< امثال 14 >

هر زن حکیم خانه خود را بنا می‌کند، اما زن جاهل آن را با دست خود خراب می‌نماید. ۱ 1
Sapiens mulier aedificat domum suam: insipiens extructam quoque manibus destruet.
کسی‌که به راستی خود سلوک می‌نماید ازخداوند می‌ترسد، اما کسی‌که در طریق خودکج رفتار است او را تحقیر می‌نماید. ۲ 2
Ambulans recto itinere, et timens Deum, despicitur ab eo, qui infami graditur via.
در دهان احمق چوب تکبر است، اما لبهای حکیمان ایشان را محافظت خواهد نمود. ۳ 3
In ore stulti virga superbiae: labia autem sapientium custodiunt eos.
جایی که گاو نیست، آخور پاک است، اما ازقوت گاو، محصول زیاد می‌شود. ۴ 4
Ubi non sunt boves, praesepe vacuum est: ubi autem plurimae segetes, ibi manifesta est fortitudo bovis.
شاهد امین دروغ نمی گوید، اما شاهد دروغ به کذب تنطق می‌کند. ۵ 5
Testis fidelis non mentietur: profert autem mendacium dolosus testis.
استهزاکننده حکمت را می‌طلبد و نمی یابد. اما به جهت مرد فهیم علم آسان است. ۶ 6
Quaerit derisor sapientiam, et non invenit: doctrina prudentium facilis.
از حضور مرد احمق دور شو، زیرا لبهای معرفت را در او نخواهی یافت. ۷ 7
Vade contra virum stultum, et nescit labia prudentiae.
حکمت مرد زیرک این است که راه خود رادرک نماید، اما حماقت احمقان فریب است. ۸ 8
Sapientia callidi est intelligere viam suam: et imprudentia stultorum errans.
احمقان به گناه استهزا می‌کنند، اما در میان راستان رضامندی است. ۹ 9
Stultis illudet peccatum, et inter iustos morabitur gratia.
دل شخص تلخی خویشتن را می‌داند، وغریب در خوشی آن مشارکت ندارد. ۱۰ 10
Cor quod novit amaritudinem animae suae, in gaudio eius non miscebitur extraneus.
خانه شریران منهدم خواهد شد، اما خیمه راستان شکوفه خواهد آورد. ۱۱ 11
Domus impiorum delebitur: tabernacula vero iustorum germinabunt.
راهی هست که به نظر آدمی مستقیم می‌نماید، اما عاقبت آن، طرق موت است. ۱۲ 12
Est via, quae videtur homini iusta: novissima autem eius deducunt ad mortem.
هم در لهو و لعب دل غمگین می‌باشد، وعاقبت این خوشی حزن است. ۱۳ 13
Risus dolore miscebitur, et extrema gaudii luctus occupat.
کسی‌که در دل مرتد است از راههای خودسیر می‌شود، و مرد صالح به خود سیر است. ۱۴ 14
Viis suis replebitur stultus, et super eum erit vir bonus.
مرد جاهل هر سخن را باور می‌کند، اما مردزیرک در رفتار خود تامل می‌نماید. ۱۵ 15
Innocens credit omni verbo: astutus considerat gressus suos. Filio doloso nihil erit boni: servo autem sapienti prosperi erunt actus, et dirigetur via eius.
مرد حکیم می‌ترسد و از بدی اجتناب می‌نماید، اما احمق از غرور خود ایمن می‌باشد. ۱۶ 16
Sapiens timet, et declinat a malo: stultus transilit, et confidit.
مرد کج خلق، احمقانه رفتار می‌نماید، و(مردم ) از صاحب سوظن نفرت دارند. ۱۷ 17
Impatiens operabitur stultitiam: et vir versutus odiosus est.
نصیب جاهلان حماقت است، اما معرفت، تاج زیرکان خواهد بود. ۱۸ 18
Possidebunt parvuli stultitiam, et expectabunt astuti scientiam.
بدکاران در حضور نیکان خم می‌شوند، وشریران نزد دروازه های عادلان می‌ایستند. ۱۹ 19
Iacebunt mali ante bonos: et impii ante portas iustorum.
همسایه فقیر نیز از او نفرت دارد، امادوستان شخص دولتمند بسیارند. ۲۰ 20
Etiam proximo suo pauper odiosus erit: amici vero divitum multi.
هر‌که همسایه خود را حقیر شمارد گناه می‌ورزد، اما خوشابحال کسی‌که بر فقیران ترحم نماید. ۲۱ 21
Qui despicit proximum suum, peccat: qui autem miseretur pauperis, beatus erit. Qui credit in Domino, misericordiam diligit.
آیا صاحبان تدبیر فاسد گمراه نمی شوند، اما برای کسانی که تدبیر نیکو می‌نمایند، رحمت و راستی خواهد بود. ۲۲ 22
Errant qui operantur malum: misericordia et veritas praeparant bona.
از هر مشقتی منفعت است، اما کلام لبها به فقر محض می‌انجامد. ۲۳ 23
In omni opere bono erit abundantia: ubi autem verba sunt plurima, ibi frequenter egestas.
تاج حکیمان دولت ایشان است، اماحماقت احمقان حماقت محض است. ۲۴ 24
Corona sapientium, divitiae eorum: fatuitas stultorum, imprudentia.
شاهد امین جانها را نجات می‌بخشد، اما هرکه به دروغ تنطق می‌کند فریب محض است. ۲۵ 25
Liberat animas testis fidelis: et profert mendacia versipellis.
در ترس خداوند اعتماد قوی است، وفرزندان او را ملجا خواهد بود. ۲۶ 26
In timore Domini fiducia fortitudinis, et filiis eius erit spes.
ترس خداوند چشمه حیات‌است، تا ازدامهای موت اجتناب نمایند. ۲۷ 27
Timor Domini fons vitae, ut declinet a ruina mortis.
جلال پادشاه از کثرت مخلوق است، وشکستگی سلطان از کمی مردم است. ۲۸ 28
In multitudine populi dignitas regis: et in paucitate plebis ignominia principis.
کسی‌که دیرغضب باشد کثیرالفهم است، وکج خلق حماقت را به نصیب خود می‌برد. ۲۹ 29
Qui patiens est, multa gubernatur prudentia: qui autem impatiens est, exaltat stultitiam suam.
دل آرام حیات بدن است، اما حسدپوسیدگی استخوانها است. ۳۰ 30
Vita carnium, sanitas cordis: putredo ossium, invidia.
هر‌که بر فقیر ظلم کند آفریننده خود راحقیر می‌شمارد، و هر‌که بر مسکین ترحم کند اورا تمجید می‌نماید. ۳۱ 31
Qui calumniatur egentem, exprobrat factori eius: honorat autem eum, qui miseretur pauperis.
شریر از شرارت خود به زیر افکنده می‌شود، اما مرد عادل چون بمیرد اعتماد دارد. ۳۲ 32
In malitia sua expelletur impius: sperat autem iustus in morte sua.
حکمت در دل مرد فهیم ساکن می‌شود، امادر اندرون جاهلان آشکار می‌گردد. ۳۳ 33
In corde prudentis requiescit sapientia, et indoctos quosque erudiet.
عدالت قوم را رفیع می‌گرداند، اما گناه برای قوم، عار است. ۳۴ 34
Iustitia elevat gentem: miseros autem facit populos peccatum.
رضامندی پادشاه بر خادم عاقل است، اماغضب او بر پست فطرتان. ۳۵ 35
Acceptus est regi minister intelligens: iracundiam eius inutilis sustinebit.

< امثال 14 >