< لوقا 14 >
و واقع شد که در روز سبت، به خانه یکی از روسای فریسیان برای غذاخوردن درآمد و ایشان مراقب او میبودند، | ۱ 1 |
यीशु फिरी आरामेरे दिहाड़े एक्की फरीसेरे घरे रोट्टी खाने जेव त बड़े फरीसी लोक ध्याने सेइं लोरे थिये तकने, ताके तैसेरी कोई गलती ट्लान।
واینک شخصی مستسقی پیش او بود، | ۲ 2 |
तैड़ी अक बिमार मैन्हु थियो ज़ेसेरी ज़ंघां पैखड़ी शोजती थी ते पस-पाक च़लती थी, तै तैड़ी बिशोरो थियो।
آنگاه عیسی ملتفت شده فقها و فریسیان را خطاب کرده، گفت: «آیا در روز سبت شفا دادن جایزاست؟» | ۳ 3 |
यीशुए शास्त्री ते फरीसी लोकन पुच़्छ़ू, “कि आरामेरे दिहाड़े कानूनेरे मुताबिक कोई बज्झ़ानो जेइज़े की नईं?”
ایشان ساکت ماندند. پس آن مرد راگرفته، شفا داد و رها کرد. | ۴ 4 |
तैना च़ुप राए, तैखन यीशुए तैस बिमारे पुड़ अपनो हथ रख्खो ते तै बज्झ़ाव, ते घरजो भेज़ो।
و به ایشان روی آورده، گفت: «کیست از شما که الاغ یا گاوش روزسبت در چاهی افتد و فور آن را بیرون نیاورد؟» | ۵ 5 |
ते फरीसन सेइं ज़ोवं, “तुसन मरां एरो कौने, ज़ेसेरू मट्ठू या दांत खड्डे मां खिरके ते आरामेरी दिहाड़ी भोए, ते तैस तैट्ठां बेइर न कढे?”
پس در این امور از جواب وی عاجزماندند. | ۶ 6 |
ते तैन लोकेईं यीशुएरी गल्लां केरो जुवाब न देइ बटो।
و برای مهمانان مثلی زد، چون ملاحظه فرمود که چگونه صدر مجلس را اختیارمی کردند. پس به ایشان گفت: | ۷ 7 |
ज़ैखन यीशुए हेरू कि, ज़ैना लोक धाम ज़ोइतां रोट्टी खाने कुजोरेन केन्च़रे खास लोकां केरि ठार च़ुनतन, तैनी तैन अक मिसाल दित्ती।
«چون کسی تو رابه عروسی دعوت کند، در صدر مجلس منشین، مبادا کسی بزرگتر از تو را هم وعده خواسته باشد. | ۸ 8 |
“ज़ैखन तुसन कोई ड्लाएरी धामी मां कुजाए। ज़ै तैनेईं खास मैन्हु केरे लेइ ठार रख्खोरी भोए, तुस तैड़ी न बिश्शथ, भोइ सकते कि होरो कोई तुसन करां जादे खास मैन्हु कुजेवरो भोए।
پس آن کسیکه تو و او را وعده خواسته بودبیاید و تو را گوید این کس را جای بده و تو باخجالت روی به صف نعال خواهی نهاد. | ۹ 9 |
ते तुसन दुइये ज़न्न कुजाने बालो तुसन कां एइतां ज़ोए, ए ठार होरि केरे लेइए ते तुसन शरमेइतां खड़े उठनू पे, ते सेब्भन करां पत्र बिशनू पे।
بلکه چون مهمان کسی باشی، رفته در پایین بنشین تاوقتی که میزبانت آید به تو گوید، ای دوست برترنشین آنگاه تو را در حضور مجلسیان عزت خواهد بود. | ۱۰ 10 |
ज़ैखन भी कोई तुसन धाम ज़ोइतां कुजाए त सेब्भन करां पत्र बिश्शा, ताके ज़ैखन तेरो कुजाने बालो एज्जे ते ज़ोए, ‘दोस्त, अगर एइतां खास ठैरी बिश,’ त तैन लोकां केरे सामने तेरी केत्री बड़याई भोनीए।
زیرا هرکه خود را بزرگ سازدذلیل گردد و هرکه خویشتن را فرود آرد، سرافرازگردد.» | ۱۱ 11 |
किजोकि ज़ै कोई अपनो आप बड्डो बनालो त तै निकड़ो बनाव गालो ते ज़ै कोई अपनो आप निकड़ो बनालो त तै बड्डो बनाव गालो।”
پس به آن کسیکه از او وعده خواسته بود نیز گفت: «وقتی که چاشت یا شام دهی دوستان یا برادران یا خویشان یا همسایگان دولتمند خود را دعوت مکن مبادا ایشان نیز تو رابخوانند و تو را عوض داده شود. | ۱۲ 12 |
