لاویان 24

۱ 1 و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت

וידבר יהוה אל משה לאמר׃

۲ 2 که «بنی‌اسرائیل را امر بفرما تا روغن زیتون صاف کوبیده شده برای روشنایی بگیرند، تا چراغ را دائم روشن کنند.

צו את בני ישראל ויקחו אליך שמן זית זך כתית למאור להעלת נר תמיד׃

۳ 3 هارون آن را بیرون حجاب شهادت در خیمه اجتماع از شام تا صبح به حضور خداوند پیوسته بیاراید. در پشتهای شما فریضه ابدی است.

מחוץ לפרכת העדת באהל מועד יערך אתו אהרן מערב עד בקר לפני יהוה תמיד חקת עולם לדרתיכם׃

۴ 4 چراغها را بر چراغدان طاهر، به حضور خداوند پیوسته بیاراید.

על המנרה הטהרה יערך את הנרות לפני יהוה תמיד׃

۵ 5 و آردنرم بگیر و از آن دوازده گرده بپز؛ برای هر گرده دوعشر باشد.

ולקחת סלת ואפית אתה שתים עשרה חלות שני עשרנים יהיה החלה האחת׃

۶ 6 و آنها را به دو صف، در هر صف شش، بر میز طاهر به حضور خداوند بگذار.

ושמת אותם שתים מערכות שש המערכת על השלחן הטהר לפני יהוה׃

۷ 7 و برهر صف بخور صاف بنه، تا بجهت یادگاری برای نان و هدیه آتشین باشد برای خداوند.

ונתת על המערכת לבנה זכה והיתה ללחם לאזכרה אשה ליהוה׃

۸ 8 در هرروز سبت آن را همیشه به حضور خداوند بیاراید. از جانب بنی‌اسرائیل عهد ابدی خواهد بود.

ביום השבת ביום השבת יערכנו לפני יהוה תמיד מאת בני ישראל ברית עולם׃

۹ 9 واز آن هارون و پسرانش خواهد بود تا آن را درمکان مقدس بخورند، زیرا این از هدایای آتشین خداوند به فریضه ابدی برای وی قدس اقداس خواهد بود.»

והיתה לאהרן ולבניו ואכלהו במקום קדש כי קדש קדשים הוא לו מאשי יהוה חק עולם׃

۱۰ 10 و پسر زن اسرائیلی که پدرش مرد مصری بود در میان بنی‌اسرائیل بیرون آمد، و پسر زن اسرائیلی با مرد اسرائیلی در لشکرگاه جنگ کردند.

ויצא בן אשה ישראלית והוא בן איש מצרי בתוך בני ישראל וינצו במחנה בן הישראלית ואיש הישראלי׃

۱۱ 11 و پسر زن اسرائیلی اسم را کفر گفت ولعنت کرد. پس او را نزد موسی آوردند و نام مادراو شلومیت دختر دبری از سبط دان بود.

ויקב בן האשה הישראלית את השם ויקלל ויביאו אתו אל משה ושם אמו שלמית בת דברי למטה דן׃

۱۲ 12 و او رادر زندان انداختند تا از دهن خداوند اطلاع یابند.

ויניחהו במשמר לפרש להם על פי יהוה׃

۱۳ 13 و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

וידבר יהוה אל משה לאמר׃

۱۴ 14 «آن کس را که لعنت کرده است، بیرون لشکرگاه ببر، و همه آنانی که شنیدند دستهای خود را بر سر وی بنهند، و تمامی جماعت او راسنگسار کنند.

הוצא את המקלל אל מחוץ למחנה וסמכו כל השמעים את ידיהם על ראשו ורגמו אתו כל העדה׃

۱۵ 15 و بنی‌اسرائیل را خطاب کرده، بگو: هر کسی‌که خدای خود را لعنت کندمتحمل گناه خود خواهد بود.

ואל בני ישראל תדבר לאמר איש איש כי יקלל אלהיו ונשא חטאו׃

۱۶ 16 و هر‌که اسم یهوه را کفر گوید هرآینه کشته شود، تمامی جماعت او را البته سنگسار کنند، خواه غریب خواه متوطن. چونکه اسم را کفر گفته است کشته شود.

ונקב שם יהוה מות יומת רגום ירגמו בו כל העדה כגר כאזרח בנקבו שם יומת׃

۱۷ 17 و کسی‌که آدمی را بزند که بمیرد، البته کشته شود.

ואיש כי יכה כל נפש אדם מות יומת׃

۱۸ 18 و کسی‌که بهیمه‌ای را بزند که بمیرد عوض آن را بدهد، جان به عوض جان.

ומכה נפש בהמה ישלמנה נפש תחת נפש׃

۱۹ 19 وکسی‌که همسایه خود را عیب رسانیده باشدچنانکه او کرده باشد، به او کرده خواهد شد.

ואיש כי יתן מום בעמיתו כאשר עשה כן יעשה לו׃

۲۰ 20 شکستگی عوض شکستگی، چشم عوض چشم، دندان عوض دندان، چنانکه به آن شخص عیب رسانیده، همچنان به او رسانیده شود.

שבר תחת שבר עין תחת עין שן תחת שן כאשר יתן מום באדם כן ינתן בו׃

۲۱ 21 وکسی‌که بهیمه‌ای را کشت، عوض آن را بدهد، اماکسی‌که انسان را کشت، کشته شود.

ומכה בהמה ישלמנה ומכה אדם יומת׃

۲۲ 22 شما رایک حکم خواهد بود، خواه غریب خواه متوطن، زیرا که من یهوه خدای شما هستم.»

משפט אחד יהיה לכם כגר כאזרח יהיה כי אני יהוה אלהיכם׃

۲۳ 23 و موسی بنی‌اسرائیل را خبر داد، و آن را که لعنت کرده بود، بیرون لشکرگاه بردند، و او را به سنگ سنگسار کردند. پس بنی‌اسرائیل چنان‌که خداوند به موسی‌امر فرموده بود به عمل آوردند.

וידבר משה אל בני ישראל ויוציאו את המקלל אל מחוץ למחנה וירגמו אתו אבן ובני ישראל עשו כאשר צוה יהוה את משה׃