امثال 12

۱ 1 هر‌که تادیب را دوست می‌دارد معرفت را دوست می‌دارد، اما هر‌که از تنبیه نفرت کند وحشی است.

Qui aime l’instruction aime la connaissance, et qui hait la répréhension est stupide.

۲ 2 مرد نیکو رضامندی خداوند را تحصیل می‌نماید، اما او صاحب تدبیر فاسد را ملزم خواهد ساخت.

L’homme de bien obtient la faveur de par l’Éternel, mais l’homme qui fait des machinations, il le condamne.

۳ 3 انسان از بدی استوار نمی شود، اما ریشه عادلان جنبش نخواهد خورد.

L’homme n’est point affermi par la méchanceté, mais la racine des justes n’est pas ébranlée.

۴ 4 زن صالحه تاج شوهر خود می‌باشد، اما زنی که خجل سازد مثل پوسیدگی در استخوانهایش می‌باشد.

Une femme vertueuse est la couronne de son mari, mais celle qui fait honte est comme de la pourriture dans ses os.

۵ 5 فکرهای عادلان انصاف است، اما تدابیرشریران فریب است.

Les pensées des justes sont jugement, les desseins des méchants sont fraude.

۶ 6 سخنان شریران برای خون در کمین است، اما دهان راستان ایشان را رهایی می‌دهد.

Les paroles des méchants sont des embûches pour [verser] le sang, mais la bouche des hommes droits les délivrera.

۷ 7 شریران واژگون شده، نیست می‌شوند، اماخانه عادلان برقرار می‌ماند.

Renversez les méchants, et ils ne sont plus; mais la maison des justes demeure.

۸ 8 انسان برحسب عقلش ممدوح می‌شود، اماکج دلان خجل خواهند گشت.

Un homme est loué d’après sa prudence, mais le cœur perverti est en butte au mépris.

۹ 9 کسی‌که حقیر باشد و خادم داشته باشد، بهتراست از کسی‌که خویشتن را برافرازد و محتاج نان باشد.

Mieux vaut celui qui est d’humble condition, et qui a un serviteur, que celui qui fait l’important et qui manque de pain.

۱۰ 10 مرد عادل برای جان حیوان خود تفکرمی کند، اما رحمتهای شریران ستم کیشی است.

Le juste regarde à la vie de sa bête, mais les entrailles des méchants sont cruelles.

۱۱ 11 کسی‌که زمین خود را زرع کند از نان سیرخواهد شد، اما هر‌که اباطیل را پیروی نمایدناقص العقل است.

Celui qui laboure sa terre sera rassasié de pain, mais celui qui court après les fainéants est dépourvu de sens.

۱۲ 12 مرد شریر به شکار بدکاران طمع می‌ورزد، اما ریشه عادلان میوه می‌آورد.

Le méchant désire la proie des mauvaises gens, mais la racine des justes est productive.

۱۳ 13 در تقصیر لبها دام مهلک است، اما مردعادل از تنگی بیرون می‌آید.

Il y a un mauvais piège dans la transgression des lèvres, mais le juste sort de la détresse.

۱۴ 14 انسان از ثمره دهان خود از نیکویی سیرمی شود، و مکافات دست انسان به او رد خواهدشد.

Du fruit de sa bouche un homme est rassasié de biens, et on rendra à l’homme l’œuvre de ses mains.

۱۵ 15 راه احمق در نظر خودش راست است، اماهر‌که نصیحت را بشنود حکیم است.

La voie du fou est droite à ses yeux, mais celui qui écoute le conseil est sage.

۱۶ 16 غضب احمق فور آشکار می‌شود، اماخردمند خجالت را می‌پوشاند.

L’irritation du fou se connaît le jour même, mais l’homme avisé couvre sa honte.

۱۷ 17 هر‌که به راستی تنطق نماید عدالت را ظاهرمی کند، و شاهد دروغ، فریب را.

Celui qui dit la vérité annonce la justice, mais le faux témoin, la fraude.

۱۸ 18 هستند که مثل ضرب شمشیر حرفهای باطل می‌زنند، اما زبان حکیمان شفا می‌بخشد.

Il y a tel homme qui dit légèrement ce qui perce comme une épée, mais la langue des sages est santé.

۱۹ 19 لب راستگو تا به ابد استوار می‌ماند، اما زبان دروغگو طرفه العینی است.

La lèvre véridique est ferme pour toujours, mais la langue fausse n’est que pour un instant.

۲۰ 20 در دل هر‌که تدبیر فاسد کند فریب است، اما مشورت دهندگان صلح را شادمانی است.

La fraude est dans le cœur de ceux qui machinent le mal, mais il y a de la joie pour ceux qui conseillent la paix.

۲۱ 21 هیچ بدی به مرد صالح واقع نمی شود، اماشریران از بلا پر خواهند شد.

Aucun malheur n’arrive au juste, mais les méchants seront comblés de maux.

۲۲ 22 لبهای دروغگو نزد خداوند مکروه است، اما عاملان راستی پسندیده او هستند.

Les lèvres menteuses sont en abomination à l’Éternel, mais ceux qui pratiquent la fidélité lui sont agréables.

۲۳ 23 مرد زیرک علم را مخفی می‌دارد، اما دل احمقان حماقت را شایع می‌سازد.

L’homme avisé couvre la connaissance, mais le cœur des sots proclame la folie.

۲۴ 24 دست شخص زرنگ سلطنت خواهدنمود، اما مرد کاهل بندگی خواهد کرد.

La main des diligents dominera, mais la [main] paresseuse sera tributaire.

۲۵ 25 کدورت دل انسان، او را منحنی می‌سازد، اما سخن نیکو او را شادمان خواهد گردانید.

L’inquiétude dans le cœur d’un homme l’abat, mais une bonne parole le réjouit.

۲۶ 26 مرد عادل برای همسایه خود هادی می‌شود، اما راه شریران ایشان را گمراه می‌کند.

Le juste montre le chemin à son compagnon, mais la voie des méchants les fourvoie.

۲۷ 27 مرد کاهل شکار خود را بریان نمی کند، امازرنگی، توانگری گرانبهای انسان است.

Le paresseux ne rôtit pas sa chasse; mais les biens précieux de l’homme sont au diligent.

۲۸ 28 در طریق عدالت حیات‌است، و درگذرگاههایش موت نیست.

La vie est dans le sentier de la justice, et il n’y a pas de mort dans le chemin qu’elle trace.