امثال 19

۱ 1 فقیری که در کاملیت خود سالک است، از دروغگویی که احمق باشد بهتر است.

Better is the poor man who walketh in his integrity, Than he who is of false lips and a fool.

۲ 2 دلی نیز که معرفت ندارد نیکو نیست و هر‌که به پایهای خویش می‌شتابد گناه می‌کند.

Moreover, that the soul be without knowledge is not good, And he that hasteth with is feet stumbleth.

۳ 3 حماقت انسان، راه او را کج می‌سازد، و دلش از خداوند خشمناک می‌شود.

The folly of man destroyeth his way, And then his heart fretteth against the LORD.

۴ 4 توانگری دوستان بسیار پیدا می‌کند، اما فقیراز دوستان خود جدا می‌شود.

Wealth maketh many friends; But the poor is separated from his neighbor.

۵ 5 شاهد دروغگو بی‌سزا نخواهد ماند، و کسی‌که به دروغ تنطق کند رهایی نخواهد یافت.

A false witness shall not be unpunished, And he that speaketh lies shall not escape.

۶ 6 بسیاری پیش امیران تذلل می‌نمایند، و همه کس دوست بذل کننده است.

Many are they who caress the noble, And every one is the friend of him who giveth gifts.

۷ 7 جمیع برادران مرد فقیر از او نفرت دارند، وبه طریق اولی دوستانش از او دور می‌شوند، ایشان را به سخنان، تعاقب می‌کند و نیستند.

All the brethren of the poor man hate him; How much more do his friends go far from him! He runneth after their words, —they are gone!

۸ 8 هر‌که حکمت را تحصیل کند جان خود رادوست دارد. و هر‌که فطانت را نگاه دارد، سعادتمندی خواهد یافت.

He that getteth wisdom loveth himself; He that keepeth understanding shall find good.

۹ 9 شاهد دروغگو بی‌سزا نخواهد ماند، و هر‌که به کذب تنطق نماید هلاک خواهد گردید.

A false witness shall not be unpunished, And he that speaketh lies shall perish.

۱۰ 10 عیش و عشرت احمق را نمی شاید، تا چه رسد به غلامی که بر نجبا حکمرانی می‌کند.

Luxury is not seemly for a fool; Much less should a servant have rule over princes.

۱۱ 11 عقل انسان خشم او را نگاه می‌دارد، وگذشتن از تقصیر جلال او است.

A man of understanding is slow to anger; Yea, it is his glory to pass over an offence.

۱۲ 12 خشم پادشاه مثل غرش شیر است، ورضامندی او مثل شبنم بر گیاه است.

The wrath of a king is like the roaring of a lion; But his favor, like dew upon the grass.

۱۳ 13 پسر جاهل باعث الم پدرش است، ونزاعهای زن مثل آبی است که دائم در چکیدن باشد.

A foolish son is a calamity to his father, And the contentions of a wife are a continual dropping.

۱۴ 14 خانه و دولت ارث اجدادی است، امازوجه عاقله از جانب خداوند است.

Houses and riches are an inheritance from fathers; But a prudent wife is from the LORD.

۱۵ 15 کاهلی خواب سنگین می‌آورد، و شخص اهمال کار، گرسنه خواهد ماند.

Slothfulness casteth into a deep sleep, And the idle person shall suffer hunger.

۱۶ 16 هر‌که حکم را نگاه دارد جان خویش رامحافظت می‌نماید، اما هر‌که طریق خود را سبک گیرد، خواهد مرد.

He that keepeth the commandment keepeth his life; But he that neglecteth his ways shall die.

۱۷ 17 هر‌که بر فقیر ترحم نماید به خداوند قرض می‌دهد، و احسان او را به او رد خواهد نمود.

He who hath pity on the poor lendeth to the LORD, And that which he giveth will he repay him.

۱۸ 18 پسر خود را تادیب نما زیرا که امید هست، اما خود را به کشتن او وامدار.

Chasten thy son because there is hope, But let not thy soul desire to slay him.

۱۹ 19 شخص تندخو متحمل عقوبت خواهدشد، زیرا اگر او را خلاصی دهی آن را باید مکرربجا آوری.

A man of great wrath will suffer punishment; For if thou deliver him, yet must thou do it again.

۲۰ 20 پند را بشنو و تادیب را قبول نما، تا درعاقبت خود حکیم بشوی.

Listen to counsel and receive instruction, That thou mayst be wise in thy latter years.

۲۱ 21 فکرهای بسیار در دل انسان است، اما آنچه ثابت ماند مشورت خداوند است.

Many are the devices in the heart of a man; But the purpose of the LORD, that shall stand.

۲۲ 22 زینت انسان احسان او است، و فقیر ازدروغگو بهتر است.

The charm of a man is his kindness; And better is a poor man than a liar.

۲۳ 23 ترس خداوند مودی به حیات‌است، و هرکه آن را دارد در سیری ساکن می‌ماند، و به هیچ بلاگرفتار نخواهد شد.

The fear of the LORD tendeth to life, And he that hath it shall abide satisfied; He shall not be visited with evil.

۲۴ 24 مرد کاهل دست خود را در بغلش پنهان می‌کند، و آن را هم به دهان خود برنمی آورد.

The slothful man dippeth his hand into the dish: He doth not bring it back even to his mouth.

۲۵ 25 استهزاکننده را تادیب کن تا جاهلان زیرک شوند، و شخص فهیم را تنبیه نما و معرفت رادرک خواهد نمود.

Strike the scoffer, and the simple will become prudent; Reprove a man of understanding, and he will discern knowledge.

۲۶ 26 هر‌که بر پدر خود ستم کند و مادرش رابراند، پسری است که رسوایی و خجالت می‌آورد.

The son that causeth shame and disgrace doeth violence to his father, And chaseth away his mother.

۲۷ 27 ‌ای پسر من شنیدن تعلیمی را ترک نما، که تو را از کلام معرفت گمراه می‌سازد.

Cease, my son, to listen to the instruction That causeth thee to wander from the words of knowledge!

۲۸ 28 شاهد لئیم انصاف را استهزا می‌کند، و دهان شریران گناه را می‌بلعد.

A worthless witness scoffeth at justice, And the mouth of the wicked swalloweth down iniquity.

۲۹ 29 قصاص به جهت استهزاکنندگان مهیااست، و تازیانه‌ها برای پشت احمقان.

Punishments are prepared for scoffers, And stripes for the back of fools.