امثال 26

۱ 1 چنانکه برف در تابستان و باران درحصاد، همچنین حرمت برای احمق شایسته نیست.

Као снег у лето и дажд о жетви, тако не доликује безумноме част.

۲ 2 لعنت، بی‌سبب نمی آید، چنانکه گنجشک در طیران و پرستوک در پریدن.

Као врабац кад прхне и ласта кад одлети, тако клетва незаслужена неће доћи.

۳ 3 شلاق به جهت اسب و لگام برای الاغ، وچوب از برای پشت احمقان است.

Бич коњу, узда магарцу, а батина безумницима на леђа.

۴ 4 احمق را موافق حماقتش جواب مده، مباداتو نیز مانند او بشوی.

Не одговарај безумнику по безумљу његовом, да не будеш и ти као он.

۵ 5 احمق را موافق حماقتش جواب بده، مباداخویشتن را حکیم بشمارد.

Одговори безумнику према безумљу његовом, да не мисли да је мудар.

۶ 6 هر‌که پیغامی به‌دست احمق بفرستد، پایهای خود را می‌برد و ضرر خود را می‌نوشد.

Ко шаље безумника да му шта сврши, он одсеца себи ноге и пије неправду.

۷ 7 ساقهای شخص لنگ بی‌تمکین است، ومثلی که از دهان احمق برآید همچنان است.

Како хроми храмље ногама својим, таква је беседа у устима безумних.

۸ 8 هر‌که احمق را حرمت کند، مثل کیسه جواهر در توده سنگها است.

Као да баца драги камен у гомилу камења, тако ради ко чини част безумноме.

۹ 9 مثلی که از دهان احمق برآید، مثل خاری است که در دست شخص مست رفته باشد.

Као трн кад дође у руку пијаноме, таква је беседа у устима безумних.

۱۰ 10 تیرانداز همه را مجروح می‌کند، همچنان است هر‌که احمق را به مزد گیرد و خطاکاران رااجیر نماید.

Много муке задаје свима ко плаћа безумнику и ко плаћа преступницима.

۱۱ 11 چنانکه سگ به قی خود برمی گردد، همچنان احمق حماقت خود را تکرار می‌کند.

Као што се пас повраћа на своју бљувотину, тако безумник понавља своје безумље.

۱۲ 12 آیا شخصی را می‌بینی که در نظر خودحکیم است، امید داشتن بر احمق از امید بر اوبیشتر است.

Јеси ли видео човека који мисли да је мудар? Више има надања од безумнога него од њега.

۱۳ 13 کاهل می‌گوید که شیر در راه است، و اسددر میان کوچه‌ها است.

Лењивац говори: Љути је лав на путу, лав је на улицама.

۱۴ 14 چنانکه در بر پاشنه‌اش می‌گردد، همچنان کاهل بر بستر خویش.

Као што се врата обрћу на чеповима својим, тако ленивац на постељи својој.

۱۵ 15 کاهل دست خود را در قاب فرو می‌برد و ازبرآوردن آن به دهانش خسته می‌شود.

Ленивац крије руку своју у недра, тешко му је принети је к устима.

۱۶ 16 کاهل در نظر خود حکیمتر است از هفت مرد که جواب عاقلانه می‌دهند.

Ленивац мисли да је мудрији од седморице који одговарају разумно.

۱۷ 17 کسی‌که برود و در نزاعی که به او تعلق ندارد متعرض شود، مثل کسی است که گوشهای سگ را بگیرد.

Пса за уши хвата ко се пролазећи жести за туђу распру.

۱۸ 18 آدم دیوانه‌ای که مشعلها و تیرها و موت رامی اندازد،

Какав је безумник који баца искре и стреле смртне,

۱۹ 19 مثل کسی است که همسایه خود را فریب دهد، و می‌گوید آیا شوخی نمی کردم؟

Такав је сваки који превари ближњег свог па онда вели: Шалио сам се.

۲۰ 20 از نبودن هیزم آتش خاموش می‌شود، و ازنبودن نمام منازعه ساکت می‌گردد.

Кад нестане дрва, угаси се огањ; тако кад нема опадача, престаје распра.

۲۱ 21 زغال برای اخگرها و هیزم برای آتش است، و مرد فتنه انگیز به جهت برانگیختن نزاع.

Угаљ је за жеравицу, дрва за огањ, а човек свадљивац да распаљује свађу.

۲۲ 22 سخنان نمام مثل خوراک لذیذ است، که به عمقهای دل فرو می‌رود.

Речи су опадачеве као речи избијених, али силазе унутра у трбух.

۲۳ 23 لبهای پرمحبت با دل شریر، مثل نقره‌ای پردرد است که بر ظرف سفالین اندوده شود.

Као сребрна пена којом се обложи цреп, такве су усне непријатељске и зло срце.

۲۴ 24 هر‌که بغض دارد با لبهای خود نیرنگ می‌نماید، و در دل خود فریب را ذخیره می‌کند.

Ненавидник се претвара устима својим, а у срцу слаже превару.

۲۵ 25 هنگامی که سخن نیکو گوید، او را باور مکن زیرا که در قلبش هفت چیز مکروه است.

Кад говори умиљатим гласом, не веруј му, јер му је у срцу седам гадова.

۲۶ 26 هر‌چند بغض او به حیله مخفی شود، اماخباثت او در میان جماعت ظاهر خواهد گشت.

Мржња се покрива лукавством, али се злоћа њена открива на збору.

۲۷ 27 هر‌که حفره‌ای بکند در آن خواهد افتاد، وهر‌که سنگی بغلطاند بر او خواهد برگشت.

Ко јаму копа, у њу ће пасти; и ко камен ваља, на њега ће се превалити.

۲۸ 28 زبان دروغگو از مجروح شدگان خود نفرت دارد، و دهان چاپلوس هلاکت را ایجاد می‌کند.

Језик лажан мрзи на оне које сатире, и уста која ласкају граде погибао.