< امثال 8 >

آیا حکمت ندا نمی کند، و فطانت آوازخود را بلند نمی نماید؟ ۱ 1
Numquid non sapientia clamitat, et prudentia dat vocem suam?
به‌سر مکان های بلند، به کناره راه، در میان طریقها می‌ایستد. ۲ 2
In summis, excelsisque verticibus supra viam, in mediis semitis stans,
به‌جانب دروازه‌ها به دهنه شهر، نزد مدخل دروازه‌ها صدا می‌زند. ۳ 3
iuxta portas civitatis in ipsis foribus loquitur, dicens:
که شما را‌ای مردان می‌خوانم و آواز من به بنی آدم است. ۴ 4
O viri, ad vos clamito, et vox mea ad filios hominum.
‌ای جاهلان زیرکی را بفهمید و‌ای احمقان عقل رادرک نمایید. ۵ 5
Intelligite parvuli astutiam, et insipientes animadvertite.
بشنوید زیرا که به امور عالیه تکلم می‌نمایم و گشادن لبهایم استقامت است. ۶ 6
Audite, quoniam de rebus magnis locutura sum: et aperientur labia mea, ut recta prædicent.
دهانم به راستی تنطق می‌کند و لبهایم شرارت را مکروه می‌دارد. ۷ 7
Veritatem meditabitur guttur meum, et labia mea detestabuntur impium.
همه سخنان دهانم بر‌حق است و درآنها هیچ‌چیز کج یا معوج نیست. ۸ 8
Iusti sunt omnes sermones mei, non est in eis pravum quid, neque perversum.
تمامی آنهانزد مرد فهیم واضح است و نزد یابندگان معرفت مستقیم است. ۹ 9
recti sunt intelligentibus, et æqui invenientibus scientiam.
تادیب مرا قبول کنید و نه نقره را، و معرفت را بیشتر از طلای خالص. ۱۰ 10
Accipite disciplinam meam, et non pecuniam: doctrinam magis, quam aurum eligite.
زیرا که حکمت از لعلها بهتر است، و جمیع نفایس را به او برابر نتوان کرد. ۱۱ 11
Melior est enim sapientia cunctis pretiosissimis: et omne desiderabile ei non potest comparari.
من حکمتم و در زیرکی سکونت دارم، و معرفت تدبیر را یافته‌ام. ۱۲ 12
Ego sapientia habito in consilio, et eruditis intersum cogitationibus.
ترس خداوند، مکروه داشتن بدی است. غرور و تکبر وراه بد و دهان دروغگو را مکروه می‌دارم. ۱۳ 13
Timor Domini odit malum: arrogantiam, et superbiam, et viam pravam, et os bilingue detestor.
مشورت و حکمت کامل از آن من است. من فهم هستم و قوت از آن من است. ۱۴ 14
Meum est consilium, et æquitas, mea est prudentia, mea est fortitudo.
به من پادشاهان سلطنت می‌کنند، و داوران به عدالت فتوا می‌دهند. ۱۵ 15
Per me reges regnant, et legum conditores iusta decernunt:
به من سروران حکمرانی می‌نمایند و شریفان و جمیع داوران جهان. ۱۶ 16
Per me principes imperant, et potentes decernunt iustitiam.
من دوست می‌دارم آنانی را که مرا دوست می‌دارند. وهر‌که مرا به جد و جهد بطلبد مرا خواهد یافت. ۱۷ 17
Ego diligentes me diligo: et qui mane vigilant ad me, invenient me.
دولت و جلال با من است. توانگری جاودانی وعدالت. ۱۸ 18
Mecum sunt divitiæ, et gloria, opes superbæ, et iustitia.
ثمره من از طلا و زر ناب بهتر است، وحاصل من از نقره خالص. ۱۹ 19
Melior est enim fructus meus auro, et lapide pretioso, et genimina me argento electo.
در طریق عدالت می‌خرامم، در میان راههای انصاف، ۲۰ 20
In viis iustitiæ ambulo, in medio semitarum iudicii,
تا مال حقیقی را نصیب محبان خود گردانم، وخزینه های ایشان را مملو سازم. ۲۱ 21
ut ditem diligentes me, et thesauros eorum repleam.
خداوند مرا مبداء طریق خود داشت، قبل از اعمال خویش از ازل. ۲۲ 22
Dominus possedit me in initio viarum suarum, antequam quidquam faceret a principio.
من از ازل برقرار بودم، از ابتدا پیش از بودن جهان. ۲۳ 23
Ab æterno ordinata sum, et ex antiquis antequam terra fieret.
هنگامی که لجه هانبود من مولود شدم، وقتی که چشمه های پر ازآب وجود نداشت. ۲۴ 24
Nondum erant abyssi, et ego iam concepta eram: necdum fontes aquarum eruperant:
قبل از آنگاه کوهها برپاشود، پیش از تلها مولود گردیدم. ۲۵ 25
necdum montes gravi mole constiterant: ante colles ego parturiebar:
چون زمین وصحراها را هنوز نساخته بود، و نه اول غبار ربع مسکون را. ۲۶ 26
adhuc terram non fecerat, et flumina, et cardines orbis terræ.
وقتی که او آسمان را مستحکم ساخت من آنجا بودم، و هنگامی که دایره را برسطح لجه قرار داد. ۲۷ 27
Quando præparabat cælos, aderam: quando certa lege, et gyro vallabat abyssos:
وقتی که افلاک را بالااستوار کرد، و چشمه های لجه را استوار گردانید. ۲۸ 28
quando æthera firmabat sursum, et librabat fontes aquarum:
چون به دریا حد قرار داد، تا آبها از فرمان اوتجاوز نکنند، و زمانی که بنیاد زمین را نهاد. ۲۹ 29
quando circumdabat mari terminum suum, et legem ponebat aquis, ne transirent fines suos: quando appendebat fundamenta terræ:
آنگاه نزد او معمار بودم، و روزبروز شادی می‌نمودم، و همیشه به حضور او اهتزاز می‌کردم. ۳۰ 30
Cum eo eram cuncta componens: et delectabar per singulos dies, ludens coram eo omni tempore;
و اهتزاز من در آبادی زمین وی، و شادی من بابنی آدم می‌بود. ۳۱ 31
ludens in orbe terrarum: et deliciæ meæ esse, cum filiis hominum.
پس الان‌ای پسران مرا بشنوید، وخوشابحال آنانی که طریقهای مرا نگاه دارند. ۳۲ 32
Nunc ergo filii audite me: Beati, qui custodiunt vias meas.
تادیب را بشنوید و حکیم باشید، و آن را ردمنمایید. ۳۳ 33
Audite disciplinam, et estote sapientes, et nolite abiicere eam.
خوشابحال کسی‌که مرا بشنود، و هرروز نزد درهای من دیده بانی کند، و باهوهای دروازه های مرا محافظت نماید. ۳۴ 34
Beatus homo qui audit me, et qui vigilat ad fores meas quotidie, et observat ad postes ostii mei.
زیرا هر‌که مرایابد حیات را تحصیل کند، و رضامندی خداوندرا حاصل نماید. ۳۵ 35
Qui me invenerit, inveniet vitam, et hauriet salutem a Domino:
و اما کسی‌که مرا خطا کند، به‌جان خود ضرر رساند، و هر‌که مرا دشمن دارد، موت را دوست دارد. ۳۶ 36
qui autem in me peccaverit, lædet animam suam. Omnes, qui me oderunt, diligunt mortem.

< امثال 8 >