< لاویان 12 >

و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت: ۱ 1
BOEIPA loh Moses te a voek tih,
«بنی‌اسرائیل را خطاب کرده، بگو: چون زنی آبستن شده، پسر نرینه‌ای بزاید، آنگاه هفت روز نجس باشد، موافق ایام طمث حیضش نجس باشد. ۲ 2
“Israel ca rhoek te voek lamtah thui pah. Huta he vawn tih capa a cun atah pumom tue vaengah a poeih uh bangla hnin rhih khuiah poeih uh.
و در روز هشتم گوشت غلفه اومختون شود. ۳ 3
Tedae hnin rhet vaengah camoe kah yahhmui saa te rhet pah saeh.
و سی و سه روز در خون تطهیرخود بماند، و هیچ‌چیز مقدس را لمس ننماید، وبه مکان مقدس داخل نشود، تا ایام طهرش تمام شود. ۴ 4
Te phoeiah ciimnah thii dongah khohnin sawmthum hnin thum khosa saeh. A caihcilnah khohnin a cum hlan atah aka cim boeih te ben boel saeh lamtah rhokso lam khaw cet boel saeh.
و اگر دختری بزاید، دو هفته برحسب مدت طمث خود نجس باشد، و شصت و شش روز در خون تطهیر خود بماند. ۵ 5
Tedae huta a cun atah pumom vaengkah bangla yalh khat khuiah poeih uh la om saeh. Te dongah ciimnah thii dongah khohnin sawmrhuk hnin rhuk khosa saeh.
و چون ایام طهرش برای پسر یا دختر تمام شود، بره‌ای یک ساله برای قربانی سوختنی و جوجه کبوتر یافاخته‌ای برای قربانی گناه به در خیمه اجتماع نزدکاهن بیاورد. ۶ 6
A caihcilnah khohnin a cup vaengah atah capa canu kah hmueihhlutnah ham tu kum khat ca neh boirhaem la vahui ca neh vahu mai khaw tingtunnah dap thohka kah khosoih taengla khuen saeh.
و او آن را به حضور خداوندخواهد گذرانید، و برایش کفاره خواهد کرد، تا ازچشمه خون خود طاهر شود. این است قانون آن که بزاید، خواه پسر خواه دختر. ۷ 7
Te phoeiah anih ham te BOEIPA mikhmuh ah nawn pah saeh lamtah dawth pah saeh. Te daengah ni anih kah pumthim thii te a caihcil eh. He tah huta tongpa aka cun ham olkhueng ni.
و اگر دست اوبه قیمت بره نرسد، آنگاه دو فاخته یا دو جوجه کبوتر بگیرد، یکی برای قربانی سوختنی ودیگری برای قربانی گناه. و کاهن برای وی کفاره خواهد کرد، و طاهر خواهد شد.» ۸ 8
Tedae a kut loh boiva kangna khaw a hmuh pawt atah vahu phiknit mai khaw, vahui ca phiknit mai khaw hmueihhlutnah ham pakhat, boirhaem ham pakhat te khuen saeh. Te daengah ni anih ham te khosoih loh a dawth pah vetih a caihcil eh,” a ti nah.

< لاویان 12 >