امثال 5

۱ 1 ای پسر من، به حکمت من توجه نما، و گوش خود را به فطانت من فراگیر،

My son, attend unto my wisdom; incline thine ear to my understanding;

۲ 2 تاتدابیر را محافظت نمایی، و لبهایت معرفت رانگاه دارد.

That thou mayest preserve discretion, and that thy lips may keep knowledge.

۳ 3 زیرا که لبهای زن اجنبی عسل رامی چکاند، و دهان او از روغن ملایم تر است.

For the lips of a strange woman drop honey, and her mouth is smoother than oil;

۴ 4 لیکن آخر او مثل افسنتین تلخ است و برنده مثل شمشیر دودم.

But her end is bitter as wormwood, sharp as a two-edged sword.

۵ 5 پایهایش به موت فرو می‌رود، وقدمهایش به هاویه متمسک می‌باشد. (Sheol h7585)

Her feet go down to death; her steps take hold on the nether-world; (Sheol h7585)

۶ 6 به طریق حیات هرگز سالک نخواهد شد. قدمهایش آواره شده است و او نمی داند.

Lest she should walk the even path of life, her ways wander, but she knoweth it not.

۷ 7 و الان‌ای پسرانم مرابشنوید، و از سخنان دهانم انحراف مورزید.

Now therefore, O ye children, hearken unto me, and depart not from the words of my mouth.

۸ 8 طریق خود را از او دور ساز، و به در خانه اونزدیک مشو.

Remove thy way far from her, and come not nigh the door of her house;

۹ 9 مبادا عنفوان جوانی خود را به دیگران بدهی، و سالهای خویش را به ستم کیشان.

Lest thou give thy vigour unto others, and thy years unto the cruel;

۱۰ 10 و غریبان از اموال تو سیر شوند، و ثمره محنت تو به خانه بیگانه رود.

Lest strangers be filled with thy strength, and thy labours be in the house of an alien;

۱۱ 11 که در عاقبت خودنوحه گری نمایی، هنگامی که گوشت و بدنت فانی شده باشد،

And thou moan, when thine end cometh, when thy flesh and thy body are consumed,

۱۲ 12 و گویی چرا ادب را مکروه داشتم، و دل من تنبیه را خوار شمرد،

And say: 'How have I hated instruction, and my heart despised reproof;

۱۳ 13 و آواز مرشدان خود را نشنیدم، و به معلمان خود گوش ندادم.

Neither have I hearkened to the voice of my teachers, nor inclined mine ear to them that instructed me!

۱۴ 14 نزدیک بود که هر گونه بدی را مرتکب شوم، در میان قوم و جماعت.

I was well nigh in all evil in the midst of the congregation and assembly.'

۱۵ 15 آب را از منبع خود بنوش، و نهرهای جاری را از چشمه خویش.

Drink waters out of thine own cistern, and running waters out of thine own well.

۱۶ 16 جویهای تو بیرون خواهد ریخت، و نهرهای آب در شوارع عام،

Let thy springs be dispersed abroad, and courses of water in the streets.

۱۷ 17 و از آن خودت به تنهایی خواهد بود، و نه از آن غریبان با تو.

Let them be only thine own, and not strangers' with thee.

۱۸ 18 چشمه تو مبارک باشد، و از زن جوانی خویش مسرور باش،

Let thy fountain be blessed; and have joy of the wife of thy youth.

۱۹ 19 مثل غزال محبوب و آهوی جمیل. پستانهایش تو را همیشه خرم سازد، و از محبت او دائم محفوظ باش.

A lovely hind and a graceful doe, let her breasts satisfy thee at all times; with her love be thou ravished always.

۲۰ 20 لیکن‌ای پسر من، چرا از زن بیگانه فریفته شوی؟ و سینه زن غریب را در بر‌گیری؟

Why then wilt thou, my son, be ravished with a strange woman, and embrace the bosom of an alien?

۲۱ 21 زیراکه راههای انسان در مدنظر خداوند است، وتمامی طریقهای وی را می‌سنجد.

For the ways of man are before the eyes of the LORD, and He maketh even all his paths.

۲۲ 22 تقصیرهای شریر او را گرفتار می‌سازد، و به بندهای گناهان خود بسته می‌شود.

His own iniquities shall ensnare the wicked, and he shall be holden with the cords of his sin.

۲۳ 23 او بدون ادب خواهد مرد، و به کثرت حماقت خویش تلف خواهد گردید.

He shall die for lack of instruction; and in the greatness of his folly he shall reel.