< امثال 26 >

چنانکه برف در تابستان و باران درحصاد، همچنین حرمت برای احمق شایسته نیست. ۱ 1
Som snø um sumaren og regn i skurden, so høver ikkje æra for ein dåre.
لعنت، بی‌سبب نمی آید، چنانکه گنجشک در طیران و پرستوک در پریدن. ۲ 2
Som sporven flaksar burt og svala flyg, so råkar ikkje grunnlaus forbanning.
شلاق به جهت اسب و لگام برای الاغ، وچوب از برای پشت احمقان است. ۳ 3
Svipa til hesten, taum til asnet, og ris til ryggen på dårar.
احمق را موافق حماقتش جواب مده، مباداتو نیز مانند او بشوی. ۴ 4
Svar ikkje dåren etter hans dårskap, so du ei skal verta lik han, du og!
احمق را موافق حماقتش جواب بده، مباداخویشتن را حکیم بشمارد. ۵ 5
Svara dåren etter hans dårskap, so han ei skal tykkja han sjølv er vis!
هر‌که پیغامی به‌دست احمق بفرستد، پایهای خود را می‌برد و ضرر خود را می‌نوشد. ۶ 6
Føterne høgg han av seg, og vald fær han drikka, han som sender bod med ein dåre.
ساقهای شخص لنگ بی‌تمکین است، ومثلی که از دهان احمق برآید همچنان است. ۷ 7
Visne heng vanfør manns føter, so og ordtak i munnen på dårar
هر‌که احمق را حرمت کند، مثل کیسه جواهر در توده سنگها است. ۸ 8
som å binda ein stein i slyngja, soleis er det å gjeva ein dåre æra.
مثلی که از دهان احمق برآید، مثل خاری است که در دست شخص مست رفته باشد. ۹ 9
Som klungergrein i handi på drukken mann, so er ordtak i munnen på dårar.
تیرانداز همه را مجروح می‌کند، همچنان است هر‌که احمق را به مزد گیرد و خطاکاران رااجیر نماید. ۱۰ 10
Som ein skyttar som sårar alle, so er den som leiger dåren og kvar som fer framum.
چنانکه سگ به قی خود برمی گردد، همچنان احمق حماقت خود را تکرار می‌کند. ۱۱ 11
Som hund som snur seg til si eigi spya, so er ein dåre som kjem att til narreskapen sin.
آیا شخصی را می‌بینی که در نظر خودحکیم است، امید داشتن بر احمق از امید بر اوبیشتر است. ۱۲ 12
Ser du ein mann som tykkjer sjølv at han er vis, då er det større von for dåren enn for honom.
کاهل می‌گوید که شیر در راه است، و اسددر میان کوچه‌ها است. ۱۳ 13
Letingen segjer: «D’er villdyr på vegen, ei løva i gatorne.»
چنانکه در بر پاشنه‌اش می‌گردد، همچنان کاهل بر بستر خویش. ۱۴ 14
Døri snur seg på gjengi, og letingen snur seg i sengi.
کاهل دست خود را در قاب فرو می‌برد و ازبرآوردن آن به دهانش خسته می‌شود. ۱۵ 15
Stikk den late si hand i fatet, han evast med å ta ho upp til munnen att.
کاهل در نظر خود حکیمتر است از هفت مرد که جواب عاقلانه می‌دهند. ۱۶ 16
Letingen tykkjest visare vera enn sju som gjev vituge svar.
کسی‌که برود و در نزاعی که به او تعلق ندارد متعرض شود، مثل کسی است که گوشهای سگ را بگیرد. ۱۷ 17
Han triv i øyro på framumfarande hund, han som ryk upp i sinne for trætta som ikkje kjem han ved.
آدم دیوانه‌ای که مشعلها و تیرها و موت رامی اندازد، ۱۸ 18
Som ein galen som skyt med brennende pilar - drepande skot -
مثل کسی است که همسایه خود را فریب دهد، و می‌گوید آیا شوخی نمی کردم؟ ۱۹ 19
so er ein mann som svik sin næste og segjer: «Eg gjorde det berre på gaman.»
از نبودن هیزم آتش خاموش می‌شود، و ازنبودن نمام منازعه ساکت می‌گردد. ۲۰ 20
Når veden tryt, so sloknar elden, er baktalar burte, stoggar striden.
زغال برای اخگرها و هیزم برای آتش است، و مرد فتنه انگیز به جهت برانگیختن نزاع. ۲۱ 21
Som kol vert til gløder og ved til eld, so kveikjer kranglaren kiv.
سخنان نمام مثل خوراک لذیذ است، که به عمقهای دل فرو می‌رود. ۲۲ 22
Baktalar-ord er som lostemat, dei glid so godt ned i livet.
لبهای پرمحبت با دل شریر، مثل نقره‌ای پردرد است که بر ظرف سفالین اندوده شود. ۲۳ 23
Som sylv-glasering på skålbrot er brennande lippor når hjarta er vondt.
هر‌که بغض دارد با لبهای خود نیرنگ می‌نماید، و در دل خود فریب را ذخیره می‌کند. ۲۴ 24
Med lipporne skaper ein uven seg til, men inni seg gøymer han svik.
هنگامی که سخن نیکو گوید، او را باور مکن زیرا که در قلبش هفت چیز مکروه است. ۲۵ 25
Gjer han seg blidmælt, tru honom ei, for sju slag styggedom bur i hans hjarta.
هر‌چند بغض او به حیله مخفی شود، اماخباثت او در میان جماعت ظاهر خواهد گشت. ۲۶ 26
Hatet dyl seg i svik, men lyt syna sin vondskap i folkemugen.
هر‌که حفره‌ای بکند در آن خواهد افتاد، وهر‌که سنگی بغلطاند بر او خواهد برگشت. ۲۷ 27
Den som grev ei grav, skal stupa nedi, den som velter ein stein, skal få han yver seg att.
زبان دروغگو از مجروح شدگان خود نفرت دارد، و دهان چاپلوس هلاکت را ایجاد می‌کند. ۲۸ 28
Den falske tunga hatar deim som ho hev krasa, og den sleipe munnen fører til fall.

< امثال 26 >