امثال 14

۱ 1 هر زن حکیم خانه خود را بنا می‌کند، اما زن جاهل آن را با دست خود خراب می‌نماید.

Moudrá žena vzdělává dům svůj, bláznice pak rukama svýma boří jej.

۲ 2 کسی‌که به راستی خود سلوک می‌نماید ازخداوند می‌ترسد، اما کسی‌که در طریق خودکج رفتار است او را تحقیر می‌نماید.

Kdo chodí v upřímnosti své, bojí se Hospodina, ale převrácený v cestách svých pohrdá jím.

۳ 3 در دهان احمق چوب تکبر است، اما لبهای حکیمان ایشان را محافظت خواهد نمود.

V ústech blázna jest hůl pýchy, rtové pak moudrých ostříhají jich.

۴ 4 جایی که گاو نیست، آخور پاک است، اما ازقوت گاو، محصول زیاد می‌شود.

Když není volů, prázdné jsou jesle, ale hojná úroda jest v síle volů.

۵ 5 شاهد امین دروغ نمی گوید، اما شاهد دروغ به کذب تنطق می‌کند.

Svědek věrný neklamá, ale svědek falešný mluví lež.

۶ 6 استهزاکننده حکمت را می‌طلبد و نمی یابد. اما به جهت مرد فهیم علم آسان است.

Hledá posměvač moudrosti, a nenalézá, rozumnému pak umění snadné jest.

۷ 7 از حضور مرد احمق دور شو، زیرا لبهای معرفت را در او نخواهی یافت.

Odejdi od muže bláznivého, když neseznáš při něm rtů umění.

۸ 8 حکمت مرد زیرک این است که راه خود رادرک نماید، اما حماقت احمقان فریب است.

Moudrost opatrného jest, aby rozuměl cestě své, bláznovství pak bláznů ke lsti.

۹ 9 احمقان به گناه استهزا می‌کنند، اما در میان راستان رضامندی است.

Blázen přikrývá hřích, ale mezi upřímými dobrá vůle.

۱۰ 10 دل شخص تلخی خویشتن را می‌داند، وغریب در خوشی آن مشارکت ندارد.

Srdce ví o hořkosti duše své, a k veselí jeho nepřimísí se cizí.

۱۱ 11 خانه شریران منهدم خواهد شد، اما خیمه راستان شکوفه خواهد آورد.

Dům bezbožných vyhlazen bude, ale stánek upřímých zkvetne.

۱۲ 12 راهی هست که به نظر آدمی مستقیم می‌نماید، اما عاقبت آن، طرق موت است.

Cesta zdá se přímá člověku, a však dokonání její jest cesta k smrti.

۱۳ 13 هم در لهو و لعب دل غمگین می‌باشد، وعاقبت این خوشی حزن است.

Také i v smíchu bolí srdce, a cíl veselí jest zámutek.

۱۴ 14 کسی‌که در دل مرتد است از راههای خودسیر می‌شود، و مرد صالح به خود سیر است.

Cestami svými nasytí se převrácený srdcem, ale muž dobrý štítí se jeho.

۱۵ 15 مرد جاهل هر سخن را باور می‌کند، اما مردزیرک در رفتار خود تامل می‌نماید.

Hloupý věří každému slovu, ale opatrný šetří kroku svého.

۱۶ 16 مرد حکیم می‌ترسد و از بدی اجتناب می‌نماید، اما احمق از غرور خود ایمن می‌باشد.

Moudrý bojí se a odstupuje od zlého, ale blázen dotře a smělý jest.

۱۷ 17 مرد کج خلق، احمقانه رفتار می‌نماید، و(مردم ) از صاحب سوظن نفرت دارند.

Náhlý se dopouští bláznovství, a muž myšlení zlých v nenávisti bývá.

۱۸ 18 نصیب جاهلان حماقت است، اما معرفت، تاج زیرکان خواهد بود.

Dědičně vládnou hlupci bláznovstvím, ale opatrní bývají korunováni uměním.

