امثال 29

۱ 1 کسی‌که بعد از تنبیه بسیار گردنکشی می کند، ناگهان منکسر خواهد شد وعلاجی نخواهد بود.

A man that hardeneth his necke when he is rebuked, shall suddenly be destroyed and can not be cured.

۲ 2 چون عادلان افزوده گردند قوم شادی می‌کنند، اما چون شریران تسلط یابند مردم ناله می‌نمایند.

When the righteous are in authoritie, the people reioyce: but when the wicked beareth rule, the people sigh.

۳ 3 کسی‌که حکمت را دوست دارد پدر خویش را مسرور می‌سازد، اما کسی‌که با فاحشه هامعاشرت کند اموال را تلف می‌نماید.

A man that loueth wisdome, reioyceth his father: but he that feedeth harlots, wasteth his substance.

۴ 4 پادشاه ولایت را به انصاف پایدار می‌کند، امامرد رشوه خوار آن را ویران می‌سازد.

A King by iudgement mainteineth ye countrey: but a man receiuing giftes, destroyeth it.

۵ 5 شخصی که همسایه خود را چاپلوسی می‌کند دام برای پایهایش می‌گستراند.

A man that flattereth his neighbour, spreadeth a net for his steps.

۶ 6 در معصیت مرد شریر دامی است، اما عادل ترنم و شادی خواهد نمود.

In the transgression of an euill man is his snare: but the righteous doeth sing and reioyce.

۷ 7 مرد عادل دعوی فقیر را درک می‌کند، اماشریر برای دانستن آن فهم ندارد.

The righteous knoweth the cause of the poore: but the wicked regardeth not knowledge.

۸ 8 استهزاکنندگان شهر را به آشوب می‌آورند، اما حکیمان خشم را فرومی نشانند.

Scornefull men bring a citie into a snare: but wise men turne away wrath.

۹ 9 اگر مرد حکیم با احمق دعوی دارد، خواه غضبناک شود خواه بخندد او را راحت نخواهد بود.

If a wise man contend with a foolish man, whether he be angry or laugh, there is no rest.

۱۰ 10 مردان خون ریز از مرد کامل نفرت دارند، اما راستان سلامتی جان او را طالبند.

Bloodie men hate him that is vpright: but the iust haue care of his soule.

۱۱ 11 احمق تمامی خشم خود را ظاهر می‌سازد، اما مرد حکیم به تاخیر آن را فرومی نشاند.

A foole powreth out all his minde: but a wise man keepeth it in till afterward.

۱۲ 12 حاکمی که به سخنان دروغ گوش گیرد، جمیع خادمانش شریر خواهند شد.

Of a prince that hearkeneth to lyes, all his seruants are wicked.

۱۳ 13 فقیر و ظالم با هم جمع خواهند شد، وخداوند چشمان هر دوی ایشان را روشن خواهدساخت.

The poore and the vsurer meete together, and the Lord lighteneth both their eyes.

۱۴ 14 پادشاهی که مسکینان را به راستی داوری نماید، کرسی وی تا به ابد پایدار خواهد ماند.

A King that iudgeth the poore in trueth, his throne shalbe established for euer.

۱۵ 15 چوب و تنبیه، حکمت می‌بخشد، اماپسری که بی‌لگام باشد، مادر خود را خجل خواهد ساخت.

The rodde and correction giue wisdome: but a childe set a libertie, maketh his mother ashamed.

۱۶ 16 چون شریران افزوده شوند تقصیر زیاده می‌گردد، اما عادلان، افتادن ایشان را خواهند دید.

When the wicked are increased, transgression increaseth: but ye righteous shall see their fall.

۱۷ 17 پسر خود را تادیب نما که تو را راحت خواهد رسانید، و به‌جان تو لذات خواهدبخشید.

Correct thy sonne and he will giue thee rest, and will giue pleasures to thy soule.

۱۸ 18 جایی که رویا نیست قوم گردنکش می‌شوند، اما خوشابحال کسی‌که شریعت را نگاه می‌دارد.

Where there is no vision, the people decay: but he that keepeth the Lawe, is blessed.

۱۹ 19 خادم، محض سخن متنبه نمی شود، زیرااگر‌چه بفهمد اجابت نمی نماید.

A seruant will not be chastised with words: though he vnderstand, yet he will not answere.

۲۰ 20 آیا کسی را می‌بینی که در سخن‌گفتن عجول است، امید بر احمق زیاده است از امید براو.

Seest thou a man hastie in his matters? there is more hope of a foole, then of him.

۲۱ 21 هر‌که خادم خود را از طفولیت به نازمی پرورد، آخر پسر او خواهد شد.

He that delicately bringeth vp his seruant from youth, at length he will be euen as his sone.

۲۲ 22 مرد تندخو نزاع برمی انگیزاند، و شخص کج خلق در تقصیر می‌افزاید.

An angrie man stirreth vp strife, and a furious man aboundeth in transgression.

۲۳ 23 تکبر شخص او را پست می‌کند، اما مردحلیم دل، به جلال خواهد رسید.

The pride of a man shall bring him lowe: but the humble in spirit shall enioy glory.

۲۴ 24 هر‌که با دزد معاشرت کند خویشتن رادشمن دارد، زیرا که لعنت می‌شنود و اعتراف نمی نماید.

He that is partner with a thiefe, hateth his owne soule: he heareth cursing, and declareth it not.

۲۵ 25 ترس از انسان دام می‌گستراند، اما هر‌که برخداوند توکل نماید سرافراز خواهد شد.

The feare of man bringeth a snare: but he that trusteth in the Lord, shalbe exalted.

۲۶ 26 بسیاری لطف حاکم را می‌طلبند، اماداوری انسان از جانب خداوند است.

Many doe seeke the face of the ruler: but euery mans iudgement commeth from the Lord.

۲۷ 27 مرد ظالم نزد عادلان مکروه است، و هر‌که در طریق، مستقیم است نزد شریران مکروه می‌باشد.

A wicked man is abomination to the iust, and he that is vpright in his way, is abomination to the wicked.