و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت: | ۱ 1 |
וידבר יהוה אל משה לאמר |
«برای خود دو کرنای نقره بساز، آنهارا از چرخکاری درست کن، و آنها را بجهت خواندن جماعت و کوچیدن اردو بکار ببر. | ۲ 2 |
עשה לך שתי חצוצרת כסף--מקשה תעשה אתם והיו לך למקרא העדה ולמסע את המחנות |
وچون آنها را بنوازند تمامی جماعت نزد تو به درخیمه اجتماع جمع شوند. | ۳ 3 |
ותקעו בהן--ונועדו אליך כל העדה אל פתח אהל מועד |
و چون یکی رابنوازند، سروران و روسای هزاره های اسرائیل نزد تو جمع شوند. | ۴ 4 |
ואם באחת יתקעו--ונועדו אליך הנשיאים ראשי אלפי ישראל |
و چون تیز آهنگ بنوازیدمحله هایی که به طرف مشرق جا دارند، کوچ بکنند. | ۵ 5 |
ותקעתם תרועה--ונסעו המחנות החנים קדמה |
و چون مرتبه دوم تیز آهنگ بنوازید، محله هایی که به طرف جنوب جا دارند کوچ کنند؛ بجهت کوچ دادن ایشان تیز آهنگ بنوازند. | ۶ 6 |
ותקעתם תרועה שנית--ונסעו המחנות החנים תימנה תרועה יתקעו למסעיהם |
و بجهت جمع کردن جماعت بنوازید، لیکن تیزآهنگ منوازید. | ۷ 7 |
ובהקהיל את הקהל--תתקעו ולא תריעו |
«و بنی هارون کهنه، کرناها را بنوازند. این برای شما در نسلهای شما فریضه ابدی باشد. | ۸ 8 |
ובני אהרן הכהנים יתקעו בחצצרות והיו לכם לחקת עולם לדרתיכם |
وچون در زمین خود برای مقاتله با دشمنی که برشما تعدی مینمایند میروید، کرناها را تیزآهنگ بنوازید، پس به حضور یهوه خدای خودبیاد آورده خواهید شد، و از دشمنان خود نجات خواهید یافت. | ۹ 9 |
וכי תבאו מלחמה בארצכם על הצר הצרר אתכם--והרעתם בחצצרת ונזכרתם לפני יהוה אלהיכם ונושעתם מאיביכם |
و در روز شادی خود و درعیدها و در اول ماه های خود کرناها را برقربانی های سوختنی و ذبایح سلامتی خودبنوازید، تا برای شما به حضور خدای شمایادگاری باشد. من یهوه خدای شما هستم.» | ۱۰ 10 |
וביום שמחתכם ובמועדיכם ובראשי חדשיכם--ותקעתם בחצצרת על עלתיכם ועל זבחי שלמיכם והיו לכם לזכרון לפני אלהיכם אני יהוה אלהיכם |
و واقع شد در روز بیستم ماه دوم سال دوم که ابر از بالای خیمه شهادت برداشته شد، | ۱۱ 11 |
ויהי בשנה השנית בחדש השני--בעשרים בחדש נעלה הענן מעל משכן העדת |
وبنیاسرائیل به مراحل خود از صحرای سینا کوچ کردند، و ابر در صحرای فاران ساکن شد، | ۱۲ 12 |
ויסעו בני ישראל למסעיהם ממדבר סיני וישכן הענן במדבר פארן |
وایشان اول به فرمان خداوند به واسطه موسی کوچ کردند. | ۱۳ 13 |
ויסעו בראשנה על פי יהוה ביד משה |
و علم محله بنی یهودا، اول با افواج ایشان روانه شد، و بر فوج او نحشون بن عمیناداب بود. | ۱۴ 14 |
ויסע דגל מחנה בני יהודה בראשנה--לצבאתם ועל צבאו--נחשון בן עמינדב |
و بر فوج سبط بنی یساکار، نتنائیل بن صوغر. | ۱۵ 15 |
ועל צבא--מטה בני יששכר נתנאל בן צוער |
و بر فوج سبط بنی زبولون، الیاب بن حیلون. | ۱۶ 16 |
ועל צבא--מטה בני זבולן אליאב בן חלן |
پس مسکن را پایین آوردند و بنی جرشون وبنی مراری که حاملان مسکن بودند، کوچ کردند. | ۱۷ 17 |
והורד המשכן ונסעו בני גרשון ובני מררי נשאי המשכן |
و علم محله روبین با افواج ایشان روانه شد، و بر فوج او الیصور بن شدیئور بود. | ۱۸ 18 |