फिरी यीशुए, तैस फरीसी मैन्हु सेइं ज़ैनी तै कुजोरो थियो ज़ोवं, “ज़ैखन तुस दिसेरी या रातरी धामी मां मैनन् कुजाथ, त अपने दोस्तन या ढ्लान रिशतेदारन या अपने अमीर पड़ोसन न कुजेइयथ। किजोकि तैना भी तीं कुजेइतां तेरू एवसान मुकेइ छ़डेले।
بلکه چون ضیافت کنی، فقیران و لنگان و شلان و کوران رادعوت کن. | ۱۳ 13 |
बल्के ज़ैखन तुस धाम देथ त टोंटे, कानो, गरीब गुरबे, परदेशी कुजेइयथ।
که خجسته خواهی بود زیرا ندارندکه تو را عوض دهند و در قیامت عادلان، به توجزا عطا خواهد شد.» | ۱۴ 14 |
ते परमेशर तुसन बरकत देलो, किजोकि तैन कां किछ भी नईं ज़ैस सेइं तैना तुश्शू एवसान मुकेइ बटन, ते तेरे एस एवसानेरो फल धेर्मी लोकन ज़ींते भोने सेइं साथी फैसलेरी दिहैड़ी मैलेलो।”
آنگاه یکی از مجلسیان چون این سخن راشنید گفت: «خوشابحال کسیکه در ملکوت خداغذا خورد.» | ۱۵ 15 |
ट्लाहनन् मरां एक्के एन गल्लां शुन्तां यीशु सेइं ज़ोवं, “परमेशरेरे राज़्ज़ेरी धामी मां खाने बालो धन भोलो।”
به وی گفت: «شخصی ضیافتی عظیم نمود و بسیاری را دعوت نمود. | ۱۶ 16 |
यीशुए तैस जुवाब दित्तो, “केन्चे मैने अक बड़ी धाम दित्ती ते बड़े लोक कुजाए।
پس چون وقت شام رسید، غلام خود را فرستاد تادعوتشدگان را گوید، بیایید زیرا که الحال همهچیز حاضر است. | ۱۷ 17 |
ज़ैखन रोट्टी खानेरो वक्त अव त तैनी अपनो नौकर भेज़ो कि तैन लोकन ज़ैन जो ड्लाएरी धाम बनोरी थी, ‘एज्जा, रोट्टी बनोरोए।’
لیکن همه به یک رای عذرخواهی آغاز کردند. اولی گفت: مزرعهای خریدم و ناچار باید بروم آن را ببینم، از توخواهش دارم مرا معذور داری. | ۱۸ 18 |
पन धामी बालेईं सेब्भेईं मिलतां एतराज़ कियो ते पेइले मैने ज़ोवं, ‘मीं ऊडार घिन्नेरू आए, मीं तैस हेरने गानूए ते अवं तीं कां मिनत केरतां कि मीं राने दे।’
و دیگری گفت: پنج جفت گاو خریدهام، میروم تا آنها رابیازمایم، به تو التماس دارم مرا عفو نمایی. | ۱۹ 19 |
त होरो ज़ोने लगो, ‘मीं पंच़ हल्लां दांत घिन्नोरेन ते अवं तैन लाने परखने च़लोरोईं। अवं तीं कां मिनत केरतां कि मीं राने दे।’
سومی گفت: زنی گرفتهام و از این سبب نمی توانم بیایم. | ۲۰ 20 |
अक होरो मैन्हु लगो ज़ोने, ‘मीं ड्ला बनावरोए, एल्हेरेलेइ अवं न एज्जी बेटि।’
پس آن غلام آمده مولای خود را از این امور مطلع ساخت. آنگاه صاحبخانه غضب نموده به غلام خود فرمود: به بازارهاو کوچه های شهر بشتاب و فقیران و لنگان وشلان و کوران را در اینجا بیاور. | ۲۱ 21 |
तैखन नौकरे वापस एइतां एन सैरी गल्लां अपने मालिके शुनेईं, त मालिके बड़ी सरक अई, तैनी अपने नौकरे जो ज़ोवं, ‘इस नगर मां गा ते लेंगे लुथे, गरीब गुरबे नग्गे, नियन्ने भत्ते, टोंटे, कानो इरां कुजा।’
پس غلام گفت: ای آقا آنچه فرمودی شد و هنوز جای باقی است. | ۲۲ 22 |
नौकरे ज़ोवं, ‘हे मालिक ज़ैन तीं ज़ोवं, मीं तैन्ने कमाव, पन फिरी भी ठार खाली आए।’
پس آقا به غلام گفت: به راهها و مرزهابیرون رفته، مردم را به الحاح بیاور تا خانه من پرشود. | ۲۳ 23 |
