مرقس 8
| و در آن ایام باز جمعیت، بسیار شده و خوراکی نداشتند. عیسی شاگردان خود راپیش طلبیده، به ایشان گفت: | ۱ 1 |
Il arriva encore une fois, vers cette époque, que la foule étant très nombreuse et n'ayant pas de quoi manger, Jésus appela les disciples et leur dit:
| «بر این گروه دلم بسوخت زیرا الان سه روز است که با من می‌باشندو هیچ خوراک ندارند. | ۲ 2 |
«J'ai compassion de cette multitude; voici déjà trois jours qu'ils ne me quittent pas et ils n'ont pas de quoi manger.
| و هرگاه ایشان را گرسنه به خانه های خود برگردانم، هرآینه در راه ضعف کنند، زیرا که بعضی از ایشان از راه دور آمده‌اند.» | ۳ 3 |
Si je les renvoie chez eux à jeun, ils tomberont en défaillance sur la route; quelques-uns d'entre eux sont venus de loin.»
| شاگردانش وی را جواب دادند: «از کجا کسی می‌تواند اینها را در این صحرا از نان سیر گرداند؟» | ۴ 4 |
Ses disciples lui répondirent: «Où pourrait-on, au milieu de ce désert, trouver des pains pour les rassasier?» —
| از ایشان پرسید: «چند نان دارید؟» گفتند: «هفت.» | ۵ 5 |
«Combien de pains avez-vous?» leur demanda Jésus. — «Sept», dirent-ils.
| پس جماعت را فرمود تا بر زمین بنشینند؛ و آن هفت نان را گرفته، شکر نمود و پاره کرده، به شاگردان خود داد تا پیش مردم گذارند. پس نزد آن گروه نهادند. | ۶ 6 |
Il donna ordre à la foule de s'asseoir par terre. Prenant ensuite les sept pains et rendant grâces, il les rompit et les donna à ses disciples pour qu'ils en fissent la distribution; et ils les distribuèrent à la multitude.
| و چند ماهی کوچک نیز داشتند. آنها را نیز برکت داده، فرمود تا پیش ایشان نهند. | ۷ 7 |
Ils avaient encore quelques poissons. Jésus les bénit aussi et les fit distribuer.
| پس خورده، سیر شدند و هفت زنبیل پر از پاره های باقی‌مانده برداشتند. | ۸ 8 |
Tous mangèrent et furent rassasiés. Des morceaux qui restèrent on emporta sept corbeilles;
| و عددخورندگان قریب به چهار هزار بود. پس ایشان رامرخص فرمود. | ۹ 9 |
or ils étaient quatre mille environ. Ensuite Jésus les congédia.
| و بی‌درنگ با شاگردان به کشتی سوار شده، به نواحی دلمانوته آمد. | ۱۰ 10 |
Immédiatement après, il monta dans la barque avec ses disciples il et se rendit dans le pays de Dalmanutha,
| و فریسیان بیرون آمده، با وی به مباحثه شروع کردند. و از راه امتحان آیتی آسمانی از او خواستند. | ۱۱ 11 |
où survinrent les Pharisiens qui se mirent à discuter avec lui, lui demandant un signe venant du ciel; c'était pour le mettre à l'épreuve.
| او از دل آهی کشیده، گفت: «از برای چه این فرقه آیتی می‌خواهند؟ هرآینه به شما می‌گویم آیتی بدین فرقه عطا نخواهد شد.» | ۱۲ 12 |
Quant à lui, il dit en soupirant du plus profond de son coeur: «Pourquoi cette race-là demande-t-elle un signe? Je vous le dis en vérité, à cette race-là il ne sera point donné de signe!»
| پس ایشان را گذارد و باز به کشتی سوارشده، به کناره دیگر عبور نمود. | ۱۳ 13 |
Il les laissa, remonta, dans la barque et passa sur l'autre rive.
