امثال 8
| آیا حکمت ندا نمی کند، و فطانت آوازخود را بلند نمی نماید؟ | ۱ 1 |
Hør, visdommen roper, og forstanden lar sin røst høre.
| به‌سر مکان های بلند، به کناره راه، در میان طریقها می‌ایستد. | ۲ 2 |
Oppe på hauger ved veien står hun, der hvor stiene møtes;
| به‌جانب دروازه‌ها به دهنه شهر، نزد مدخل دروازه‌ها صدا می‌زند. | ۳ 3 |
ved siden av portene, ved byens utgang, i inngangen til portene roper hun høit:
| که شما را‌ای مردان می‌خوانم و آواز من به بنی آدم است. | ۴ 4 |
Til eder, I menn, roper jeg, og min røst lyder til menneskenes barn.
| ای جاهلان زیرکی را بفهمید و‌ای احمقان عقل رادرک نمایید. | ۵ 5 |
Lær klokskap, I enfoldige, og lær forstand, I uforstandige!
| بشنوید زیرا که به امور عالیه تکلم می‌نمایم و گشادن لبهایم استقامت است. | ۶ 6 |
Hør! Om store ting taler jeg, og jeg oplater mine leber med rettvishet;
| دهانم به راستی تنطق می‌کند و لبهایم شرارت را مکروه می‌دارد. | ۷ 7 |
min tunge taler sannhet, og ugudelighet er en vederstyggelighet for mine leber.
| همه سخنان دهانم بر‌حق است و درآنها هیچ‌چیز کج یا معوج نیست. | ۸ 8 |
Alle min munns ord er rette, det er intet falskt eller vrangt i dem.
| تمامی آنهانزد مرد فهیم واضح است و نزد یابندگان معرفت مستقیم است. | ۹ 9 |
De er alle sammen likefremme for den forstandige og rette for dem som har funnet kunnskap.
| تادیب مرا قبول کنید و نه نقره را، و معرفت را بیشتر از طلای خالص. | ۱۰ 10 |
Ta imot min tilrettevisning istedenfor sølv, og ta imot kunnskap fremfor utsøkt gull!
| زیرا که حکمت از لعلها بهتر است، و جمیع نفایس را به او برابر نتوان کرد. | ۱۱ 11 |
For visdom er bedre enn perler, og ingen skatt kan lignes med den.
| من حکمتم و در زیرکی سکونت دارم، و معرفت تدبیر را یافته‌ام. | ۱۲ 12 |
Jeg, visdommen, har klokskap i eie, og jeg forstår å finne kloke råd.
| ترس خداوند، مکروه داشتن بدی است. غرور و تکبر وراه بد و دهان دروغگو را مکروه می‌دارم. | ۱۳ 13 |
Å frykte Herren er å hate ondt; stolthet og overmot, ond ferd og en falsk munn hater jeg.
| مشورت و حکمت کامل از آن من است. من فهم هستم و قوت از آن من است. | ۱۴ 14 |
Mig tilhører råd og sann innsikt, jeg er forstand, mig hører styrke til.
| به من پادشاهان سلطنت می‌کنند، و داوران به عدالت فتوا می‌دهند. | ۱۵ 15 |
Ved mig regjerer kongene, og ved mig fastsetter fyrstene hvad rett er.
| به من سروران حکمرانی می‌نمایند و شریفان و جمیع داوران جهان. | ۱۶ 16 |
Ved mig styrer herskerne og høvdingene, alle dommere på jorden.
| من دوست می‌دارم آنانی را که مرا دوست می‌دارند. وهر‌که مرا به جد و جهد بطلبد مرا خواهد یافت. | ۱۷ 17 |
Jeg elsker dem som elsker mig, og de som søker mig, skal finne mig.
| دولت و جلال با من است. توانگری جاودانی وعدالت. | ۱۸ 18 |
Hos mig er rikdom og ære, gammelt arvegods og rettferdighet.