۱۹ 19 بدکاران در حضور نیکان خم می‌شوند، وشریران نزد دروازه های عادلان می‌ایستند.

Sklánějí se zlí před dobrými, a bezbožní u bran spravedlivého.

۲۰ 20 همسایه فقیر نیز از او نفرت دارد، امادوستان شخص دولتمند بسیارند.

Také i příteli svému v nenávisti bývá chudý, ale milovníci bohatého mnozí jsou.

۲۱ 21 هر‌که همسایه خود را حقیر شمارد گناه می‌ورزد، اما خوشابحال کسی‌که بر فقیران ترحم نماید.

Pohrdá bližním svým hříšník, ale kdož se slitovává nad chudými, blahoslavený jest.

۲۲ 22 آیا صاحبان تدبیر فاسد گمراه نمی شوند، اما برای کسانی که تدبیر نیکو می‌نمایند، رحمت و راستی خواهد بود.

Zajisté žeť bloudí, kteříž ukládají zlé; ale milosrdenství a pravda těm, kteříž smýšlejí dobré.

۲۳ 23 از هر مشقتی منفعت است، اما کلام لبها به فقر محض می‌انجامد.

Všeliké práce bývá zisk, ale slovo rtů jest jen k nouzi.

۲۴ 24 تاج حکیمان دولت ایشان است، اماحماقت احمقان حماقت محض است.

Koruna moudrých jest bohatství jejich, bláznovství pak bláznivých bláznovstvím.

۲۵ 25 شاهد امین جانها را نجات می‌بخشد، اما هرکه به دروغ تنطق می‌کند فریب محض است.

Vysvobozuje duše svědek pravdomluvný, ale lstivý mluví lež.

۲۶ 26 در ترس خداوند اعتماد قوی است، وفرزندان او را ملجا خواهد بود.

V bázni Hospodinově jestiť doufání silné, kterýž synům svým útočištěm bude.

۲۷ 27 ترس خداوند چشمه حیات‌است، تا ازدامهای موت اجتناب نمایند.

Bázeň Hospodinova jest pramen života, k vyhýbání se osídlům smrti.

۲۸ 28 جلال پادشاه از کثرت مخلوق است، وشکستگی سلطان از کمی مردم است.

Ve množství lidu jest sláva krále, ale v nedostatku lidu zahynutí vůdce.

۲۹ 29 کسی‌که دیرغضب باشد کثیرالفهم است، وکج خلق حماقت را به نصیب خود می‌برد.

Zpozdilý k hněvu hojně má rozumu, ale náhlý pronáší bláznovství.

۳۰ 30 دل آرام حیات بدن است، اما حسدپوسیدگی استخوانها است.

Život těla jest srdce zdravé, ale hnis v kostech jest závist.

۳۱ 31 هر‌که بر فقیر ظلم کند آفریننده خود راحقیر می‌شمارد، و هر‌که بر مسکین ترحم کند اورا تمجید می‌نماید.

Kdo utiská chudého, útržku činí Učiniteli jeho; ale ctí jej, kdož se slitovává nad chudým.

۳۲ 32 شریر از شرارت خود به زیر افکنده می‌شود، اما مرد عادل چون بمیرد اعتماد دارد.

Pro zlost svou odstrčen bývá bezbožný, ale naději má i při smrti své spravedlivý.

۳۳ 33 حکمت در دل مرد فهیم ساکن می‌شود، امادر اندرون جاهلان آشکار می‌گردد.

V srdci rozumného odpočívá moudrost, co pak jest u vnitřnosti bláznů, nezatají se.

۳۴ 34 عدالت قوم را رفیع می‌گرداند، اما گناه برای قوم، عار است.

Spravedlnost zvyšuje národ, ale hřích jest ku pohanění národům.

۳۵ 35 رضامندی پادشاه بر خادم عاقل است، اماغضب او بر پست فطرتان.

Laskav bývá král na služebníka rozumného, ale hněviv na toho, kterýž hanbu činí.