مرقس 11

۱ 1 و چون نزدیک به اورشلیم به بیت‌فاجی و بیت عنیا بر کوه زیتون رسیدند، دو نفراز شاگردان خود را فرستاده،

When they had almost reached Jerusalem, as far as Bethphage and Bethany, near the Mount of Olives, Jesus sent on two of his disciples.

۲ 2 بدیشان گفت: «بدین قریه‌ای که پیش روی شما است بروید وچون وارد آن شدید، درساعت کره الاغی را بسته خواهید یافت که تا به حال هیچ‌کس بر آن سوارنشده؛ آن را باز کرده، بیاورید.

‘Go to the village facing you,’ he said, ‘and, as soon as you get there, you will find a foal tethered, which no one has ever ridden; untie it, and bring it.

۳ 3 و هرگاه کسی به شما گوید چرا چنین می‌کنید، گویید خداوندبدین احتیاج دارد؛ بی‌تامل آن را به اینجا خواهدفرستاد.»

And, if anyone says to you “Why are you doing that?”, say “The Master wants it, and will be sure to send it back here at once.”’

۴ 4 پس رفته کره‌ای بیرون دروازه درشارع عام بسته یافتند و آن را باز می‌کردند،

The two disciples went, and, finding a foal tethered outside a door in the street, they untied it.

۵ 5 که بعضی از حاضرین بدیشان گفتند: «چه‌کار داریدکه کره را باز می‌کنید؟»

Some of the bystanders said to them, ‘What are you doing, untying the foal?’

۶ 6 آن دو نفر چنانکه عیسی فرموده بود، بدیشان گفتند. پس ایشان را اجازت دادند.

And the two disciples answered as Jesus had told them; and they allowed them to go.

۷ 7 آنگاه کره را به نزد عیسی آورده، رخت خود را بر آن افکندند تا بر آن سوار شد.

Then they brought the foal to Jesus, and, when they had laid their cloaks on it, he seated himself on it.

۸ 8 وبسیاری رختهای خود و بعضی شاخه‌ها ازدرختان بریده، بر راه گسترانیدند.

Many of the people spread their cloaks on the road, while some strewed boughs which they had cut from the fields;

۹ 9 و آنانی که پیش و پس می‌رفتند، فریادکنان می‌گفتند: «هوشیعانا، مبارک باد کسی‌که به نام خداوندمی آید.

and those who led the way, as well as those who followed, kept shouting, ‘God save him! Blessed is He who comes in the name of the Lord!

۱۰ 10 مبارک باد ملکوت پدر ما داود که می‌آید به اسم خداوند. هوشیعانا در اعلی علیین.»

Blessed is the coming kingdom of our father David! God save him from on high!’

۱۱ 11 و عیسی وارد اورشلیم شده، به هیکل درآمد وبه همه‌چیز ملاحظه نمود. چون وقت شام شد باآن دوازده به بیت عنیا رفت.

Jesus entered Jerusalem, and went into the Temple Courts; and, after looking round at everything, as it was already late, he went out to Bethany with the Twelve.

۱۲ 12 بامدادان چون از بیت عنیا بیرون می‌آمدند، گرسنه شد.

The next day, after they had left Bethany, Jesus became hungry;

۱۳ 13 ناگاه درخت انجیری که برگ داشت از دور دیده، آمد تا شاید چیزی بر آن بیابد. اما چون نزد آن رسید، جز برگ بر آن هیچ نیافت زیرا که موسم انجیر نرسیده بود.

and, noticing a fig tree at a distance in leaf, he went to it to see if by any chance he could find something on it; but, on coming up to it, he found nothing but leaves, for it was not the season for figs.

۱۴ 14 پس عیسی توجه نموده، بدان فرمود: «از این پس تا به ابد، هیچ‌کس از تو میوه نخواهد خورد.» وشاگردانش شنیدند. (aiōn g165)

So, addressing the tree, he exclaimed, ‘May no one ever again eat of your fruit!’ And his disciples heard what he said. (aiōn g165)

۱۵ 15 پس وارد اورشلیم شدند. و چون عیسی داخل هیکل گشت، به بیرون کردن آنانی که درهیکل خرید و فروش می‌کردند شروع نمود وتخت های صرافان و کرسیهای کبوترفروشان راواژگون ساخت،

They came to Jerusalem. Jesus went into the Temple Courts, and began to drive out those who were buying and selling there. He overturned the tables of the money changers, and the seats of the pigeon-dealers,

۱۶ 16 و نگذاشت که کسی با ظرفی از میان هیکل بگذرد،

and would not allow anyone to carry anything across the Temple Courts.

۱۷ 17 و تعلیم داده، گفت: «آیامکتوب نیست که خانه من خانه عبادت تمامی امتها نامیده خواهد شد؟ اما شما آن را مغاره دزدان ساخته‌اید.»

