌داند، ولی طریق گناهکاران هلاک خواهد شد.

Јер Господ зна пут праведнички; а пут безбожнички пропашће.