اعداد 24

۱ 1 و چون بلعام دید که اسرائیل را برکت دادن به نظر خداوند پسند می‌آید، مثل دفعه های پیش برای طلبیدن افسون نرفت، بلکه به سوی صحرا توجه نمود.

Angraeng mah Israel kaminawk tahamhoihaih paek han koeh, tito Balaam mah panoek naah, hmacawnhaih hnuk hanah, canghniah caeh ih baktih toengah caeh ai ah, a mikhmai to praezaek bangah paqoi ving.

۲ 2 و بلعام چشمان خودرا بلند کرده، اسرائیل را دید که موافق اسباط خودساکن می‌بودند. و روح خدا بر او نازل شد.

Balaam mah khet naah, angmacae acaeng maeto pacoeng maeto nawnto amkhueng Israel kaminawk to a hnuk; to naah Sithaw ih Muithla a nuiah phak.

۳ 3 پس مثل خود را آورده، گفت: «وحی بلعام بن بعور. وحی آن مردی که چشمانش باز شد.

Anih mah taphong han ih patahhaih lok to lak moe, mik amtueng, Beor capa Balaam ih lok;

۴ 4 وحی آن کسی‌که سخنان خدا را شنید. و رویای قادرمطلق را مشاهده نمود. آنکه بیفتاد و چشمان اوگشاده گردید.

long ah amtimh pacoengah, mik kamtueng, thacak Angraeng hnuksakhaih hnukung, Sithaw mah thuih ih lok thaih kami mah thuih ih lok loe,

۵ 5 چه زیباست خیمه های تو‌ای یعقوب! و مسکنهای تو‌ای اسرائیل!

Aw Jakob, na ohhaih imnawk loe kawkruk maw hoih, Aw Israel, na kahni im loe kawkruk maw hoih!

۶ 6 مثل وادیهای کشیده شده، مثل باغها بر کنار رودخانه، مثل درختان عود که خداوند غرس نموده باشد، ومثل سروهای آزاد نزد جویهای آب.

Nang loe kawk parai azawnnawk, tuipui taengah kaom takhanawk, Angraeng mah thling ih thingnawk hoi tui taengah amprawk sidar thingnawk baktiah na oh o.

۷ 7 آب ازدلوهایش ریخته خواهد شد. و بذر او در آبهای بسیار خواهد بود. و پادشاه او از اجاج بلندتر، ومملکت او برافراشته خواهد شد.

Anih loe a tui tabu thung hoiah tui to krai ueloe, anih ih aanmunawk loe kapop tui ahmuen ah krah o tih; anih ih siangpahrang loe Agag pongah len kue ueloe, a ukhaih prae doeh kasang ah pakoehhaih om tih.

۸ 8 خدا او را ازمصر بیرون آورد. او را شاخها مثل گاو وحشی است. امتهای دشمنان خود را خواهد بلعید و استخوانهای ایشان را خواهد شکست و ایشان رابه تیرهای خود خواهد دوخت.

Sithaw mah anih to Izip prae thung hoiah zaeh, anih loe kokno baktiah thacak; anih mah a misa ah kaom prae kaminawk to paaeh ueloe, nihcae ih ahuhnawk to khaek pae tih; angmah ih kalii hoiah nihcae to kat tih.

۹ 9 مثل شیر نرخود را جمع کرده، خوابید. و مثل شیر ماده کیست که او را برانگیزاند؟ مبارک باد هر‌که تو رابرکت دهد. و ملعون باد هر‌که تو را لعنت نماید!»

Anih loe kaipui baktiah caeh moe, kalen kaipui baktiah tabok; anih to mi mah maw pathawk thai tih? Nang tahamhoihaih paek kami loe, tahamhoihaih tongh ueloe, nang tangoeng kami loe tangoeng ah om tih, tiah a naa.

۱۰ 10 پس خشم بالاق بر بلعام افروخته شده، هردو دست خود را بر هم زد و بالاق به بلعام گفت: «تو را خواندم تا دشمنانم را لعنت کنی و اینک این سه مرتبه ایشان را برکت تمام دادی.

Balak mah Balaam to palungphui thuih, a ban tabaeng phang pacoengah, Balak mah Balaam khaeah, Ka misanawk tangoeng hanah kang kawk, toe khenah, nihcae to vai thumto tahamhoihaih na paek lat.

۱۱ 11 پس الان به‌جای خود فرار کن! گفتم که تو را احترام تمام نمایم. همانا خداوند تو را از احترام بازداشته است.»

To pongah vaihi na ohhaih ahmuen ah cawn lai ah; nang hae kasang ah kang suek han, tiah poekhaih ka tawnh; toe khenah, to tiah oh han ai ah Angraeng mah pakaa ving boeh, tiah a naa.

