امثال 26

۱ 1 چنانکه برف در تابستان و باران درحصاد، همچنین حرمت برای احمق شایسته نیست.

As snow in summer, and as rain in harvest, so honour is not seemly for a fool.

۲ 2 لعنت، بی‌سبب نمی آید، چنانکه گنجشک در طیران و پرستوک در پریدن.

As the sparrow in her wandering, as the swallow in her flying, so the curse that is causeless lighteth not.

۳ 3 شلاق به جهت اسب و لگام برای الاغ، وچوب از برای پشت احمقان است.

A whip for the horse, a bridle for the ass, and a rod for the back of fools.

۴ 4 احمق را موافق حماقتش جواب مده، مباداتو نیز مانند او بشوی.

Answer not a fool according to his folly, lest thou also be like unto him.

۵ 5 احمق را موافق حماقتش جواب بده، مباداخویشتن را حکیم بشمارد.

Answer a fool according to his folly, lest he be wise in his own conceit.

۶ 6 هر‌که پیغامی به‌دست احمق بفرستد، پایهای خود را می‌برد و ضرر خود را می‌نوشد.

He that sendeth a message by the hand of a fool cutteth off [his own] feet, [and] drinketh in damage.

۷ 7 ساقهای شخص لنگ بی‌تمکین است، ومثلی که از دهان احمق برآید همچنان است.

The legs of the lame hang loose: so is a parable in the mouth of fools.

۸ 8 هر‌که احمق را حرمت کند، مثل کیسه جواهر در توده سنگها است.

As a bag of gems in a heap of stones, so is he that giveth honour to a fool.

۹ 9 مثلی که از دهان احمق برآید، مثل خاری است که در دست شخص مست رفته باشد.

[As] a thorn that goeth up into the hand of a drunkard, so is a parable in the month of fools.

۱۰ 10 تیرانداز همه را مجروح می‌کند، همچنان است هر‌که احمق را به مزد گیرد و خطاکاران رااجیر نماید.

[As] an archer that woundeth all, so is he that hireth the fool and he that hireth them that pass by.

۱۱ 11 چنانکه سگ به قی خود برمی گردد، همچنان احمق حماقت خود را تکرار می‌کند.

As a dog that returneth to his vomit, [so is] a fool that repeateth his folly.

۱۲ 12 آیا شخصی را می‌بینی که در نظر خودحکیم است، امید داشتن بر احمق از امید بر اوبیشتر است.

Seest thou a man wise in his own conceit? there is more hope of a fool than of him.

۱۳ 13 کاهل می‌گوید که شیر در راه است، و اسددر میان کوچه‌ها است.

The sluggard saith, There is a lion in the way; a lion is in the streets.

۱۴ 14 چنانکه در بر پاشنه‌اش می‌گردد، همچنان کاهل بر بستر خویش.

[As] the door turneth upon its hinges, so doth the sluggard upon his bed.

۱۵ 15 کاهل دست خود را در قاب فرو می‌برد و ازبرآوردن آن به دهانش خسته می‌شود.

The sluggard burieth his hand in the dish; it wearieth him to bring it again to his mouth.

۱۶ 16 کاهل در نظر خود حکیمتر است از هفت مرد که جواب عاقلانه می‌دهند.

The sluggard is wiser in his own conceit than seven men that can render a reason.

۱۷ 17 کسی‌که برود و در نزاعی که به او تعلق ندارد متعرض شود، مثل کسی است که گوشهای سگ را بگیرد.

He that passeth by, [and] vexeth himself with strife belonging not to him, is [like] one that taketh a dog by the ears.

۱۸ 18 آدم دیوانه‌ای که مشعلها و تیرها و موت رامی اندازد،

As a madman who casteth firebrands, arrows, and death;

۱۹ 19 مثل کسی است که همسایه خود را فریب دهد، و می‌گوید آیا شوخی نمی کردم؟

So is the man that deceiveth his neighbour, and saith, Am not I in sport?

۲۰ 20 از نبودن هیزم آتش خاموش می‌شود، و ازنبودن نمام منازعه ساکت می‌گردد.

For lack of wood the fire goeth out: and where there is no whisperer, contention ceaseth.

۲۱ 21 زغال برای اخگرها و هیزم برای آتش است، و مرد فتنه انگیز به جهت برانگیختن نزاع.

[As] coals are to hot embers, and wood to fire; so is a contentious man to inflame strife.

۲۲ 22 سخنان نمام مثل خوراک لذیذ است، که به عمقهای دل فرو می‌رود.

The words of a whisperer are as dainty morsels, and they go down into the innermost parts of the belly.

۲۳ 23 لبهای پرمحبت با دل شریر، مثل نقره‌ای پردرد است که بر ظرف سفالین اندوده شود.

Fervent lips and a wicked heart are [like] an earthen vessel overlaid with silver dross.

۲۴ 24 هر‌که بغض دارد با لبهای خود نیرنگ می‌نماید، و در دل خود فریب را ذخیره می‌کند.

He that hateth dissembleth with his lips, but he layeth up deceit within him:

۲۵ 25 هنگامی که سخن نیکو گوید، او را باور مکن زیرا که در قلبش هفت چیز مکروه است.

When he speaketh fair, believe him not; for there are seven abominations in his heart:

۲۶ 26 هر‌چند بغض او به حیله مخفی شود، اماخباثت او در میان جماعت ظاهر خواهد گشت.

Though [his] hatred cover itself with guile, his wickedness shall be openly shewed before the congregation.

۲۷ 27 هر‌که حفره‌ای بکند در آن خواهد افتاد، وهر‌که سنگی بغلطاند بر او خواهد برگشت.

Whoso diggeth a pit shall fall therein: and he that rolleth a stone, it shall return upon him.

۲۸ 28 زبان دروغگو از مجروح شدگان خود نفرت دارد، و دهان چاپلوس هلاکت را ایجاد می‌کند.

A lying tongue hateth those whom it hath wounded; and a flattering mouth worketh ruin.