امثال 8
| آیا حکمت ندا نمی کند، و فطانت آوازخود را بلند نمی نماید؟ | ۱ 1 |
Mon ikke Visdommen kalder, løfter Indsigten ikke sin røst?
| به‌سر مکان های بلند، به کناره راه، در میان طریقها می‌ایستد. | ۲ 2 |
Oppe på Høje ved Vejen, ved Korsveje træder den frem;
| به‌جانب دروازه‌ها به دهنه شهر، نزد مدخل دروازه‌ها صدا می‌زند. | ۳ 3 |
ved Porte, ved Byens Udgang, ved Dørenes Indgang råber den:
| که شما را‌ای مردان می‌خوانم و آواز من به بنی آدم است. | ۴ 4 |
Jeg kalder på eder, I Mænd, løfter min Røst til Menneskens Børn.
| ای جاهلان زیرکی را بفهمید و‌ای احمقان عقل رادرک نمایید. | ۵ 5 |
I tankeløse, vind jer dog Klogskab, I Tåber, så få dog Forstand!
| بشنوید زیرا که به امور عالیه تکلم می‌نمایم و گشادن لبهایم استقامت است. | ۶ 6 |
Hør, thi jeg fører ædel Tale, åbner mine Læber med retvise Ord;
| دهانم به راستی تنطق می‌کند و لبهایم شرارت را مکروه می‌دارد. | ۷ 7 |
ja, Sandhed taler min Gane, gudløse Læber er mig en Gru.
| همه سخنان دهانم بر‌حق است و درآنها هیچ‌چیز کج یا معوج نیست. | ۸ 8 |
Rette er alle Ord af min Mund, intet er falskt eller vrangt;
| تمامی آنهانزد مرد فهیم واضح است و نزد یابندگان معرفت مستقیم است. | ۹ 9 |
de er alle ligetil for den kloge, retvise for dem der vandt Indsigt
| تادیب مرا قبول کنید و نه نقره را، و معرفت را بیشتر از طلای خالص. | ۱۰ 10 |
Tag ved Lære, tag ikke mod Sølv, tag mod Kundskab fremfor udsøgt Guld;
| زیرا که حکمت از لعلها بهتر است، و جمیع نفایس را به او برابر نتوان کرد. | ۱۱ 11 |
thi Visdom er bedre end Perler, ingen Skatte opvejer den
| من حکمتم و در زیرکی سکونت دارم، و معرفت تدبیر را یافته‌ام. | ۱۲ 12 |
Jeg, Visdom, er Klogskabs Nabo og råder over Kundskab og Kløgt.
| ترس خداوند، مکروه داشتن بدی است. غرور و تکبر وراه بد و دهان دروغگو را مکروه می‌دارم. | ۱۳ 13 |
HERRENs Frygt er Had til det onde. Jeg hader Hovmod og Stolthed, den onde Vej og den falske Mund.
| مشورت و حکمت کامل از آن من است. من فهم هستم و قوت از آن من است. | ۱۴ 14 |
Jeg ejer Råd og Visdom, jeg har Forstand, jeg har Styrke.
| به من پادشاهان سلطنت می‌کنند، و داوران به عدالت فتوا می‌دهند. | ۱۵ 15 |
Ved mig kan Konger styre og Styresmænd give retfærdige Love;
| به من سروران حکمرانی می‌نمایند و شریفان و جمیع داوران جهان. | ۱۶ 16 |
ved mig kan Fyrster råde og Stormænd dømme Jorden.
| من دوست می‌دارم آنانی را که مرا دوست می‌دارند. وهر‌که مرا به جد و جهد بطلبد مرا خواهد یافت. | ۱۷ 17 |
Jeg elsker dem, der elsker mig, og de, der søger mig, finder mig.
| دولت و جلال با من است. توانگری جاودانی وعدالت. | ۱۸ 18 |
Hos mig er der Rigdom og Ære, ældgammelt Gods og Retfærd.
| ثمره من از طلا و زر ناب بهتر است، وحاصل من از نقره خالص. | ۱۹ 19 |
Min Frugt er bedre end Guld og Malme, min Afgrøde bedre end kosteligt Sølv.