۱۲ 12 بلعام به بالاق گفت آیا به رسولانی که نزد من فرستاده بودی نیز نگفتم:

Balaam mah Balak khaeah, Nang patoeh ih laicaehnawk khaeah,

۱۳ 13 که اگر بالاق خانه خود را پر از نقره و طلا به من بدهد، نمی توانم از فرمان خداوند تجاوز نموده، از دل خود نیک یا بد بکنم بلکه آنچه خداوند به من گوید آن را خواهم گفت؟

Balak mah sui hoi sum kanglung koimongah suek ih angmah ih siangpahrang im to na paek langlacadoeh, Angraeng mah paek ih lok pong kamtlai ah, kasae hmuen ah maw, to tih ai boeh loe kahoih hmuen ah maw, ka poekhaih to ka thui cop mak ai; Angraeng mah thuih ih lok khue ni ka thuih han, tiah ka thuih boeh na ai maw?

۱۴ 14 و الان اینک نزدقوم خود می‌روم. بیا تا تو را اعلام نمایم که این قوم با قوم تو در ایام آخر چه خواهند کرد.

Khenah, vaihi loe kaimah ih kaminawk khaeah ka caeh han boeh; to pongah angzo ah; hae kaminawk mah hmabang ah nang ih kaminawk nuiah timaw sah o tih, tito kang thuih han, tiah a naa.

۱۵ 15 پس مثل خود را آورده، گفت: «وحی بلعام بن بعور. وحی آن مردی که چشمانش بازشد.

Anih mah taphong han ih patahhaih lok to lak moe, mik kamtueng, Beor capa Balaam mah thuih ih lok;

۱۶ 16 وحی آن کسی‌که سخنان خدا را شنید. ومعرفت حضرت اعلی را دانست. و رویای قادرمطلق را مشاهده نمود. آنکه بیفتاد و چشمان اوگشوده گردید.

long ah amtimh pacoengah, mik kamtueng, thacak Angraeng hnuksakhaih hnukung, Kasang koek Sithaw palunghahaih panoekkung mah thuih ih lok loe,

۱۷ 17 او را خواهم دید لیکن نه الان. اورا مشاهده خواهم نمود اما نزدیک نی. ستاره‌ای از یعقوب طلوع خواهد کرد و عصایی از اسرائیل خواهد برخاست و اطراف موآب را خواهدشکست. و جمیع ابنای فتنه را هلاک خواهدساخت.

anih to ka hnu tih, toe vaihi ka hnu mak ai vop; anih to ka khet han, toe atue loe anghnai ai vop; Jakob acaeng thung hoiah cakaeh maeto tacawt ueloe, Israel thung hoiah angraeng cunghet maeto angthawk tahang tih; anih mah Moab prae taki taket khoek to tuh ueloe, Sheth capanawk to amrosak boih tih.

۱۸ 18 و ادوم ملک او خواهد شد ودشمنانش (اهل ) سعیر، مملوک او خواهندگردید. و اسرائیل به شجاعت عمل خواهد نمود.

Edom prae to la ueloe, Seir mae doeh anih ih misanawk mah la o tih; toe Israel loe misahoihaih hoiah thacak aep aep tih.

۱۹ 19 و کسی‌که از یعقوب ظاهر می‌شود، سلطنت خواهد نمود. و بقیه اهل شهر را هلاک خواهدساخت.»

Jakob thung hoiah ukkung maeto tacawt ueloe, vangpui thungah anghmat kaminawk to hum tih, tiah a naa.

۲۰ 20 و به عمالقه نظر انداخته، مثل خود راآورده، گفت: «عمالیق اول امتها بود، اما آخر اومنتهی به هلاکت است.»

Balaam mah Amalek to khet moe, patahhaih lok to a thuih; acaeng kaminawk boih thungah Amalek loe hmaloe koek ah oh; toe anih loe hnukkhuem koek ah amro tih, tiah a naa.

۲۱ 21 و بر قینیان نظر انداخته، مثل خود را آورد وگفت: «مسکن تو مستحکم و آشیانه تو بر صخره نهاده (شده است ).

To pacoengah Ken kaminawk to a khet moe, patahhaih lok to a thuih; na ohhaih ahmuen loe caak moe, tabu doeh lungsong nuiah na boh,

۲۲ 22 لیکن قاین تباه خواهد شد، تا وقتی که آشور تو را به اسیری ببرد.»

toe Ken kaminawk loe, Ashur ukkung mah tamna ah naeh ueloe, anghma angtaa o tih.

۲۳ 23 پس مثل خود را آورده، گفت: «وای! چون خدا این را می‌کند، کیست که زنده بماند؟

To pacoengah taphong han ih patahhaih lok to lak moe, Ala, Sithaw mah hae hmuen sak naah mi maw hing thai tih?

۲۴ 24 وکشتیها از جانب کتیم آمده، آشور را ذلیل خواهند ساخت، و عابر را ذلیل خواهند گردانید، و او نیز به هلاکت خواهد رسید.»

Kittim tui taeng hoiah palongpuinawk angzo o ueloe, nihcae mah Asshur hoi Eber to pazawk tih; toe angmacae doeh amro tih, tiah a naa.

۲۵ 25 و بلعام برخاسته، روانه شده، به‌جای خودرفت و بالاق نیز راه خود را پیش گرفت.

Balaam loe angthawk tahang moe, angmah im ah amlaem, to pacoengah Balak doeh angmah ih loklam ah caeh toeng.