امثال 14

۱ 1 هر زن حکیم خانه خود را بنا می‌کند، اما زن جاهل آن را با دست خود خراب می‌نماید.

La sapienza di una massaia costruisce la casa, la stoltezza la demolisce con le mani.

۲ 2 کسی‌که به راستی خود سلوک می‌نماید ازخداوند می‌ترسد، اما کسی‌که در طریق خودکج رفتار است او را تحقیر می‌نماید.

Chi procede con rettitudine teme il Signore, chi si scosta dalle sue vie lo disprezza.

۳ 3 در دهان احمق چوب تکبر است، اما لبهای حکیمان ایشان را محافظت خواهد نمود.

Nella bocca dello stolto c'è il germoglio della superbia, ma le labbra dei saggi sono la loro salvaguardia.

۴ 4 جایی که گاو نیست، آخور پاک است، اما ازقوت گاو، محصول زیاد می‌شود.

Senza buoi, niente grano, l'abbondanza del raccolto sta nel vigore del toro.

۵ 5 شاهد امین دروغ نمی گوید، اما شاهد دروغ به کذب تنطق می‌کند.

Il testimone vero non mentisce, quello falso spira menzogne.

۶ 6 استهزاکننده حکمت را می‌طلبد و نمی یابد. اما به جهت مرد فهیم علم آسان است.

Il beffardo ricerca la sapienza ma invano, la scienza è cosa facile per il prudente.

۷ 7 از حضور مرد احمق دور شو، زیرا لبهای معرفت را در او نخواهی یافت.

Allontànati dall'uomo stolto, e non ignorerai le labbra sapienti.

۸ 8 حکمت مرد زیرک این است که راه خود رادرک نماید، اما حماقت احمقان فریب است.

La sapienza dell'accorto sta nel capire la sua via, ma la stoltezza degli sciocchi è inganno.

۹ 9 احمقان به گناه استهزا می‌کنند، اما در میان راستان رضامندی است.

Fra gli stolti risiede la colpa, fra gli uomini retti la benevolenza.

۱۰ 10 دل شخص تلخی خویشتن را می‌داند، وغریب در خوشی آن مشارکت ندارد.

Il cuore conosce la propria amarezza e alla sua gioia non partecipa l'estraneo.

۱۱ 11 خانه شریران منهدم خواهد شد، اما خیمه راستان شکوفه خواهد آورد.

La casa degli empi rovinerà, ma la tenda degli uomini retti avrà successo.

۱۲ 12 راهی هست که به نظر آدمی مستقیم می‌نماید، اما عاقبت آن، طرق موت است.

C'è una via che sembra diritta a qualcuno, ma sbocca in sentieri di morte.

۱۳ 13 هم در لهو و لعب دل غمگین می‌باشد، وعاقبت این خوشی حزن است.

Anche fra il riso il cuore prova dolore e la gioia può finire in pena.

۱۴ 14 کسی‌که در دل مرتد است از راههای خودسیر می‌شود، و مرد صالح به خود سیر است.

Chi è instabile si sazierà dei frutti della sua condotta, l'uomo dabbene si sazierà delle sue opere.

۱۵ 15 مرد جاهل هر سخن را باور می‌کند، اما مردزیرک در رفتار خود تامل می‌نماید.

L'ingenuo crede quanto gli dici, l'accorto controlla i propri passi.

۱۶ 16 مرد حکیم می‌ترسد و از بدی اجتناب می‌نماید، اما احمق از غرور خود ایمن می‌باشد.

Il saggio teme e sta lontano dal male, lo stolto è insolente e presuntuoso.

۱۷ 17 مرد کج خلق، احمقانه رفتار می‌نماید، و(مردم ) از صاحب سوظن نفرت دارند.

L'iracondo commette sciocchezze, il riflessivo sopporta.

۱۸ 18 نصیب جاهلان حماقت است، اما معرفت، تاج زیرکان خواهد بود.