| در طریق عدالت می‌خرامم، در میان راههای انصاف، | ۲۰ 20 |
Jeg vandrer på Retfærds Vej. midt hen ad Rettens Stier
| تا مال حقیقی را نصیب محبان خود گردانم، وخزینه های ایشان را مملو سازم. | ۲۱ 21 |
for at tildele dem, der elsker mig, Gods og fylde deres Forrådshuse.
| خداوند مرا مبداء طریق خود داشت، قبل از اعمال خویش از ازل. | ۲۲ 22 |
Mig skabte HERREN først blandt sine Værker, i Urtid, førend han skabte andet;
| من از ازل برقرار بودم، از ابتدا پیش از بودن جهان. | ۲۳ 23 |
jeg blev frembragt i Evigheden, i Begyndelsen, i Jordens tidligste Tider;
| هنگامی که لجه هانبود من مولود شدم، وقتی که چشمه های پر ازآب وجود نداشت. | ۲۴ 24 |
jeg fødtes, før Verdensdybet var til, før Kilderne, Vandenes Væld, var til;
| قبل از آنگاه کوهها برپاشود، پیش از تلها مولود گردیدم. | ۲۵ 25 |
førend Bjergene sænkedes, før Højene fødtes jeg,
| چون زمین وصحراها را هنوز نساخته بود، و نه اول غبار ربع مسکون را. | ۲۶ 26 |
førend han skabte Jord og Marker, det første af Jordsmonnets Støv.
| وقتی که او آسمان را مستحکم ساخت من آنجا بودم، و هنگامی که دایره را برسطح لجه قرار داد. | ۲۷ 27 |
Da han grundfæsted Himlen, var jeg hos ham, da han satte Hvælv over Verdensdybet.
| وقتی که افلاک را بالااستوار کرد، و چشمه های لجه را استوار گردانید. | ۲۸ 28 |
Da han fæstede Skyerne oventil og gav Verdensdybets Kilder deres faste Sted,
| چون به دریا حد قرار داد، تا آبها از فرمان اوتجاوز نکنند، و زمانی که بنیاد زمین را نهاد. | ۲۹ 29 |
da han satte Havet en Grænse, at Vandene ej skulde bryde hans Lov, da han lagde Jordens Grundvold,
| آنگاه نزد او معمار بودم، و روزبروز شادی می‌نمودم، و همیشه به حضور او اهتزاز می‌کردم. | ۳۰ 30 |
da var jeg Fosterbarn hos ham, hans Glæde Dag efter Dag; for hans Åsyn leged jeg altid,
| و اهتزاز من در آبادی زمین وی، و شادی من بابنی آدم می‌بود. | ۳۱ 31 |
leged på hans vide Jord og havde min Glæde af Menneskens Børn.
| پس الان‌ای پسران مرا بشنوید، وخوشابحال آنانی که طریقهای مرا نگاه دارند. | ۳۲ 32 |
Og nu, I Sønner, hør mig! Vel den, der vogter på mine Veje!
| تادیب را بشنوید و حکیم باشید، و آن را ردمنمایید. | ۳۳ 33 |
Hør på Tugt og bliv vise, lad ikke hånt derom!
| خوشابحال کسی‌که مرا بشنود، و هرروز نزد درهای من دیده بانی کند، و باهوهای دروازه های مرا محافظت نماید. | ۳۴ 34 |
Lykkelig den, der hører på mig, så han daglig våger ved mine Døre og vogter på mine Dørstolper.
| زیرا هر‌که مرایابد حیات را تحصیل کند، و رضامندی خداوندرا حاصل نماید. | ۳۵ 35 |
Thi den, der ftnder mig; finder Liv og opnår Yndest hos HERREN;
| و اما کسی‌که مرا خطا کند، به‌جان خود ضرر رساند، و هر‌که مرا دشمن دارد، موت را دوست دارد. | ۳۶ 36 |
men den, som mister mig, skader sig selv; enhver, som hader mig, elsker Døden.
