امثال 12

۱ 1 هر‌که تادیب را دوست می‌دارد معرفت را دوست می‌دارد، اما هر‌که از تنبیه نفرت کند وحشی است.

喜爱管教的，就是喜爱知识； 恨恶责备的，却是畜类。

۲ 2 مرد نیکو رضامندی خداوند را تحصیل می‌نماید، اما او صاحب تدبیر فاسد را ملزم خواهد ساخت.

善人必蒙耶和华的恩惠； 设诡计的人，耶和华必定他的罪。

۳ 3 انسان از بدی استوار نمی شود، اما ریشه عادلان جنبش نخواهد خورد.

人靠恶行不能坚立； 义人的根必不动摇。

۴ 4 زن صالحه تاج شوهر خود می‌باشد، اما زنی که خجل سازد مثل پوسیدگی در استخوانهایش می‌باشد.

才德的妇人是丈夫的冠冕； 贻羞的妇人如同朽烂在她丈夫的骨中。

۵ 5 فکرهای عادلان انصاف است، اما تدابیرشریران فریب است.

义人的思念是公平； 恶人的计谋是诡诈。

۶ 6 سخنان شریران برای خون در کمین است، اما دهان راستان ایشان را رهایی می‌دهد.

恶人的言论是埋伏流人的血； 正直人的口必拯救人。

۷ 7 شریران واژگون شده، نیست می‌شوند، اماخانه عادلان برقرار می‌ماند.

恶人倾覆，归于无有； 义人的家必站得住。

۸ 8 انسان برحسب عقلش ممدوح می‌شود، اماکج دلان خجل خواهند گشت.

人必按自己的智慧被称赞； 心中乖谬的，必被藐视。

۹ 9 کسی‌که حقیر باشد و خادم داشته باشد، بهتراست از کسی‌که خویشتن را برافرازد و محتاج نان باشد.

被人轻贱，却有仆人， 强如自尊，缺少食物。

۱۰ 10 مرد عادل برای جان حیوان خود تفکرمی کند، اما رحمتهای شریران ستم کیشی است.

义人顾惜他牲畜的命； 恶人的怜悯也是残忍。

۱۱ 11 کسی‌که زمین خود را زرع کند از نان سیرخواهد شد، اما هر‌که اباطیل را پیروی نمایدناقص العقل است.

耕种自己田地的，必得饱食； 追随虚浮的，却是无知。

۱۲ 12 مرد شریر به شکار بدکاران طمع می‌ورزد، اما ریشه عادلان میوه می‌آورد.

恶人想得坏人的网罗； 义人的根得以结实。

۱۳ 13 در تقصیر لبها دام مهلک است، اما مردعادل از تنگی بیرون می‌آید.

恶人嘴中的过错是自己的网罗； 但义人必脱离患难。

۱۴ 14 انسان از ثمره دهان خود از نیکویی سیرمی شود، و مکافات دست انسان به او رد خواهدشد.

人因口所结的果子，必饱得美福； 人手所做的，必为自己的报应。

۱۵ 15 راه احمق در نظر خودش راست است، اماهر‌که نصیحت را بشنود حکیم است.

愚妄人所行的，在自己眼中看为正直； 惟智慧人肯听人的劝教。

۱۶ 16 غضب احمق فور آشکار می‌شود، اماخردمند خجالت را می‌پوشاند.

愚妄人的恼怒立时显露； 通达人能忍辱藏羞。

۱۷ 17 هر‌که به راستی تنطق نماید عدالت را ظاهرمی کند، و شاهد دروغ، فریب را.

说出真话的，显明公义； 作假见证的，显出诡诈。

۱۸ 18 هستند که مثل ضرب شمشیر حرفهای باطل می‌زنند، اما زبان حکیمان شفا می‌بخشد.

说话浮躁的，如刀刺人； 智慧人的舌头却为医人的良药。

۱۹ 19 لب راستگو تا به ابد استوار می‌ماند، اما زبان دروغگو طرفه العینی است.

口吐真言，永远坚立； 舌说谎话，只存片时。

۲۰ 20 در دل هر‌که تدبیر فاسد کند فریب است، اما مشورت دهندگان صلح را شادمانی است.

图谋恶事的，心存诡诈； 劝人和睦的，便得喜乐。

۲۱ 21 هیچ بدی به مرد صالح واقع نمی شود، اماشریران از بلا پر خواهند شد.

义人不遭灾害；恶人满受祸患。

۲۲ 22 لبهای دروغگو نزد خداوند مکروه است، اما عاملان راستی پسندیده او هستند.

说谎言的嘴为耶和华所憎恶； 行事诚实的，为他所喜悦。

۲۳ 23 مرد زیرک علم را مخفی می‌دارد، اما دل احمقان حماقت را شایع می‌سازد.

通达人隐藏知识； 愚昧人的心彰显愚昧。

۲۴ 24 دست شخص زرنگ سلطنت خواهدنمود، اما مرد کاهل بندگی خواهد کرد.

殷勤人的手必掌权； 懒惰的人必服苦。

۲۵ 25 کدورت دل انسان، او را منحنی می‌سازد، اما سخن نیکو او را شادمان خواهد گردانید.

人心忧虑，屈而不伸； 一句良言，使心欢乐。

۲۶ 26 مرد عادل برای همسایه خود هادی می‌شود، اما راه شریران ایشان را گمراه می‌کند.

义人引导他的邻舍； 恶人的道叫人失迷。

۲۷ 27 مرد کاهل شکار خود را بریان نمی کند، امازرنگی، توانگری گرانبهای انسان است.

懒惰的人不烤打猎所得的； 殷勤的人却得宝贵的财物。

۲۸ 28 در طریق عدالت حیات‌است، و درگذرگاههایش موت نیست.

在公义的道上有生命； 其路之中并无死亡。