< امثال 8 >
آیا حکمت ندا نمی کند، و فطانت آوازخود را بلند نمی نماید؟ | ۱ 1 |
Numquid non sapientia clamitat, et prudentia dat vocem suam?
بهسر مکان های بلند، به کناره راه، در میان طریقها میایستد. | ۲ 2 |
In summis, excelsisque verticibus supra viam, in mediis semitis stans,
بهجانب دروازهها به دهنه شهر، نزد مدخل دروازهها صدا میزند. | ۳ 3 |
iuxta portas civitatis in ipsis foribus loquitur, dicens:
که شما راای مردان میخوانم و آواز من به بنی آدم است. | ۴ 4 |
O viri, ad vos clamito, et vox mea ad filios hominum.
ای جاهلان زیرکی را بفهمید وای احمقان عقل رادرک نمایید. | ۵ 5 |
Intelligite parvuli astutiam, et insipientes animadvertite.
بشنوید زیرا که به امور عالیه تکلم مینمایم و گشادن لبهایم استقامت است. | ۶ 6 |
Audite, quoniam de rebus magnis locutura sum: et aperientur labia mea, ut recta prædicent.
دهانم به راستی تنطق میکند و لبهایم شرارت را مکروه میدارد. | ۷ 7 |
Veritatem meditabitur guttur meum, et labia mea detestabuntur impium.
همه سخنان دهانم برحق است و درآنها هیچچیز کج یا معوج نیست. | ۸ 8 |
Iusti sunt omnes sermones mei, non est in eis pravum quid, neque perversum.
تمامی آنهانزد مرد فهیم واضح است و نزد یابندگان معرفت مستقیم است. | ۹ 9 |
recti sunt intelligentibus, et æqui invenientibus scientiam.
تادیب مرا قبول کنید و نه نقره را، و معرفت را بیشتر از طلای خالص. | ۱۰ 10 |
Accipite disciplinam meam, et non pecuniam: doctrinam magis, quam aurum eligite.
زیرا که حکمت از لعلها بهتر است، و جمیع نفایس را به او برابر نتوان کرد. | ۱۱ 11 |
Melior est enim sapientia cunctis pretiosissimis: et omne desiderabile ei non potest comparari.
من حکمتم و در زیرکی سکونت دارم، و معرفت تدبیر را یافتهام. | ۱۲ 12 |
Ego sapientia habito in consilio, et eruditis intersum cogitationibus.
ترس خداوند، مکروه داشتن بدی است. غرور و تکبر وراه بد و دهان دروغگو را مکروه میدارم. | ۱۳ 13 |
Timor Domini odit malum: arrogantiam, et superbiam, et viam pravam, et os bilingue detestor.
مشورت و حکمت کامل از آن من است. من فهم هستم و قوت از آن من است. | ۱۴ 14 |
Meum est consilium, et æquitas, mea est prudentia, mea est fortitudo.
به من پادشاهان سلطنت میکنند، و داوران به عدالت فتوا میدهند. | ۱۵ 15 |
Per me reges regnant, et legum conditores iusta decernunt:
به من سروران حکمرانی مینمایند و شریفان و جمیع داوران جهان. | ۱۶ 16 |
Per me principes imperant, et potentes decernunt iustitiam.
من دوست میدارم آنانی را که مرا دوست میدارند. وهرکه مرا به جد و جهد بطلبد مرا خواهد یافت. | ۱۷ 17 |
Ego diligentes me diligo: et qui mane vigilant ad me, invenient me.
دولت و جلال با من است. توانگری جاودانی وعدالت. | ۱۸ 18 |
Mecum sunt divitiæ, et gloria, opes superbæ, et iustitia.
ثمره من از طلا و زر ناب بهتر است، وحاصل من از نقره خالص. | ۱۹ 19 |
Melior est enim fructus meus auro, et lapide pretioso, et genimina me argento electo.
در طریق عدالت میخرامم، در میان راههای انصاف، | ۲۰ 20 |
In viis iustitiæ ambulo, in medio semitarum iudicii,
تا مال حقیقی را نصیب محبان خود گردانم، وخزینه های ایشان را مملو سازم. | ۲۱ 21 |
ut ditem diligentes me, et thesauros eorum repleam.
خداوند مرا مبداء طریق خود داشت، قبل از اعمال خویش از ازل. | ۲۲ 22 |
Dominus possedit me in initio viarum suarum, antequam quidquam faceret a principio.
من از ازل برقرار بودم، از ابتدا پیش از بودن جهان. | ۲۳ 23 |
Ab æterno ordinata sum, et ex antiquis antequam terra fieret.
هنگامی که لجه هانبود من مولود شدم، وقتی که چشمه های پر ازآب وجود نداشت. | ۲۴ 24 |
Nondum erant abyssi, et ego iam concepta eram: necdum fontes aquarum eruperant:
قبل از آنگاه کوهها برپاشود، پیش از تلها مولود گردیدم. | ۲۵ 25 |
necdum montes gravi mole constiterant: ante colles ego parturiebar:
چون زمین وصحراها را هنوز نساخته بود، و نه اول غبار ربع مسکون را. | ۲۶ 26 |
adhuc terram non fecerat, et flumina, et cardines orbis terræ.
وقتی که او آسمان را مستحکم ساخت من آنجا بودم، و هنگامی که دایره را برسطح لجه قرار داد. | ۲۷ 27 |
Quando præparabat cælos, aderam: quando certa lege, et gyro vallabat abyssos:
وقتی که افلاک را بالااستوار کرد، و چشمه های لجه را استوار گردانید. | ۲۸ 28 |
quando æthera firmabat sursum, et librabat fontes aquarum:
چون به دریا حد قرار داد، تا آبها از فرمان اوتجاوز نکنند، و زمانی که بنیاد زمین را نهاد. | ۲۹ 29 |
quando circumdabat mari terminum suum, et legem ponebat aquis, ne transirent fines suos: quando appendebat fundamenta terræ:
آنگاه نزد او معمار بودم، و روزبروز شادی مینمودم، و همیشه به حضور او اهتزاز میکردم. | ۳۰ 30 |
Cum eo eram cuncta componens: et delectabar per singulos dies, ludens coram eo omni tempore;
و اهتزاز من در آبادی زمین وی، و شادی من بابنی آدم میبود. | ۳۱ 31 |
ludens in orbe terrarum: et deliciæ meæ esse, cum filiis hominum.
پس الانای پسران مرا بشنوید، وخوشابحال آنانی که طریقهای مرا نگاه دارند. | ۳۲ 32 |
Nunc ergo filii audite me: Beati, qui custodiunt vias meas.
تادیب را بشنوید و حکیم باشید، و آن را ردمنمایید. | ۳۳ 33 |
Audite disciplinam, et estote sapientes, et nolite abiicere eam.
خوشابحال کسیکه مرا بشنود، و هرروز نزد درهای من دیده بانی کند، و باهوهای دروازه های مرا محافظت نماید. | ۳۴ 34 |
Beatus homo qui audit me, et qui vigilat ad fores meas quotidie, et observat ad postes ostii mei.
زیرا هرکه مرایابد حیات را تحصیل کند، و رضامندی خداوندرا حاصل نماید. | ۳۵ 35 |
Qui me invenerit, inveniet vitam, et hauriet salutem a Domino:
و اما کسیکه مرا خطا کند، بهجان خود ضرر رساند، و هرکه مرا دشمن دارد، موت را دوست دارد. | ۳۶ 36 |
qui autem in me peccaverit, lædet animam suam. Omnes, qui me oderunt, diligunt mortem.