| و فراموش کردند که نان بردارند و با خود در کشتی جز یک نان نداشتند. | ۱۴ 14 |
Or ils oublièrent de prendre des pains; ils n'en avaient qu'un seul avec eux dans la barque;
| آنگاه ایشان را قدغن فرمود که «باخبر باشید و از خمیر مایه فریسیان و خمیرمایه هیرودیس احتیاط کنید!» | ۱۵ 15 |
et comme Jésus leur adressait cette recommandation: «Faites bien attention, prenez bien garde au levain des Pharisiens et à celui d'Hérode», —
| ایشان با خوداندیشیده، گفتند: «از آن است که نان نداریم.» | ۱۶ 16 |
ils se communiquèrent leurs pensées: «C'est parce que nous n'avons pas de pains!»
| عیسی فهم کرده، بدیشان گفت: «چرا فکرمی کنید از آنجهت که نان ندارید؟ آیا هنوزنفهمیده و درک نکرده‌اید و تا حال دل شما سخت است؟ | ۱۷ 17 |
Jésus, le sachant, leur dit: «Comment pouvez-vous penser aux pains que vous n'avez pas? N'avez-vous donc encore ni compréhension, ni intelligence? Votre coeur est-il toujours aveuglés?
| آیا چشم داشته نمی بینید و گوش داشته نمی شنوید و به یاد ندارید؟ | ۱۸ 18 |
Vous avez des yeux, vous ne voyez pas! Vous avez des oreilles, vous n'entendez pas! Vous n'avez pas de mémoire!
| وقتی که پنج نان را برای پنج هزار نفر پاره کردم، چند سبدپر از پاره‌ها برداشتید؟» بدو گفتند: «دوازده.» | ۱۹ 19 |
Quand j'ai rompu les cinq pains pour les cinq mille hommes, combien de paniers pleins de morceaux avez-vous emportés?» — «Douze», répondirent-ils. —
| «و وقتی که هفت نان را بجهت چهار هزار کس؛ پس زنبیل پر از ریزه‌ها برداشتید؟» گفتندش: «هفت.» | ۲۰ 20 |
«Et quand j'ai rompu les sept pains pour les quatre mille hommes, combien de corbeilles avez-vous remplies de morceaux et avez-vous emportées?» — «Sept», répondirent-ils. —
| پس بدیشان گفت: «چرا نمی فهمید؟» | ۲۱ 21 |
Il reprit: «Est-ce que vous ne comprenez pas encore?»
| چون به بیت صیدا آمد، شخصی کور را نزد او آوردند و التماس نمودند که او را لمس نماید. | ۲۲ 22 |
Ils arrivèrent à Bethsaïda; on lui amena un aveugle et on le pria de le toucher.
| پس دست آن کور را گرفته، او را از قریه بیرون برد و آب دهان بر چشمان او افکنده، و دست بر اوگذارده از او پرسید که «چیزی می‌بینی؟» | ۲۳ 23 |
Prenant cet homme par la main, il le conduisit hors du village. Puis il lui mit de la salive sur les yeux, posa les mains sur lui et lui demanda s'il commençait à voir.
| اوبالا نگریسته، گفت: «مردمان را خرامان، چون درختها می‌بینم.» | ۲۴ 24 |
Celui-ci regarda et répondit: «J'aperçois des hommes, parce que je vois comme des arbres qui marchent.»
| پس بار دیگر دستهای خودرا بر چشمان او گذارده، او را فرمود تا بالانگریست و صحیح گشته، همه‌چیز را به خوبی دید. | ۲۵ 25 |
Alors Jésus posa encore une fois ses mains sur les yeux de l'aveugle, qui regarda: il était guéri; il apercevait distinctement toutes choses.
| پس او را به خانه‌اش فرستاده، گفت: «داخل ده مشو و هیچ‌کس را در آن جا خبر مده.» | ۲۶ 26 |
Jésus le renvoya dans sa maison en lui disant: «Ne rentre pas dans le village.»