Gli inesperti erediteranno la stoltezza, i prudenti si coroneranno di scienza.

۱۹ 19 بدکاران در حضور نیکان خم می‌شوند، وشریران نزد دروازه های عادلان می‌ایستند.

I malvagi si inchinano davanti ai buoni, gli empi davanti alle porte del giusto.

۲۰ 20 همسایه فقیر نیز از او نفرت دارد، امادوستان شخص دولتمند بسیارند.

Il povero è odioso anche al suo amico, numerosi sono gli amici del ricco.

۲۱ 21 هر‌که همسایه خود را حقیر شمارد گناه می‌ورزد، اما خوشابحال کسی‌که بر فقیران ترحم نماید.

Chi disprezza il prossimo pecca, beato chi ha pietà degli umili.

۲۲ 22 آیا صاحبان تدبیر فاسد گمراه نمی شوند، اما برای کسانی که تدبیر نیکو می‌نمایند، رحمت و راستی خواهد بود.

Non errano forse quelli che compiono il male? Benevolenza e favore per quanti compiono il bene.

۲۳ 23 از هر مشقتی منفعت است، اما کلام لبها به فقر محض می‌انجامد.

In ogni fatica c'è un vantaggio, ma la loquacità produce solo miseria.

۲۴ 24 تاج حکیمان دولت ایشان است، اماحماقت احمقان حماقت محض است.

Corona dei saggi è la loro accortezza, corona degli stolti la loro stoltezza.

۲۵ 25 شاهد امین جانها را نجات می‌بخشد، اما هرکه به دروغ تنطق می‌کند فریب محض است.

Salvatore di vite è un testimone vero; chi spaccia menzogne è un impostore.

۲۶ 26 در ترس خداوند اعتماد قوی است، وفرزندان او را ملجا خواهد بود.

Nel timore del Signore è la fiducia del forte; per i suoi figli egli sarà un rifugio.

۲۷ 27 ترس خداوند چشمه حیات‌است، تا ازدامهای موت اجتناب نمایند.

Il timore del Signore è fonte di vita, per evitare i lacci della morte.

۲۸ 28 جلال پادشاه از کثرت مخلوق است، وشکستگی سلطان از کمی مردم است.

Un popolo numeroso è la gloria del re; la scarsità di gente è la rovina del principe.

۲۹ 29 کسی‌که دیرغضب باشد کثیرالفهم است، وکج خلق حماقت را به نصیب خود می‌برد.

Il paziente ha grande prudenza, l'iracondo mostra stoltezza.

۳۰ 30 دل آرام حیات بدن است، اما حسدپوسیدگی استخوانها است.

Un cuore tranquillo è la vita di tutto il corpo, l'invidia è la carie delle ossa.

۳۱ 31 هر‌که بر فقیر ظلم کند آفریننده خود راحقیر می‌شمارد، و هر‌که بر مسکین ترحم کند اورا تمجید می‌نماید.

Chi opprime il povero offende il suo creatore, chi ha pietà del misero lo onora.

۳۲ 32 شریر از شرارت خود به زیر افکنده می‌شود، اما مرد عادل چون بمیرد اعتماد دارد.

Dalla propria malvagità è travolto l'empio, il giusto ha un rifugio nella propria integrità.

۳۳ 33 حکمت در دل مرد فهیم ساکن می‌شود، امادر اندرون جاهلان آشکار می‌گردد.

In un cuore assennato risiede la sapienza, ma in seno agli stolti può scoprirsi?

۳۴ 34 عدالت قوم را رفیع می‌گرداند، اما گناه برای قوم، عار است.

La giustizia fa onore a una nazione, ma il peccato segna il declino dei popoli.

۳۵ 35 رضامندی پادشاه بر خادم عاقل است، اماغضب او بر پست فطرتان.

Il favore del re è per il ministro intelligente, il suo sdegno è per chi lo disonora.