मालिके नौकरे सेइं ज़ोवं, ‘बत्तारे आसे पासे ऊडारन मांमेइं गा ते लोक मजबूर केरतां आन, ताके मेरू घर भेरतां भोए।
زیرا به شما میگویم هیچیک از آنانی که دعوت شده بودند، شام مرا نخواهد چشید.» | ۲۴ 24 |
किजोकि अवं तीं सेइं ज़ोताईं कि ज़ैन लोक पेइले कुजेवरे थिये, यानी खास ठैरारे लेइ कुजेवरे थिये, तैन मरां कोई भी मेरी धामी मां रोट्टी न खेइ सकेलो।’”
و هنگامی که جمعی کثیر همراه اومی رفتند، روی گردانیده بدیشان گفت: | ۲۵ 25 |
बड़े लोक यीशु पत्ती च़लोरे थिये, यीशुए पत्रोवं तक्कू ते ज़ोवं।
«اگرکسی نزد من آید و پدر، مادر و زن و اولاد وبرادران و خواهران، حتی جان خود را نیز دشمن ندارد، شاگرد من نمی تواند بود. | ۲۶ 26 |
“अगर कोई मीं कां एज्जे, ते अपने अम्मा बाजी, कुआन्श, बच्चन, ढ्लान ते बेइन्न ते अपने जानी करां जादे प्यार मीं सेइं न केरे त तै मेरो चेलो न भोइ सके।
و هرکه صلیب خود را برندارد و از عقب من نیاید، نمی تواندشاگرد من گردد. | ۲۷ 27 |
ते ज़ै कोई मेरो चेलो भोनेरी वजाई सेइं दुःख झ़ैल्लनेरे लेइ त कने मरनेरे लेइ तियार नईं, त तै मेरो चेलो न भोइसखे।
«زیرا کیست از شما که قصد بنای برجی داشته باشد و اول ننشیند تا برآورد خرج آن رابکند که آیا قوت تمام کردن آن دارد یا نه؟ | ۲۸ 28 |
तुसन मरां एरो कोई भोए, ज़ै गुम्मट बनानू चाए, ते पेइले बिश्तां हिसाब न केरे, कि पूरो केरनेरे लेइ मीं कां खर्च़ो आए कि नईं।
که مبادا چون بنیادش نهاد و قادر بر تمام کردنش نشد، هرکه بیند تمسخرکنان گوید، | ۲۹ 29 |
कधे एरू न भोए कि खाइ कटनेरे बाद तैस बनेइ न सके ते तकने बाले हसते रान।
این شخص عمارتی شروع کرده نتوانست به انجامش رساند. | ۳۰ 30 |
‘ते ज़ोन एनी मैने बनानू त शुरू कियूं, पन बनेइ न बटो।’
یا کدام پادشاه است که برای مقاتله باپادشاه دیگر برود، جز اینکه اول نشسته تامل نماید که آیا با ده هزار سپاه، قدرت مقاومت کسی را دارد که با بیست هزار لشکر بر وی میآید؟ | ۳۱ 31 |
या फर्ज़ केरा कि कोई राज़ो होरि राज़े सेइं लड़ाई केरनेरे लेइ सोची राहोरो भोए त कुन पेइले एन न सोचे कि 10000 फौजी जवानन् सेइं अवं 20000 फौजी जवावन सेइं तैसेरो मुकाबलो केरि सकतां कि नईं?
والا چون او هنوز دور است ایلچیای فرستاده شروط صلح را ازاو درخواست کند. | ۳۲ 32 |
अगर तै मुकाबलो न केरि सखे त तैस फौजी सेइं ज़ै दूरे, मैन्हु भेज़तां तैस सेइं सल्लारी मिनत केरेलो।
«پس همچنین هر یکی از شما که تمام مایملک خود را ترک نکند، نمی تواند شاگرد من شود. | ۳۳ 33 |
एन्च़रे अगर ज़ै कोई तुसन मरां अपनू सब किछ न छ़डे त मेरो चेलो न भोइसखे।
«نمک نیکو است ولی هرگاه نمک فاسدشد به چه چیز اصلاح پذیرد؟ | ۳۴ 34 |
“लून रोड़ी चीज़े, पन अगर लूनेरो लूनार मुकी गाए त तैन कोस सेइं लूने बनाव गालू?
نه برای زمین مصرفی دارد و نه برای مزبله، بلکه بیرونش میریزند. آنکه گوش شنوا دارد بشنود.» | ۳۵ 35 |
लोक तैस बेइरोवं शेरी देले, ज़ै कोई समझ़नू चाते, तै ध्याने सेइं शुने ते समझ़े।”