Then he began to teach. ‘Does not scripture say,’ he asked, ‘“My house will be called a house of prayer for all the nations”? But you have made it a den of robbers.’

۱۸ 18 چون روسای کهنه و کاتبان این را بشنیدند، در صدد آن شدند که او را چطور هلاک سازندزیرا که از وی ترسیدند چون که همه مردم ازتعلیم وی متحیر می‌بودند.

Now the chief priests and the teachers of the Law heard this and began to look for some way of putting Jesus to death; for they were afraid of him, since all the people were greatly impressed by his teaching.

۱۹ 19 چون شام شد، از شهر بیرون رفت.

As soon as evening fell, Jesus and his disciples went out of the city.

۲۰ 20 صبحگاهان، در اثنای راه، درخت انجیر رااز ریشه خشک یافتند.

As they passed by early in the morning, they noticed that the fig tree was withered up from the roots.

۲۱ 21 پطرس به‌خاطر آورده، وی را گفت: «ای استاد، اینک درخت انجیری که نفرینش کردی خشک شده!»

Then Peter recalled what had occurred. ‘Look, Rabbi,’ he exclaimed, ‘the fig tree which you doomed is withered up!’

۲۲ 22 عیسی در جواب ایشان گفت: «به خدا ایمان آورید،

‘Have faith in God!’ replied Jesus.

۲۳ 23 زیرا که هرآینه به شما می‌گویم هر‌که بدین کوه گویدمنتقل شده، به دریا افکنده شو و در دل خود شک نداشته باشد بلکه یقین دارد که آنچه گویدمی شود، هرآینه هر‌آنچه گوید بدو عطا شود.

‘I tell you that if anyone should say to this hill “Be lifted up and hurled into the sea!”, without ever a doubt in his mind, but in the faith that what he says will be done, he would find that it would be.

۲۴ 24 بنابراین به شما می‌گویم آنچه در عبادت سوال می‌کنید، یقین بدانید که آن را یافته‌اید و به شماعطا خواهد شد.

And therefore I say to you “Have faith that whatever you ask for in prayer is already granted you, and you will find that it will be.”

۲۵ 25 و وقتی که به دعا بایستید، هرگاه کسی به شما خطا کرده باشد، او را ببخشید تاآنکه پدر شما نیز که در آسمان است، خطایای شما را معاف دارد.

‘And, whenever you stand up to pray, forgive any grievance that you have against anyone, so that your Father who is in heaven also may forgive you your offences.’

۲۶ 26 اما هرگاه شما نبخشید، پدر شما نیز که درآسمان است تقصیرهای شما را نخواهد بخشید.»

۲۷ 27 و باز به اورشلیم آمدند. و هنگامی که او درهیکل می‌خرامید، روسای کهنه و کاتبان و مشایخ نزد وی آمده،

They came to Jerusalem again. While Jesus was walking about in the Temple Courts, the chief priests, the teachers of the Law, and the elders came up to him.

۲۸ 28 گفتندش: «به چه قدرت این کارها را می‌کنی و کیست که این قدرت را به توداده است تا این اعمال را به‌جا آری؟»

‘What authority have you to do these things?’ they said. ‘Who gave you the authority to do them?’

۲۹ 29 عیسی در جواب ایشان گفت: «من از شما نیز سخنی می پرسم، مرا جواب دهید تا من هم به شما گویم به چه قدرت این کارها را می‌کنم.

‘I will put one question to you,’ said Jesus. ‘Answer me that, and then I will tell you what authority I have to act as I do.

۳۰ 30 تعمید یحیی ازآسمان بود یا از انسان؟ مرا جواب دهید.»

It is about John’s baptism. Was it of divine or human origin? Answer me that.’

۳۱ 31 ایشان در دلهای خود تفکر نموده، گفتند: «اگرگوییم از آسمان بود، هرآینه گوید پس چرا بدوایمان نیاوردید.

They began arguing together. ‘If we say “divine,” he will say “Why then didn’t you believe him?”

۳۲ 32 و اگر گوییم از انسان بود، » ازخلق بیم داشتند از آنجا که همه یحیی را نبی‌ای برحق می‌دانستند.

Yet can we say “human”?’ They were afraid of the people, for everyone regarded John as undoubtedly a prophet.

۳۳ 33 پس در جواب عیسی گفتند: «نمی دانیم.» عیسی بدیشان جواب داد: «من هم شما را نمی گویم که به کدام قدرت این کارها را به‌جا می‌آورم.»

So their answer to Jesus was – ‘We do not know.’ ‘Then I,’ replied Jesus, ‘refuse to tell you what authority I have to do these things.’

Buyers and Sellers Are Driven Out of the Temple