ונסע דגל מחנה ראובן--לצבאתם ועל צבאו--אליצור בן שדיאור |
و بر فوج سبط بنی شمعون، شلومیئیل بن صوریشدای. | ۱۹ 19 |
ועל צבא--מטה בני שמעון שלמיאל בן צורישדי |
و بر فوج سبط بنی جاد، الیاساف بن دعوئیل. | ۲۰ 20 |
ועל צבא מטה בני גד אליסף בן דעואל |
پس قهاتیان که حاملان قدس بودند، کوچ کردند و پیش از رسیدن ایشان، آنها مسکن را برپاداشتند. | ۲۱ 21 |
ונסעו הקהתים נשאי המקדש והקימו את המשכן עד באם |
پس علم محله بنی افرایم با افواج ایشان روانه شد، و بر فوج او الیشمع بن عمیهود بود. | ۲۲ 22 |
ונסע דגל מחנה בני אפרים--לצבאתם ועל צבאו--אלישמע בן עמיהוד |
و بر فوج سبط بنی منسی، جملیئیل بن فدهصور. | ۲۳ 23 |
ועל צבא--מטה בני מנשה גמליאל בן פדהצור |
و بر فوج سبط بنی بنیامین، ابیدان بن جدعونی. | ۲۴ 24 |
ועל צבא--מטה בני בנימן אבידן בן גדעוני |
پس علم محله بنی دان که موخر همه محلهها بود با افواج ایشان روانه شد، و بر فوج اواخیعزر بن عمیشدای بود. | ۲۵ 25 |
ונסע דגל מחנה בני דן--מאסף לכל המחנת לצבאתם ועל צבאו--אחיעזר בן עמישדי |
و بر فوج سبطبنی اشیر، فجعیئیل بن عکران. | ۲۶ 26 |
ועל צבא--מטה בני אשר פגעיאל בן עכרן |
و بر فوج سبطبنی نفتالی، اخیرع بن عینان. | ۲۷ 27 |
ועל צבא--מטה בני נפתלי אחירע בן עינן |
این بود مراحل بنیاسرائیل با افواج ایشان. پس کوچ کردند. | ۲۸ 28 |
אלה מסעי בני ישראל לצבאתם ויסעו |
و موسی به حوباب بن رعوئیل مدیانی که برادرزن موسی بود، گفت: «ما به مکانی که خداوند درباره آن گفته است که آن را به شماخواهم بخشید کوچ میکنیم، همراه ما بیا و بتواحسان خواهیم نمود، چونکه خداوند درباره اسرائیل نیکو گفته است.» | ۲۹ 29 |
ויאמר משה לחבב בן רעואל המדיני חתן משה נסעים אנחנו אל המקום אשר אמר יהוה אתו אתן לכם לכה אתנו והטבנו לך כי יהוה דבר טוב על ישראל |
او وی را گفت: «نمی آیم، بلکه به زمین و به خاندان خود خواهم رفت.» | ۳۰ 30 |
ויאמר אליו לא אלך כי אם אל ארצי ואל מולדתי אלך |
گفت: «ما را ترک مکن زیرا چونکه تو منازل ما را در صحرا میدانی، بجهت ما مثل چشم خواهی بود. | ۳۱ 31 |
ויאמר אל נא תעזב אתנו כי על כן ידעת חנתנו במדבר והיית לנו לעינים |
و اگر همراه ما بیایی، هر احسانی که خداوند بر ما بنماید، همان را بر تو خواهیم نمود.» | ۳۲ 32 |
והיה כי תלך עמנו והיה הטוב ההוא אשר ייטיב יהוה עמנו--והטבנו לך |
و از کوه خداوند سفر سه روزه کوچ کردند، و تابوت عهد خداوند سفر سه روزه پیش روی ایشان رفت تا آرامگاهی برای ایشان بطلبد. | ۳۳ 33 |
ויסעו מהר יהוה דרך שלשת ימים וארון ברית יהוה נסע לפניהם דרך שלשת ימים לתור להם מנוחה |
و ابر خداوند در روز بالای سر ایشان بود، و وقتی که از لشکرگاه روانه میشدند. | ۳۴ 34 |
וענן יהוה עליהם יומם בנסעם מן המחנה ] |
و چون تابوت روانه میشد، موسی میگفت: «ای خداوند برخیز و دشمنانت پراکنده شوند و مبغضانت از حضور تو منهزم گردند.» | ۳۵ 35 |
ויהי בנסע הארן ויאמר משה קומה יהוה ויפצו איביך וינסו משנאיך מפניך |
و چون فرود میآمد، میگفت: «ای خداوند نزد هزاران هزار اسرائیل رجوع نما.» | ۳۶ 36 |
ובנחה יאמר שובה יהוה רבבות אלפי ישראל ] |