امثال 29

۱ 1 کسی‌که بعد از تنبیه بسیار گردنکشی می کند، ناگهان منکسر خواهد شد وعلاجی نخواهد بود.

Un homme souvent réprimandé et persistant dans son entêtement est brisé soudain et sans retour.

۲ 2 چون عادلان افزوده گردند قوم شادی می‌کنند، اما چون شریران تسلط یابند مردم ناله می‌نمایند.

Quand dominent les justes, le peuple est en joie; quand les méchants gouvernent, le peuple gémit.

۳ 3 کسی‌که حکمت را دوست دارد پدر خویش را مسرور می‌سازد، اما کسی‌که با فاحشه هامعاشرت کند اموال را تلف می‌نماید.

L’Homme qui aime la sagesse réjouit son père; celui qui fréquente des courtisanes mange son bien.

۴ 4 پادشاه ولایت را به انصاف پایدار می‌کند، امامرد رشوه خوار آن را ویران می‌سازد.

Un roi grandit son pays par la justice: avide de dons, il le ruine.

۵ 5 شخصی که همسایه خود را چاپلوسی می‌کند دام برای پایهایش می‌گستراند.

Qui flatte son prochain tend un filet sous ses pas.

۶ 6 در معصیت مرد شریر دامی است، اما عادل ترنم و شادی خواهد نمود.

Le péché devient un piège pour le méchant; le juste jubile et savoure sa joie.

۷ 7 مرد عادل دعوی فقیر را درک می‌کند، اماشریر برای دانستن آن فهم ندارد.

Le juste se pénètre du droit des humbles; le méchant ne sait rien comprendre.

۸ 8 استهزاکنندگان شهر را به آشوب می‌آورند، اما حکیمان خشم را فرومی نشانند.

Les persifleurs mettent la ville en ébullition; les sages apaisent les colères.

۹ 9 اگر مرد حکیم با احمق دعوی دارد، خواه غضبناک شود خواه بخندد او را راحت نخواهد بود.

Quand un sage est en discussion avec un sot, celui-ci s’emporte ou ricane, mais de calme, point!

۱۰ 10 مردان خون ریز از مرد کامل نفرت دارند، اما راستان سلامتی جان او را طالبند.

Les assassins en veulent à l’innocent; les honnêtes gens recherchent sa personne.

۱۱ 11 احمق تمامی خشم خود را ظاهر می‌سازد، اما مرد حکیم به تاخیر آن را فرومی نشاند.

Le sot lâche toute sa mauvaise humeur; le sage finit par la calmer.

۱۲ 12 حاکمی که به سخنان دروغ گوش گیرد، جمیع خادمانش شریر خواهند شد.

Le souverain accueille-t-il le mensonge, tous ses serviteurs sont pervers.

۱۳ 13 فقیر و ظالم با هم جمع خواهند شد، وخداوند چشمان هر دوی ایشان را روشن خواهدساخت.

Le pauvre et l’exploiteur se retrouvent ensemble: l’Eternel fait luire sa lumière aux yeux de tous deux.

۱۴ 14 پادشاهی که مسکینان را به راستی داوری نماید، کرسی وی تا به ابد پایدار خواهد ماند.

Que le roi juge les humbles avec équité, son trône en sera affermi à jamais.

۱۵ 15 چوب و تنبیه، حکمت می‌بخشد، اماپسری که بی‌لگام باشد، مادر خود را خجل خواهد ساخت.

Verge et reproches inculquent la sagesse, un enfant livré à lui-même fait le déshonneur de sa mère.

۱۶ 16 چون شریران افزوده شوند تقصیر زیاده می‌گردد، اما عادلان، افتادن ایشان را خواهند دید.

Quand les méchants dominent, le mal augmente, mais les justes seront témoins de leur chute.

۱۷ 17 پسر خود را تادیب نما که تو را راحت خواهد رسانید، و به‌جان تو لذات خواهدبخشید.

Corrige ton fils, tu en auras du plaisir; il donnera de douces joies à ton âme.

۱۸ 18 جایی که رویا نیست قوم گردنکش می‌شوند، اما خوشابحال کسی‌که شریعت را نگاه می‌دارد.

Faute de, révélation prophétique, le peuple s’abandonne au désordre; mais heureux s’il observe la loi!

۱۹ 19 خادم، محض سخن متنبه نمی شود، زیرااگر‌چه بفهمد اجابت نمی نماید.

Ce n’est pas avec des paroles qu’on corrige l’esclave: s’il les comprend, il n’en tient pas compte.

۲۰ 20 آیا کسی را می‌بینی که در سخن‌گفتن عجول است، امید بر احمق زیاده است از امید براو.

Vois-tu un homme précipité dans ses paroles, le sot a plus d’avenir que lui.

۲۱ 21 هر‌که خادم خود را از طفولیت به نازمی پرورد، آخر پسر او خواهد شد.

Qui gâte son esclave dès l’enfance aboutit à en faire un parasite.

۲۲ 22 مرد تندخو نزاع برمی انگیزاند، و شخص کج خلق در تقصیر می‌افزاید.

Un homme irascible provoque des disputes; qui se laisse emporter par la colère accumule les fautes.

۲۳ 23 تکبر شخص او را پست می‌کند، اما مردحلیم دل، به جلال خواهد رسید.

L’Orgueil de l’homme amène son abaissement; la modestie est une source d’honneur.

۲۴ 24 هر‌که با دزد معاشرت کند خویشتن رادشمن دارد، زیرا که لعنت می‌شنود و اعتراف نمی نماید.

Qui partage avec un voleur est son propre ennemi: il entend l’adjuration et ne peut rien dénoncer.

۲۵ 25 ترس از انسان دام می‌گستراند، اما هر‌که برخداوند توکل نماید سرافراز خواهد شد.

La peur fait tomber l’homme dans un piège; qui met sa confiance en l’Eternel est à l’abri.

۲۶ 26 بسیاری لطف حاکم را می‌طلبند، اماداوری انسان از جانب خداوند است.

Beaucoup recherchent la faveur du prince; mais c’est Dieu qui attribue à chacun son dû.

۲۷ 27 مرد ظالم نزد عادلان مکروه است، و هر‌که در طریق، مستقیم است نزد شریران مکروه می‌باشد.

Le malfaiteur est en horreur aux justes, et l’honnête homme est en horreur au méchant.