| و عیسی با شاگردان خود به دهات قیصریه فیلپس رفت. و در راه از شاگردانش پرسیده، گفت که «مردم مرا که می‌دانند؟» | ۲۷ 27 |
Jésus s'en alla, accompagné de ses disciples, vers les villages voisins de Césarée de Philippe. Durant la route, il interrogea ses disciples; il leur dit: «Qui dit-on que je suis?»
| ایشان جواب دادند که «یحیی تعمید‌دهنده و بعضی الیاس وبعضی یکی از انبیا.» | ۲۸ 28 |
Ils lui répondirent: «Les uns, que tu es Jean Baptiste; les autres, Élie; d'autres encore, l'un des prophètes.»
| او از ایشان پرسید: «شمامرا که می‌دانید؟» پطرس در جواب او گفت: «تومسیح هستی.» | ۲۹ 29 |
«Mais vous, reprit-il, qui dites-vous que je suis?» Pierre répondit par ces mots: «Tu es le Christ.»
| پس ایشان را فرمود که «هیچ‌کس را از او خبر ندهند.» | ۳۰ 30 |
Il leur défendit expressément de parler de lui à qui que ce soit.
| آنگاه ایشان را تعلیم دادن آغاز کرد که «لازم است پسر انسان بسیار زحمت کشد و ازمشایخ و روسای کهنه و کاتبان رد شود و کشته شده، بعد از سه روز برخیزد.» | ۳۱ 31 |
Puis il commença à leur apprendre qu'il lui fallait, lui, le Fils de l'homme: — beaucoup souffrir; — être rejeté par les Anciens, les chefs des prêtres et les Scribes; — être mis à mort; — ressusciter au bout de trois jours.
| و چون این کلام را علانیه فرمود، پطرس او را گرفته، به منع کردن شروع نمود. | ۳۲ 32 |
Il exposait tout cela très clairement. Le tirant alors à l'écart, Pierre se mit à le reprendre.
| اما او برگشته، به شاگردان خودنگریسته، پطرس را نهیب داد و گفت: «ای شیطان از من دور شو، زیرا امور الهی را اندیشه نمی کنی بلکه چیزهای انسانی را.» | ۳۳ 33 |
Mais lui, se retournant et regardant ses disciples, reprit sévèrement Pierre, lui disant: «Va-t'en! Arrière de moi, Satan! parce que tes pensées ne sont pas de Dieu, mais des hommes.»
| پس مردم را با شاگردان خود خوانده، گفت: «هر‌که خواهد از عقب من آید، خویشتن را انکارکند و صلیب خود را برداشته، مرا متابعت نماید. | ۳۴ 34 |
Ayant appelé à lui la foule, ainsi que ses disciples, il leur dit: «Si quelqu'un veut venir derrière moi et me suivre, qu'il renonce à lui-même, qu'il porte sa croix et qu'il me suive.
| زیرا هر‌که خواهد جان خود را نجات دهد، آن را هلاک سازد؛ و هر‌که جان خود را بجهت من وانجیل بر باد دهد آن را برهاند. | ۳۵ 35 |
Celui qui voudra sauver sa vie, la perdra; et il sauvera sa vie, celui qui l'aura perdue à cause de moi et de l'Évangile.
| زیراکه شخص را چه سود دارد هر گاه تمام دنیا را ببرد و نفس خود را ببازد؟ | ۳۶ 36 |
A quoi servira-t-il à un homme de gagner le monde entier s'il perd sa vie?
| یا آنکه آدمی چه چیز را به عوض جان خود بدهد؟ | ۳۷ 37 |
Qu'est-ce qu'il donnera en échange de sa vie?
| زیرا هر‌که در این فرقه زناکار و خطاکار از من و سخنان من شرمنده شود، پسر انسان نیز وقتی که با فرشتگان مقدس درجلال پدر خویش آید، از او شرمنده خواهدگردید.» | ۳۸ 38 |
De celui qui, au sein de cette génération adultère et pécheresse, aura eu honte de moi et de mes paroles, le Fils de l'homme aura honte à son tour, quand il viendra dans la gloire de son Père avec les saints anges!»
