امثال 18

۱ 1 می باشد، و به هر حکمت صحیح مجادله می‌کند.

Vlastitoj požudi popušta onaj tko zastranjuje, i svađa se usprkos svakom razboru.

۲ 2 احمق از فطانت مسرور نمی شود، مگر تاآنکه عقل خود را ظاهر سازد.

Bezumnomu nije mio razum; stalo mu je dati srcu oduška.

۳ 3 هنگامی که شریر می‌آید، حقارت هم می‌آید، و با اهانت، خجالت می‌رسد.

Kad dolazi opačina, dolazi i prezir i bruka sa sramotom.

۴ 4 سخنان دهان انسان آب عمیق است، وچشمه حکمت، نهر جاری است.

Duboke su vode riječi iz usta nečijih, izvor mudrosti bujica što se razlijeva.

۵ 5 طرفداری شریران برای منحرف ساختن داوری عادلان نیکو نیست.

Ne valja se obazirati na opaku osobu, da se pravedniku nanese nepravda na sudu.

۶ 6 لبهای احمق به منازعه داخل می‌شود، ودهانش برای ضربها صدا می‌زند.

Bezumnikove se usne upuštaju u svađu i njegova usta izazivlju udarce.

۷ 7 دهان احمق هلاکت وی است، و لبهایش برای جان خودش دام است.

Bezumnomu su propast vlastita usta i usne su mu zamka životu.

۸ 8 سخنان نمام مثل لقمه های شیرین است، و به عمق شکم فرو می‌رود.

Klevetnikove su riječi kao poslastice: spuštaju se u dno utrobe.

۹ 9 او نیز که در کار خود اهمال می‌کند برادرهلاک کننده است.

Tko je nemaran u svom poslu, brat je onomu koji rasipa.

۱۰ 10 اسم خداوند برج حصین است که مرد عادل در آن می‌دود و ایمن می‌باشد.

Tvrda je kula ime Jahvino: njemu se pravednik utječe i nalazi utočišta.

۱۱ 11 توانگری شخص دولتمند شهر محکم اواست، و در تصور وی مثل حصار بلند است.

Bogatstvo je bogatašu njegova tvrđava i kao visok zid u mašti njegovoj.

۱۲ 12 پیش از شکستگی، دل انسان متکبرمی گردد، و تواضع مقدمه عزت است.

Pred slomom se oholi srce čovječje, a pred slavom ide poniznost.

۱۳ 13 هر‌که سخنی را قبل از شنیدنش جواب دهد برای وی حماقت و عار می‌باشد.

Tko odgovara prije nego što sasluša, na ludost mu je i sramotu.

۱۴ 14 روح انسان بیماری او را متحمل می‌شود، اما روح شکسته را کیست که متحمل آن بشود.

Kad je čovjek bolestan, njegov ga duh podiže, a ubijen duh tko će podići?

۱۵ 15 دل مرد فهیم معرفت را تحصیل می‌کند، وگوش حکیمان معرفت را می‌طلبد.

Razumno srce stječe znanje i uho mudrih traži znanje.

۱۶ 16 هدیه شخص، از برایش وسعت پیدامی کند و او را به حضور بزرگان می‌رساند.

Dar čovjeku otvara put i vodi ga pred velikaše.

۱۷ 17 هر‌که در دعوی خود اول آید صادق می‌نماید، اما حریفش می‌آید و او را می‌آزماید.

Prvi je pravedan u svojoj parnici, a kad dođe njegov protivnik, opovrgne ga.

۱۸ 18 قرعه نزاعها را ساکت می‌نماید و زورآوران را از هم جدا می‌کند.

Ždrijeb poravna svađe, pa i među moćnicima odlučuje.

۱۹ 19 برادر رنجیده از شهر قوی سختتر است، ومنازعت با او مثل پشت بندهای قصر است.

Uvrijeđen brat jači je od tvrda grada i svađe su kao prijevornice na tvrđavi.

۲۰ 20 دل آدمی از میوه دهانش پر می‌شود و ازمحصول لبهایش، سیر می‌گردد.

Svatko siti trbuh plodom usta svojih, nasićuje se rodom usana svojih.

۲۱ 21 موت و حیات در قدرت زبان است، و آنانی که آن را دوست می‌دارند میوه‌اش را خواهندخورد.

Smrt i život u vlasti su jeziku, a tko ga miluje, jede od ploda njegova.

۲۲ 22 هر‌که زوجه‌ای یابد چیز نیکو یافته است، ورضامندی خداوند را تحصیل کرده است.

Tko je našao ženu, našao je sreću i stekao milost od Jahve.

۲۳ 23 مرد فقیر به تضرع تکلم می‌کند، اما شخص دولتمند به سختی جواب می‌دهد.

Ponizno moleći govori siromah, a grubo odgovara bogataš.

۲۴ 24 کسی‌که دوستان بسیار دارد خویشتن راهلاک می‌کند، اما دوستی هست که از برادرچسبنده تر می‌باشد.

Ima prijatelja koji vode u propast, a ima i prijatelja privrženijih od brata.