امثال 17
| لقمه خشک با سلامتی، بهتر است ازخانه پر از ضیافت با مخاصمت. | ۱ 1 |
Bedre en tør Bid Brød med fred end Huset fuldt af Sul med Trætte.
| بنده عاقل بر پسر پست فطرت مسلط خواهدبود، و میراث را با برادران تقسیم خواهد نمود. | ۲ 2 |
Klog Træl bliver Herre over daarlig Søn og faar lod og del mellem Brødre.
| بوته برای نقره و کوره به جهت طلا است، اماخداوند امتحان کننده دلها است. | ۳ 3 |
Digel til Sølv og Ovn til Guld, men den, der prøver Hjerter, er HERREN.
| شریر به لبهای دروغگو اصغا می‌کند، و مردکاذب به زبان فتنه انگیز گوش می‌دهد. | ۴ 4 |
Den onde hører paa onde Læber, Løgneren lytter til giftige Tunger.
| هر‌که فقیر را استهزا کند آفریننده خویش رامذمت می‌کند، و هر‌که از بلا خوش می‌شودبی سزا نخواهد ماند. | ۵ 5 |
Hvo Fattigmand spotter, haaner hans Skaber, den skadefro slipper ikke for Straf.
| تاج پیران، پسران پسرانند، و جلال فرزندان، پدران ایشانند. | ۶ 6 |
De gamles Krone er Børnebørn, Sønners Stolthed er Fædre.
| کلام کبرآمیز احمق را نمی شاید، و چندمرتبه زیاده لبهای دروغگو نجبا را. | ۷ 7 |
Ypperlig Tale er ej for en Daare, end mindre da Løgn for den, som er ædel.
| هدیه در نظر اهل آن سنگ گرانبها است که هر کجا توجه نماید برخوردار می‌شود. | ۸ 8 |
Som en Troldsten er Gave i Giverens Øjne; hvorhen den end vender sig, gør den sin Virkning.
| هر‌که گناهی را مستور کند طالب محبت می‌باشد، اما هر‌که امری را تکرار کند دوستان خالص را از هم جدا می‌سازد. | ۹ 9 |
Den, der dølger en Synd, søger Venskab, men den, der ripper op i en Sag, skiller Venner.
| یک ملامت به مرد فهیم اثر می‌کند، بیشتراز صد تازیانه به مرد جاهل. | ۱۰ 10 |
Bedre virker Skænd paa forstandig end hundrede Slag paa en Taabe.
| مرد شریر طالب فتنه است و بس. لهذاقاصد ستمکیش نزد او فرستاده می‌شود. | ۱۱ 11 |
Den onde har kun Genstridighed for, men et skaanselsløst Bud er udsendt imod ham.
| اگر خرسی که بچه هایش کشته شود به انسان برخورد، بهتر است از مرد احمق در حماقت خود. | ۱۲ 12 |
Man kan møde en Bjørn, hvis Unger er taget, men ikke en Taabe udi hans Daarskab.
| کسی‌که به عوض نیکویی بدی می‌کند بلااز خانه او دور نخواهد شد. | ۱۳ 13 |
Den, der gengælder godt med ondt, fra hans Hus skal Vanheld ej vige.
| ابتدای نزاع مثل رخنه کردن آب است، پس مخاصمه را ترک کن قبل از آنکه به مجادله برسد. | ۱۴ 14 |
At yppe Strid er at aabne for Vand, hold derfor inde, før Strid bryder løs.
| هر‌که شریر را عادل شمارد و هر‌که عادل را ملزم سازد، هر دوی ایشان نزد خداوندمکروهند. | ۱۵ 15 |
At frikende skyldig og dømme uskyldig, begge Dele er HERREN en Gru.
| قیمت به جهت خریدن حکمت چرا به‌دست احمق باشد؟ و حال آنکه هیچ فهم ندارد. | ۱۶ 16 |
Hvad hjælper Penge i Taabens Haand til at købe ham Visdom, naar Viddet mangler?
| دوست خالص در همه اوقات محبت می‌نماید، و برادر به جهت تنگی مولود شده است. | ۱۷ 17 |
Ven viser Kærlighed naar som helst, Broder fødes til Hjælp i Nød.
| مرد ناقص العقل دست می‌دهد و در حضورهمسایه خود ضامن می‌شود. | ۱۸ 18 |
Mand uden Vid giver Haandslag og gaar i Borgen for Næsten.
| هر‌که معصیت را دوست دارد منازعه رادوست می‌دارد، و هر‌که در خود را بلند سازدخرابی را می‌طلبد. | ۱۹ 19 |
Ven af Kiv er Ven af Synd; at højne sin Dør er at attraa Fald.
| کسی‌که دل کج دارد نیکویی را نخواهدیافت. و هر‌که زبان دروغگو دارد در بلا گرفتارخواهد شد. | ۲۰ 20 |
Ej finder man Lykke, naar Hjertet er vrangt, man falder i Vaade, naar Tungen er falsk.
| هر‌که فرزند احمق آورد برای خویشتن غم پیدا می‌کند، و پدر فرزند ابله شادی نخواهد دید. | ۲۱ 21 |
Den, der avler en Taabe, faar Sorg, Daarens Fader er ikke glad.
| دل‌شادمان شفای نیکو می‌بخشد، اما روح شکسته استخوانها را خشک می‌کند. | ۲۲ 22 |
Glad Hjerte er godt for Legemet, nedslaaet Sind suger Marv af Benene.
| مرد شریر رشوه را از بغل می‌گیرد، تاراههای انصاف را منحرف سازد. | ۲۳ 23 |
Den gudløse tager Gave i Løn for at bøje Rettens Gænge.
| حکمت در مد نظر مرد فهیم است، اماچشمان احمق در اقصای زمین می‌باشد. | ۲۴ 24 |
Visdom staar den forstandige for Øje, Taabens Blik er ved Jordens Ende.
| پسر احمق برای پدر خویش حزن است، وبه جهت مادر خویش تلخی است. | ۲۵ 25 |
Taabelig Søn er sin Faders Sorg, Kvide for hende, som fødte ham.
| عادلان را نیز سرزنش نمودن خوب نیست، و نه ضرب زدن به نجبا به‌سبب راستی ایشان. | ۲۶ 26 |
At straffe den, der har Ret, er ilde, værre endnu at slaa de ædle.
| صاحب معرفت سخنان خود را بازمی دارد، و هر‌که روح حلیم دارد مرد فطانت پیشه است. | ۲۷ 27 |
Den, som har Kundskab tøjler sin Tale, Mand med Forstand er koldblodig.
| مرد احمق نیز چون خاموش باشد او راحکیم می‌شمارند، و هر‌که لبهای خود را می‌بنددفهیم است. | ۲۸ 28 |
Selv Daaren, der tier, gælder for viis, forstandig er den, der lukker sine Læber.