| ثمره من از طلا و زر ناب بهتر است، وحاصل من از نقره خالص. | ۱۹ 19 |
Min frukt er bedre enn gull, ja det fineste gull, og den vinning jeg gir, er bedre enn utsøkt sølv.
| در طریق عدالت می‌خرامم، در میان راههای انصاف، | ۲۰ 20 |
På rettferds vei vandrer jeg, midt på rettens stier;
| تا مال حقیقی را نصیب محبان خود گردانم، وخزینه های ایشان را مملو سازم. | ۲۱ 21 |
derfor gir jeg dem som elsker mig, sann rikdom til arv og fyller deres forrådskammere.
| خداوند مرا مبداء طریق خود داشت، قبل از اعمال خویش از ازل. | ۲۲ 22 |
Herren skapte mig som sitt første verk, før sine andre gjerninger, i fordums tid.
| من از ازل برقرار بودم، از ابتدا پیش از بودن جهان. | ۲۳ 23 |
Fra evighet er jeg blitt til, fra først av, før jorden var.
| هنگامی که لجه هانبود من مولود شدم، وقتی که چشمه های پر ازآب وجود نداشت. | ۲۴ 24 |
Da avgrunnene ennu ikke var til, blev jeg født, da der ennu ikke fantes kilder fylt med vann.
| قبل از آنگاه کوهها برپاشود، پیش از تلها مولود گردیدم. | ۲۵ 25 |
Før fjellene blev senket ned, før haugene blev til, blev jeg født,
| چون زمین وصحراها را هنوز نساخته بود، و نه اول غبار ربع مسکون را. | ۲۶ 26 |
før han hadde skapt jord og mark og jorderikes første muldklump.
| وقتی که او آسمان را مستحکم ساخت من آنجا بودم، و هنگامی که دایره را برسطح لجه قرار داد. | ۲۷ 27 |
Da han bygget himmelen, var jeg der, da han slo hvelving over avgrunnen.
| وقتی که افلاک را بالااستوار کرد، و چشمه های لجه را استوار گردانید. | ۲۸ 28 |
Da han festet skyene oventil, da han bandt avgrunnens kilder,
| چون به دریا حد قرار داد، تا آبها از فرمان اوتجاوز نکنند، و زمانی که بنیاد زمین را نهاد. | ۲۹ 29 |
da han satte grense for havet, så vannene ikke går lenger enn han byder, da han la jordens grunnvoller -
| آنگاه نزد او معمار بودم، و روزبروز شادی می‌نمودم، و همیشه به حضور او اهتزاز می‌کردم. | ۳۰ 30 |
da var jeg verksmester hos ham, og jeg var hans lyst dag efter dag, jeg lekte alltid for hans åsyn;
| و اهتزاز من در آبادی زمین وی، و شادی من بابنی آدم می‌بود. | ۳۱ 31 |
jeg lekte på hele hans vide jord, og min lyst hadde jeg i menneskenes barn.
| پس الان‌ای پسران مرا بشنوید، وخوشابحال آنانی که طریقهای مرا نگاه دارند. | ۳۲ 32 |
Og nu, barn, hør på mig! Salige er de som følger mine veier.
| تادیب را بشنوید و حکیم باشید، و آن را ردمنمایید. | ۳۳ 33 |
Hør på min tilrettevisning og bli vise og forakt den ikke!
| خوشابحال کسی‌که مرا بشنود، و هرروز نزد درهای من دیده بانی کند، و باهوهای دروازه های مرا محافظت نماید. | ۳۴ 34 |
Salig er det menneske som hører på mig, så han våker ved mine dører dag efter dag og vokter mine dørstolper.
| زیرا هر‌که مرایابد حیات را تحصیل کند، و رضامندی خداوندرا حاصل نماید. | ۳۵ 35 |
For den som finner mig, finner livet og får nåde hos Herren.
| و اما کسی‌که مرا خطا کند، به‌جان خود ضرر رساند، و هر‌که مرا دشمن دارد، موت را دوست دارد. | ۳۶ 36 |
Men den som ikke finner mig, skader sig selv; alle de som hater mig, elsker døden.
